Ούτε ψωμί, ούτε παιδεία, μόνο τρομοκρατία
Ξεκινώ να γράψω για τις “ταρατατζούμ” ανακοινώσεις του υπ. παιδείας για δήθεν έναρξη αξιολόγησης, όπως λέγαμε με το Χρήστο, αλλά κυρίως νομίζω ότι θέλω να βάλω την ανάρτηση της φίλης της Μαρίας που είδα χθες και τα λέει όλα καλύτερα από μένα. Γιατί πραγματικά αποδομεί με τον πιο απλό τρόπο, σε ιδεολογικό επίπεδο τα περί αξίας και ουσίας της ατομικής αξιολόγησης. Πριν τη βάλω να πω ότι αυτό που παρακολουθήσαμε χθες, μοιάζει με δύο πράγματα ή καλύτερα έχει 2 όψεις, την ουσία και την προεκλογική επικοινωνία.
Μοιάζει 1ον σαν μια προεκλογική επικοινωνιακή επίθεση αγάπης σε ένα συντηρητικό, κυρίως δεξιόστροφο και νεοφιλελεύθερο ακροατήριο, δηλαδή ένα κλείσιμο ματιού σε ανθρώπους που σκέφτονται σε στυλ: “σκίστε επιτέλους μωρέ αυτούς τους δασκάλους” που είναι ξέρω γω τεμπέληδες, κακοί, αριστεροί.. και όποια άλλη φαντασίωση σχετική. Παλιά θα μου πείτε μας χάιδευαν όλους πριν τις εκλογές.. Τελειώσανε αυτά. Τώρα κανιβαλίζονται κάποιοι για να ικανοποιηθούν τα “ακροατήρια στόχοι”, οι συγκεκριμένες δεξαμενές ψηφοφόρων. Και μοιάζει και 2ον από πλευράς ουσίας και όχι επικοινωνίας, σαν μια καταδρομική επίθεση στην εκπαιδευτική κοινότητα, με στοιχεία αιφνιδιασμού. Μια επίθεση που στόχο έχει να δημιουργήσει ένα τετελεσμένο για την επόμενη κυβέρνηση. Ξέρουν τι κάνουν…Βιάζονται τόσο όσο…βγήκανε τώρα να πουν ότι ξεκινάει άμεσα “η διαδικασία”, ενώ ξέρουν ότι μάλλον δε θα προλάβει να αξιολογηθεί ούτε ένας, προ εκλογών…θα έχουν ξεκινήσει όμως να το τρέχουν και αυτό μετράει…
Εκτός των άλλων νομίζω ερωτήθηκαν τα άλλα κόμματα στη βουλή για το εάν θα στηρίξουν την “εναρμόνισή” μας με αυτό που κάνουν οι ανεπτυγμένες χώρες.. Βλέπετε 2 είναι τα βασικά επιχειρήματα που ακούμε τόσο καιρό η δήθεν καινοτομία(καινοτομία η επιστροφή στο 1980 δηλαδή) και ότι αυτό κάνουν δήθεν και οι ξένοι που ξέρουν. Μόνο που εγώ πέρσυ που βρέθηκα σε ένα Φινλανδικό σχολείο, του περίφημου Φινλανδικού μοντέλου που τόσο θαυμάζουν εκεί στο Υπαιθ, ρώτησα αν υπάρχει αξιολόγηση εκπαιδευτικών και μου είπαν ΟΧΙ..Τέλος πάντων λεπτομέρειες, μπορεί να μην κατάλαβαν οι Φινλανδές και το “evaluation”…εξάλλου το ερώτημα είναι καλό κατά τα άλλα.. πρέπει να δούμε τα προγράμματα παιδείας και των υπολοίπων..
Ακολουθεί η ανάρτηση της συναδέλφισσας Μαρίας Ατζαμπού:
“Και τι φοβάσαι;”, θα μου πεις… “Αν κάνεις σωστά τη δουλειά σου…”… Άκου λοιπόν τι φοβάμαι: Φοβάμαι το πόσο έρμαιο θα γίνω στον κάθε διευθυντή/προϊστάμενο που θα μου πει “κάτσε κορίτσι μου να σε π@δ@ξουμε μεταφορικώς ή – γιατί όχι και κυριολεκτικώς για μια καλή αξιολόγηση ” -Φοβάμαι ότι θα χαθεί το μόνο πράγμα που μας κρατάει όρθιους στα δημόσια σχολεία – ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥΣ -Φοβάμαι ότι εγώ ξέρω πολύ καλά πώς να κάνω τη δουλειά μου, αλλά αυτοί που θα με αξιολογήσουν, δεν ξέρουν πώς γίνεται ούτε η δική μου δουλειά, ούτε η δική τους .. -Φοβάμαι την ανθρωποφαγία που θα δημιουργήσουμε… Ο θάνατος σου συνάδελφε, η ζωή μου… -Φοβάμαι την ασχετοσύνη που τους δέρνει… Την ασχετοσύνη που τους μεγάλωσε τον κ@λο όσο κάθονται στα γραφεία τους, απέχοντας από την εκπαιδευτική διαδικασία… Όσο εγώ παλεύω παντελώς αστήρικτη μέσα σε μία σχολική αίθουσα. Αυτή την ασχετοσύνη που θα την τσαμπουνίσουν διθυραμβικά για αριστεία… -Φοβάμαι την μπίζνα που θα στηθεί για επιλογή στελεχών εκπαίδευσης και το τυράκι των μορίων που πετάνε για ανώτερες θέσεις αν, εφόσον και όοοοποτε ξεβολέψουν τους ημέτερους… -Φοβάμαι ότι πια πολύ απλά δε θα με νοιάζει να ‘ μαι καλή δασκάλα, αλλά καλή εργαζόμενη… Χάνετε την ουσία γ@μ@ το μυαλό σας! Την ουσία…. Και στη δημόσια παιδεία αυτή η ουσία ΔΕΝ ΠΟΣΟΤΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ, ΔΕΝ ΜΕΤΡΙΕΤΑΙ.. Αλλά ξέχασα… Δεν ενδιαφερθήκατε ποτέ για την ουσία…
ΥΓ: Οι τροπολογίες που κατατέθηκαν είναι μία που επιτρέπει την τμηματική τοποθέτηση σχ. συμβούλων, αντί την τοποθέτηση συγχρόνως σε όλη τη χώρα, ώστε να τοποθετηθούν στις περιοχές που είναι ήδη έτοιμοι(Κρήτη, Ν.Αιγαίο, λίγο Πελοπόνησσο) και θεωρητικά να ξεκινήσουν διαδικασίες αξιολόγησης και η άλλη ορίζει κάποιες διαδικαστικές λεπτομέρειες (υποκριτήρια). Ωστόσο οι διαδικασίες αυτές δεν είναι απλές, κανείς δε θα αξιολογηθεί την άλλη βδομάδα δηλαδή.. Το αν περάσει η αξιολόγηση εν τέλει θα φανεί…ας μην είναι και τόσο σίγουροι κάποιοι..
18 μέρες απεργία οι εκπαιδευτικοί στην Πορτογαλία… αν αναρωτιόμαστε πως κερδίζονται οι αγώνες
