Διοικητικό Εφετείο: Δεκτές οι πρώτες αιτήσεις ακύρωσης των πράξεων ανάκλησης μονιμοποίησης των νεοδιόριστων
Εδώ στο e-wall είπαμε για 1η φορά, πριν ακόμα συμπληρώσουν τη διετία οι πρώτοι νεοδιόριστοι του 2020, ότι η πολιτεία υποχρεούται βάσει της νομοθεσίας να εκδώσει διαπιστωτικές πράξεις μονιμοποίησης, όταν συμπληρωθεί ο απαιτούμενος χρόνος, αυτοδίκαια. (Θυμηθείτε εδώ, εδώ, εδώ και εδώ) Τότε υπήρξε σχετική διχογνωμία για το θέμα. Ακολούθησαν πολλά επεισόδια σε ένα σίριαλ που ακόμα και σήμερα αποτελεί ντροπή, μιας και η πολιτεία εξακολουθεί να κοροϊδεύει τους άλλοτε επί 10+ έτη αναπληρωτές και να τους έχει ήδη επί 3-5 έτη σε ένα γελοίο καθεστώς, δήθεν δόκιμης, περιόδου.
Το σίριαλ των πράξεων μονιμοποίησης περιείχε δεκάδες κινητοποιήσεις σε διευθύνσεις εκπαίδευσης, ανακοινώσεις των ομοσπονδιών, συζητήσεις στη Βουλή, εξώδικα, παραστάσεις διαμαρτυρίας με παρέμβαση της αστυνομίας και άλλα επεισόδια και οδήγησε πράγματι στην αρχική έκδοση διαπιστωτικών πράξεων μονιμοποίησης, όπως γινόταν πάντοτε, από ορισμένες διευθύνσεις εκπαίδευσης της χώρας. Ωστόσο με άνωθεν προφορικές εντολές και πιέσεις, αρκετές διευθύνσεις εκπαίδευσης εξέδωσαν αργότερα ανακλήσεις των πράξεων μονιμοποίησης που οι ίδιες είχαν εκδώσει, σε μια πρωτοφανή φυσικά πράξη αυτοαναίρεσης(!), με στόχο να χρησιμοποιηθεί η τυπική διαδικασία της πράξης μονιμοποίησης, ως μέσο εκβιασμού, για να δεχθεί κάθε νεοδιόριστος την αξιολόγησή του. Αμέσως οι θιγόμενοι εκπαιδευτικοί προσέφυγαν δικαστικά κατά των πράξεων αυτών, με τις οποίες ανακαλούνταν οι μονιμοποιήσεις τους. Προχθές λοιπόν είχαμε την πρώτη δικαστική απόφαση(!) η οποία αν και δεν έχει ακόμα ανέβει στο ηλεκτρονικό σύστημα, κάνει δεκτές τις αιτήσεις για ακύρωση των διοικητικών πράξεων ανάκλησης των μονιμοποιήσεων σε μια σειρά από διευθύνσεις εκπαίδευσης(Α Αθήνας, Δυτική Αττική, Γ Αθήνας κ.α.). Εδώ να πούμε ότι υπήρξαν και διευθύνσεις, όπως η Ανατολική Αττική που προς τιμή τους δεν δέχθηκαν να ανακαλέσουν τις μονιμοποιήσεις, και ακολούθησαν τη νομιμότητα με αποτέλεσμα πλέον δικαιώνονται πανηγυρικά. Απομένει να ανέβει στο ηλεκτρονικό σύστημα καθαρογραμμένη η δικαστική απόφαση, για να γίνει γνωστό και το σκεπτικό της, να ακολουθήσουν κινήσεις για την εφαρμογή της, καθώς και σχετικές ανακοινώσεις των ομοσπονδιών και των συλλόγων εκπαιδευτικών που ξεκίνησαν τη δικαστική αυτή διεκδίκηση. Μέχρι στιγμής υπάρχει μόνο ενημέρωση για το αποτέλεσμα.
Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για μια τεράστια νίκη των εκπαιδευτικών και ένα μεγάλο χαστούκι στον αυταρχισμό με τον οποίο κινήθηκε το υπουργείο παιδείας στο συγκεκριμένο ζήτημα. Έμεινε προσκολλημένο στην εργαλειοποίηση ενός τυπικού ζητήματος για να κρατήσει σε ομηρία εργαζομένους. Η στάση του αυτή πλήγωσε ανεπανόρθωτα το προφίλ της πολιτικής ηγεσίας και την έριξε στην παγίδα ενός χρόνιου πια ζητήματος. Το υπουργείο εμμονικά συνδέει ακόμα και σήμερα αξιολόγηση με πράξη μονιμοποίησης, αλλά ούτε σε αυτό καταφέρνει να έχει συνέπεια, καθώς στις 12/7 οι μονιμοποιήσεις ήταν συνολικά 6.444, περίπου 40,3% των 15.992 νεοδιόριστων των ετών 2020 και 2021. Άρα ή το υπουργείο λέει ψέματα όταν λέει ότι αξιολογήθηκε το 80% των νεοδιόριστων, είτε αξιολογήθηκε και πάλι δεν τους μονιμοποιεί.
Τέλος πάντων, μόνη λύση στο αδιέξοδο που το ίδιο το υπουργείο έχει δημιουργήσει ίσως είναι η αργά ή γρήγορα αναπόφευκτη, αυτόματη μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων, ως μια κίνηση που μπορεί να γίνει η αρχή για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης μεταξύ εκπαιδευτικών-υπουργείου. Τέλος θα περίμενε κανείς να παρθεί νομοθετική πρωτοβουλία για την κατάργηση αυτής της αναχρονιστικής διαδικασίας της δόκιμης περιόδου που θεσμοθετήθηκε σε άλλες εποχές, για να εξυπηρετήσει ανάγκες που δεν υπάρχουν πια(βλέπετε διορίζονταν κάποτε χωρίς μέρα προϋπηρεσίας). Έτσι κι αλλιώς βέβαια, με ή χωρίς διαπιστωτική πράξη μονιμοποίησης, οι διορισμένοι εκπαιδευτικοί είναι 100% μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι με όλα τα δικαιώματα και τις προστασίες του νόμου, με την έννοια της πράξης μονιμοποίησης να έχει πια συμβολικό κυρίως χαρακτήρα.
