Το Ανέκδοτο του μήνα: Το Υπουργείο ζήτησε προτάσεις και θα κάνει διάλογο, δε θα αιφνιδιάσει!
Ελπίζουμε να πιάσατε το χιούμορ. Του υπουργείου, όχι το δικό μας. Γιατί είναι πραγματικά να γελάει κανείς με τέτοιες διατυπώσεις. Όμως το κείμενο αυτό γράφεται επειδή πολλοί το πήραν στα σοβαρά…
Πόση αξία έχουν οι υποσχέσεις του Υπουργείου Παιδείας για καλές προθέσεις; Καμία απολύτως!
Το κείμενο γράφεται με μοναδικό σκοπό να προειδοποιήσει, να σημάνει έναν κώδωνα κινδύνου σε νέους και παλιούς συναδέλφους που είναι ξανά στο μάτι του κυκλώνα του γραπτού ΑΣΕΠ, της επίθεσης στο δημόσιο Νηπιαγωγείο, της αξιολόγησης και τόσων άλλων.
Για να σχηματοποιήσουμε το τι θέλουμε να πούμε στο κείμενο…Εστιάστε στο κεντρικό πρόβατο παρακάτω:
Ακούσαμε για καλές προθέσεις απο πλευράς υπουργείου, ότι δε θα αιφνιδιάσει, ότι θα σεβαστεί την προσφορά των εκπαιδευτικών. Μαθαίνω ότι θα πάνε να συζητήσουν πολλοί με την νέα ηγεσία και θα της δώσουν επιχειρήματα, θα προσπαθήσουν να την πείσουν. Όλα αυτά όμως έχουν πολύ μικρή αξία.
Αν θέλετε την ταπεινή αυτή γνώμη, μην πιστεύετε ούτε λέξη. Και εξηγούμαι. Ποιος έφερε για 1η φορά τον γραπτό ΑΣΕΠ, ακόμα και για να δουλέυεις ως αναπληρωτής; Η κ. Διαμαντοπούλου το 2010. Ποιοι ήταν οι σύμβουλοι της κυρίας Διαμαντοπούλου, ανάμεσα σε άλλους; Μήπως οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι που σήμερα είναι στην κορυφή του υπουργείου παιδείας; Εγώ μετράω 3 άτομα στις πιο κορυφαίες θέσεις και ποιος ξέρει πόσα ακόμα υπάρχουν στα πέριξ και φυσικά τον ίδιο τον υπουργό. Ε τώρα τι; Τι πιστεύετε ότι άλλαξε; Θα μετανοήσουν; Υπάρχει ή δεν υπάρχει πολύ υψηλόβαθμο στέλεχος στο ΥΠΑΙΘΑ που ακόμα και όταν ήταν απλός σχολικός σύμβουλος έμπαινε σε τάξεις και κρατούσε σημειώσεις για το πως έκανε το μάθημα ο εκπαιδευτικός; Επειδή δεν τα ξέρετε πολλοί αυτά, θα τα θυμήσουμε όλα εδώ, για να γίνει αντιληπτό πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα.
Αυτοί που θα τους παρακαλέσουμε σε διάφορες συναντήσεις αύριο-μεθαύριο, να μας “λυπηθούν” (να λυπηθούν το δημόσιο σχολείο τουλάχιστον) ή θα προσπαθήσουμε να τους πείσουμεχαχαχα…είναι οι ίδιοι που 10χρόνια πριν προσπαθούσαν να κάνουν αξιολόγηση, χωρίς καν να υπάρχει νόμος αξιολόγησης, έτσι απο μόνοι τους. Ήταν στο βασικό επιτελείο που εισηγήθηκε το γραπτό ΑΣΕΠ. Αυτό έχουμε απέναντί μας. Τώρα τι πιστεύετε ότι θα γίνει; Λέτε να είδαν το φως το αληθινό και να άλλαξαν;
Οι άνθρωποι στην ηγεσία του ΥΠΑΙΘΑ δυστυχώς, είναι ικανότατοι και εμπειρότατοι. Είναι ευέλικτοι και μπαρουτοκαπνισμένοι στην εκπαιδευτική πολιτική. Αυτό τους δίνει όλα τα όπλα και τις προοπτικές να εφαρμόσουν την αντιεκπαιδευτική αντζέντα τους. Ξέρουν να διαχειρίζονται τα μικροσυστήματα, τις ισορροπίες, τις εντυπώσεις και ενδεχομένως κάποιους επιρρεπείς συνδικαλιστές. Δεν είναι χθεσινοί. Έχουν προσυμφωνημένη πολιτική για όλα τα ζητήματα και δεν θέλουν να μετακινηθούν φυσικά ούτε χιλιοστό. Για αυτό και χρειάζεται τεράστια προσοχή.
Εν κατακλείδι. Δεν άλλαξαν ξαφνικά, δεν μας λυπήθηκαν, δε θα μας λυπηθούν και δεν θα τους πείσουμε με συζήτηση σε μια συνάντηση. Γενικά δε θα τους πείσουμε. Μόνο να τους αναγκάσουμε να σταματήσουν έχει νόημα, να προσπαθήσουμε τουλάχιστον.
Καθόλου δε θα ξαφνιαστούμε αν ένα βράδυ(ή πρωί) ξαφνικά μας φέρουν το γραπτό ΑΣΕΠ, μπορεί όχι φέτος, αλλά η 4ετία είναι μακρά…Σε ένα βράδυ επίσης μπορεί να φέρουν το νέο Νηπιαγωγείο 0-6 με voucher..Ούτε στο ελάχιστο δεν μας καθησυχάζουνν οι καλές προθέσεις που δήλωσαν στις συναντήσεις με ΟΛΜΕ/ΔΟΕ. Τα πράγματα δεν είναι καλά.
Σε όλα αυτά μόνο μια λύση υπάρχει. Η ίδια που υπήρχε πάντα. Όταν πας σε μία διαπραγμάτευση σαν εκπαιδευτικό κίνημα, σα συνδικαλιστικό όργανο, μόναδικό διαπραγματευτικό χαρτί σου είναι ότι θα κατέβεις στο δρόμο, θα κάνεις κινητοποιήσεις. Αν δεν έχεις αυτό το χαρτί, τζάμπα πηγαίνεις. Δεν περιμένουν καμία φαεινή ιδέα ή πρόταση από εσένα που δεν την είχαν σκεφτεί. Έννοια σου και αυτοί τα έχουν όλα σκεφτεί. Έχουν ήδη σε εφαρμογή τις δικές τους ιδέες. Δεν είναι όμιλος προβληματισμού ή σκέψης η σχέση εκπαιδευτικού κινήματος – κυβέρνησης, είναι πάλη. Πάλη, καθώς θέλουμε άλλα πράγματα τι να κάνουμε, εμείς(οι περισσότεροι τουλάχιστον νομίζω) θέλουμε δημοκρατικό δημόσιο σχολείο και αυτοί πειθάρχηση, κατηγοριοποίηση, μείωση κόστους και ιδιώτες. Οπότε δυστυχώς δεν περιμένουν από εμάς προτάσεις…Μας κοροιδεύουν ή στην καλύτερη μας κάνουν τους καλούς για λίγο, όταν λένε κάτι τέτοια...
Μόνη λύση είναι να φτιάξουμε τις συνθήκες, να φουντώσει το κίνημα, να κατεβούμε στο δρόμο και να παρασύρουμε και τους άλλους να κατεβούν. Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα. Δυστυχώς δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Εν κατακλειλίδι: Μην πιστεύετε λέξη, το υπουργείο και θα αιφνιδιάσει και διάλογο δεν θα κάνει. Ας μην επαναπαύεται κανείς. Τίποτα δε θα αλλάξει, χωρίς αγώνα.
ΥΓ: Εμείς έχουμε σύρει τα εξ αμαξης σε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ…Όμως….Πρέπει να εμπλακείς, να προσπαθήσεις να αλλάξεις τη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ προς την αγωνιστική κατεύθυνση. Αυτές είναι οι ομοσπονδίες μας, πρέπει να τις φτιάξουμε και να παλέψουμε με αυτές…Αν λες δεν ασχολούμαι, δεν ψηφίζω, δεν πληρώνω, δεν κατεβαίνω υποψήφιος…τότε εσύ φταις αν δε σου αρέσει η κατάσταση. Η πλειοψηφία των ομοσπονδιών, είναι κατά του γραπτού ΑΣΕΠ, τώρα το πόσο αγωνιστικά είναι μεγάλη συζήτηση.
