Η Πραγματικότητα της Εκπαίδευσης Σήμερα: Συγχωνεύσεις, Μισθοί πείνας και Αξιολογήσεις

Το επικείμενο διάστημα σηματοδοτεί την επισημοποίηση νέων διορισμών στον εκπαιδευτικό κλάδο, ένα γεγονός που αναμφίβολα προκαλεί χαρά και ελπίδα για τους νέους και παλιούς συναδέλφους. Όμως, πίσω από την χαρμόσυνη αυτή είδηση, υποβόσκουν πολλές προκλήσεις και ανησυχίες που πρέπει να αντιμετωπιστούν με σοβαρότητα και προσοχή.

Να χαρούμε για τους συναδέλφους και τον επικείμενο διορισμό τους αλλά:

• το Παιδείας εν μέσω καλοκαιριού και με κλειστά τα σχολεία, στέλνει εγκύκλιο και απαιτεί συγχωνεύσεις τμημάτων σε αριθμό που υπερβαίνει τους 25 μαθητές,
• μη λαμβάνοντας υπόψιν κείμενες νομοθετικές ρυθμίσεις που προστατεύουν τους μαθητές με ΕΕΑ,
• γεγονός που αποδεδειγμένα οδηγεί σε μειωμένες προσλήψεις στη δημόσια εκπαίδευση.

Να πανηγυρίσουμε για τη μόνιμη θέση στο δημόσιο αλλά:

• η μισθοδοσία, ειδικά των νεοδιόριστων, δεν επαρκεί για την κάλυψη των βασικών αναγκών πόσο μάλλον αν έχει κάποιος οικογένεια ή απομακρύνεται από τον τόπο συμφερόντων του,
• οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις σε συνδυασμό με τα αυξημένα διδακτικά καθήκοντα των εκπαιδευτικών έχουν μεγιστοποιήσει την εργασιακή τους εξουθένωση με συνέπειες τη σωματική και ψυχολογική εξάντληση,
• η μετατροπή των πιστώσεων ΠΔΕ σε μόνιμες θέσεις σε συνδυασμό με τις περικοπές στον θεσμό της παράλληλης στήριξης, θα φανερώσει τη γύμνια αναφορικά με τις πιστώσεις που θα διατεθούν για αναπληρωτές φέτος.

Να ανακουφιστούμε για την εργασιακή τους ασφάλεια αλλά:

• αναμένεται ατομική αξιολόγηση σε όλα τα πεδία ανά έτος στα δύο χρόνια της δόκιμης θητείας, πριν τη μονιμοποίηση,
• την ίδια ώρα που η Πρωτοβάθμια Ροδόπης εκκίνησε πειθαρχικές διαδικασίες για συναδέλφους που συμμετείχαν στη νόμιμη απεργία αποχή
• με κελευστή το Παιδείας που δεν παρέχει την εντολή μονιμοποίησης ακόμα και των συναδέλφων που δικαιώθηκαν με την 1510/2024 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.