Επιστολή – διαμαρτυρία εκπαιδευτικών ΑΜΕΑ για τις μεταθέσεις και την εισαγωγική επιμόρφωση!!
Επιστολή Εκπαιδευτικών ΑμεΑ / με Αναπηρίες ιδίων ή μελών της οικογενείας!!
Λοιπόν…
πλην των ελαχίστων, με παθήσεις που εμπίπτουν στο απαράδεκτο 50/’96,
– οπότε και είναι οι μόνοι που εμπίπτουν σε ‘ειδική κατηγορία’ –
μετά από μια δεκαετία και πλέον περιπλάνησης,
ΑμεΑ Εκπαιδευτικοί,
ήτοι με Αναπηρίες / παθήσεις των ιδίων ή μελών της οικογενείας τους,
πρώην αναπληρωτές με όλα όσα εσήμαινε αυτό
και νυν νεοδόκιμοι με όλα όσα συνεπάγεται κι αυτό,
οι περισσότεροι,
– ιδίως της πολύπαθης ‘Γενικής Δευτεροβάθμιας’-
είτε δεν πήραν μετάθεση,
είτε πήραν σε τόπο και πάλι μακρινό…
Όλοι οι κυβερνώντες μέχρι τούδε, μας θέλουν ‘μακριά κι αλάργα’…
Κατά τα άλλα, το σεμινάριο το ‘μία πάλι από τα ίδια’ / το αποκαλούμενο ως ‘εισαγωγικό’…
για τους ‘νεοδιοριζόμενους’
– μεσήλικες πλέον / ΑμεΑ / με προϋπηρεσία / και με ακαδημαϊκά προσόντα που ούτε managers δεν έχουν –
είναι γεμάτο με την γνωστή κουλτούρα αντιρατσιστικής παιδαγωγικής πολιτικής …
Κύριοι, πότε θα καταλάβετε πως
«Η ΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΙΣΩΝ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΙΣΩΝ» ;
Νόμος 158(I)/1999 (3), που είναι και συνταγματικός και ηθικός νόμος.
Πόσο ακόμα θα μας σταυρώνετε τους εκπαιδευτικούς ΑμεΑ που παλεύουμε για χρόνια ‘επί ίσοις όροις’ …
Πότε επιτέλους;
ΘΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΣΕ ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ,
ώστε να επιστρέψουν,
– κατ’ αρχάς και κατ’ αρχήν –
στην οικογένεια/γιατρούς τους
οι ΑμεΑ Εκπαιδευτικοί με αναπηρία άνω του 67% (ιδίων, συζύγου, κτλ.)
όπως όλοι οι ΑμεΑ εργαζόμενοι σε όλο τον λοιπό δημόσιο τομέα,
πλην της εκπαίδευσης.
Εκπαιδευτικοί με σπάνιες και μη παθήσεις, διακινδυνεύουν, χρόνια τώρα, κάθε μέρα, τη ζωή τους…
Πόσα χρόνια ακόμα;…
θα πεθαίνουμε κάθε ξημέρωμα;
Ντροπή και αμαρτία…
Καλή μετάνοια σας ευχόμαστε…
Εκπαιδευτικοί ΑμεΑ / με Αναπηρίες ιδίων ή μελών της οικογενείας
Εναπομείναντα οργανικά κενά μετά τις μεταθέσεις στην πρωτοβάθμια & στην δευτεροβάθμια ’23!!
Γράμμα – Επιστολή εκπαιδευτικών προς τους γονείς για την αυριανή πανεκπαιδευτική ΑΠΕΡΓΙΑ!!
Αγαπητοί γονείς,
Είμαστε οι δάσκαλοι των παιδιών σας.
Είμαστε εμείς που πάνω από μια δεκαετία τώρα, ως αναπληρωτές, ω; νεοδιόριστοι, ως μόνιμοι στελεχώνουμε και στηρίζουμε το δημόσιο σχολείο σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Για χρόνια, ειδοποιούμενοι μόλις τρεις μέρες πριν αναλάβουμε υπηρεσία, αφήναμε οικογένεια, φίλους για να βρεθούμε στην άλλη άκρη της Ελλάδας. Κι αυτό γιατί αγαπάμε το επάγγελμά μας και θέλουμε να το υπηρετήσουμε με κάθε κόστος.
Είμαστε εμείς που χωρίς ουσιαστική υποστήριξη στη δουλειά μας προσπαθούμε να βρούμε λύσεις για κάθε πρόβλημα. Από τα τεχνικά ζητήματα του σχολείου, όπως τις υλικοτεχνικές υποδομές, μέχρι ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία. Όπως το να καλύψουμε κενά, για τα οποία το υπουργείο δε φροντίζει να στείλει έγκαιρα τους εκπαιδευτικούς που χρειάζονται. Όπως το να στηρίξουμε παιδιά και οικογένειες που χρειάζονται στήριξη. Γιατί το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι πολύ περισσότερα από στείρα μετάδοση γνώσης.
Είμαστε εμείς που μετά από τόσα χρόνια προϋπηρεσίας, μας είπαν ότι το πτυχίο μας δεν αρκούσε για να διοριστούμε, απαξιώνοντας έτσι τις πανεπιστημιακές μας σπουδές. Χρειαζόταν και μεταπτυχιακό, διδακτορικό και όσα περισσότερα προσόντα μπορούσε ο καθένας και η καθεμιά μας. Και αφού διοριστήκαμε, μας είπαν ότι κι αυτό δεν αρκεί, πρέπει και να αξιολογηθούμε.
Πολλά ακούγονται σχετικά με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Τι όμως δεν ακούγεται; Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι ένα μόνο από τα κομμάτια των επιχειρούμενων αλλαγών στην εκπαίδευση. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και την αξιολόγηση και των μαθητών του δημοτικού σχολείου σε πανελλήνια κλίμακα.
Αυτό που επιχειρείται είναι ένας τελείως διαφορετικός τύπος σχολείου από αυτόν που γνωρίζουμε. Ένα σχολείο το οποίο θα βαθμολογείται και θα συγκρίνεται με άλλα, αναζητώντας από μόνο του πόρους και χρηματοδοτήσεις από ιδιώτες. Με εκθέσεις αξιολόγησης, δημόσια αναρτημένες, που οδηγούν στην κατηγοριοποίηση των σχολείων.
Ένα σχολείο, στο οποίο οι μαθητές του θα εξετάζονται σε πανελλαδική κλίμακα και από την εξέταση αυτή θα βαθμολογείται και το σχολείο και ο ίδιος ο εκπαιδευτικός. Χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου, οι ιδιαιτερότητες και η μοναδικότητα του κάθε παιδιού, κόντρα σε κάθε παιδαγωγική θεωρία.
Και τέλος, στο σχολείο αυτό ο εκπαιδευτικός θα πρέπει διαρκώς να αποδεικνύει ότι είναι επαρκής, δίνοντας στους μαθητές του το παράδειγμα του σκυφτού, φοβισμένου και πειθήνιου πολίτη. Τα κριτήρια της ικανότητάς του βέβαια, είναι επιστημονικά έωλα, με ένα από αυτά να είναι το κατά πόσο βοήθησε στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Δηλαδή το πόσο πειθήνιος ήταν στον νέο τύπο σχολείου που ετοιμάζεται.
Όπου εφαρμόστηκε το μοντέλο αυτό, απέτυχε.
Αντίθετα σε όλα αυτά, επιμένουμε να σεβόμαστε και να στηρίζουμε το δημόσιο σχολείο, τον παιδαγωγικό και επιστημονικό μας ρόλο, την ολόπλευρη γνώση, την παιδαγωγική ελευθερία, τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών. Επιμένουμε να είμαστε εκεί για τους μαθητές και τις μαθήτριές μας κι όχι να τους αγνοούμε για να ανταποκριθούμε στους τεχνοκρατικούς δείκτες του σχολείου της αξιολόγησης. Επιμένουμε να τους διδάσκουμε να κατανοούν τον κόσμο και να τον εξηγούν. Να τους μαθαίνουμε να σκέφτονται ελεύθερα. Να κρίνουν. Να κάνουν όνειρα και να αγωνίζονται γι’ αυτά. Να έχουν αξιοπρέπεια και να την υποστηρίζουν.
Το σχολείο είναι χώρος χαράς και δημιουργίας, καλλιέργειας και ελευθερίας. Ο δάσκαλος δεν μπορεί να είναι σκυφτός και φοβισμένος. Η εκπαίδευση είναι κοινωνικό δικαίωμα, αγαθό κι όχι εμπόρευμα, ελευθερία και όχι χειραγώγηση.
Το σχολείο χρειάζεται:
- Μείωση μαθητών ανά τάξη
- Σύγχρονα κτήρια και εξοπλισμό
- Πολύπλευρη υποστήριξη για του μαθητές.
- Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης
- Διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών με μόνη προϋπόθεση το πτυχίο
- Κανένα φόβητρο και πίεση ώστε να ανταποκρινόμαστε, εκπαιδευτικοί και μαθητές σε συνεχείς εξετάσεις
Για όλους τους παραπάνω λόγους ξεκινάμε αγώνα ενάντια σε όλη αυτή την πολιτική που θέλει να στερήσει κάθε παιδαγωγική ελευθερία, να υποδουλώσει τη ζωντανή εκπαίδευση, να ανοίξει τον δρόμο για ένα μέλλον δυστοπικό και σκοτεινό, με χειραγώγηση και υποταγή, όπως απαιτεί το επιχειρηματικό σχολείο.
Στεκόμαστε ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, την αγορά, το κέρδος, την κατηγοριοποίηση, τον ανταγωνισμό, τον φόβο, τους εκβιασμούς, τη χειραγώγηση.
Και σε αυτόν τον αγώνα της υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου, σας θέλουμε μαζί μας!
Επιστολή εκπαιδευτικών
Επιστολή – απάντηση: Αναπληρωτών εκπαιδευτικών για τις δηλώσεις του δήμαρχου Μυκόνου κ. Κουκά!!
ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΜΥΚΟΝΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ…
Σε συνέχεια της δημοσιοποίησης του προβλήματος που έχει ανακύψει μεταξύ του Δήμου Μυκόνου και των περσινών αναπληρωτών εκπαιδευτικών του νησιού, υπενθυμίζουμε ότι μέχρι σήμερα ο δήμος δεν προέβη σε καμία ενέργεια σχετικά με την καταβολή του επιδόματος σίτισης-στέγασης, όπως είχε δεσμευτεί να κάνει πριν από την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους 2021-2022 (και ήταν βασικότατος παράγοντας στην απόφασή μας να αναλάβουμε υπηρεσία στο συγκεκριμένο νησί), χωρίς καμία περαιτέρω ενημέρωση και καμία επίσημη απάντηση στα ερωτήματα μας (κάποια από τα οποία στη συνέχεια δημοσιοποιήθηκαν). Στη διαμαρτυρία μας για το γεγονός, ο Δήμαρχος Μυκόνου Κωνσταντίνος Κουκάς (που εδώ και μήνες έχει στα χέρια του την ενυπόγραφη διαμαρτυρία μας), αποφάσισε, επιτέλους, να απαντήσει όχι μέσω κάποιας επίσημης ανακοίνωσης από τον Δήμο, αλλά μέσω προσωπικής συνέντευξής του σε τοπική ιστοσελίδα (https://www.mykonosvoice.gr/news/kakoproairetoi-kanoyn-mikropolitiki-enopsei-eklogon-kai-spernoyn-anakriveies/?fbclid=IwAR0EiGinfzclXgVFcj4-ut1qt94IfQ5nQW25FzT-Yp6QZeHaJLR8vEeeFrA ), στην οποία αφού πρώτα αναφέρθηκε σε εμάς με προσβλητικούς, ψευδείς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, προέβη για πρώτη φορά σε διευκρινίσεις πάνω στο θέμα του επιδόματος, οι οποίες όχι απλά δεν έπεισαν, αλλά υπέπεσαν και σε τεράστιες αντιφάσεις. Όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά του εμπαιγμού που λαμβάνει χώρα εδώ και μήνες.
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Κουκάς απάντησε στη δημοσιοποίηση της μη καταβολής του επιδόματος σίτισης και στέγασης στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς του νησιού με δηλώσεις του στην “Κοινή Γνώμη”, αναφέροντας ότι «τα ανυπόγραφα αυτά κείμενα δεν εκφράζουν τους εκπαιδευτικούς στο σύνολό τους, αλλά 2-3 κακοπροαίρετους, οι οποίοι κάνουν μικροπολιτική εν όψει των δημοτικών εκλογών του 2023». Η απάντηση της εκπαιδευτικής κοινότητας του νησιού είναι ότι το σύνολο των 72 εκπαιδευτικών που διαμαρτυρήθηκαν για τη μη χορήγηση του μέχρι πρότινος καθιερωμένου επιδόματος έχουν υπογράψει επώνυμα μαζική επιστολή διαμαρτυρίας, την οποία έχουν στείλει στο e-mail του δημάρχου και των βουλευτών Κυκλάδων, χωρίς ποτέ να πάρουν απάντηση. Οπότε αν θέλει να δει τα ονόματά τους ο Δήμαρχος, το μόνο που έχει να κάνει είναι να ανατρέξει στην ηλεκτρονική του αλληλογραφία. Να σημειώσουμε επίσης ότι οι περσινοί εκπαιδευτικοί δεν έχουν καμία σχέση με τα πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια του νησιού ούτε με τους πολιτικούς αντιπάλους του δημάρχου. Μήπως συμβαίνει το αντίθετο, επειδή ο δήμαρχος μας θεωρεί αναλώσιμους από το νησί και όχι πιθανούς ψηφοφόρους, στρέφει το βλέμμα του σε πολιτικά ζητήματα εν όψει των επερχόμενων εκλογών;
Επί της ουσίας όσον αφορά την υπόθεση του επιδόματος ο κ. Κουκάς δήλωσε ότι:
«Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου και το Υπουργείο Εσωτερικών, ξαφνικά φέτος, με εγκύκλιο, ενημέρωσε όλους τους δήμους του Αιγαίου, ότι έχουμε δυνατότητα να παρέχουμε το βοήθημα μόνο σε είδος και όχι σε χρήμα καταργώντας ουσιαστικά το επίδομα των 100 ευρώ. Επομένως, ενώ είχαμε πράγματι υποσχεθεί ότι το χρηματικό βοήθημα θα δοθεί και το 2022, μεσούσης της χρονιάς, το Υπουργείο μάς το απαγόρευσε κάνοντας τη δαπάνη μη νόμιμη. Έθεσε δηλαδή τις δημοτικές αρχές ενώπιον της νομιμότητας”».
Με βάση τα ίδια τα αντικρουόμενα λεγόμενά του, κανείς δεν απαγόρευσε ποτέ στον Δήμο Μυκόνου ούτε πέρυσι ούτε φέτος να παρέχει επίδομα σε είδος και όχι σε χρήμα. Γιατί δεν το έκανε λοιπόν;
Ο Δήμαρχος συνεχίζει αυτοαναιρούμενος υποστηρίζοντας ότι ο υπουργός δεσμεύτηκε να τροποποιήσει τη νομοθεσία, αλλά αυτή δεν θα έχει αναδρομική ισχύ, όπως όλοι οι νόμοι και ξεκαθαρίζει πως δεν γίνεται να καταβληθεί το επίδομα για το ’22, παρά μόνο να χορηγηθεί το επόμενο βοήθημα, είτε σε είδος είτε σε χρήμα, όταν θα ισχύσει ο νόμος. Αν σκοπεύει λοιπόν να χορηγήσει το χρηματικό επίδομα σε είδος, όπως ο ίδιος μας ενημερώνει, δεν χρειάζεται να περιμένει καμία τροπολογία, καθώς αυτό δεν του το απαγόρευσε ποτέ κανείς και θα μπορούσε να το έχει ήδη κάνει και για την περσινή και για τη φετινή χρονιά. Και μάλιστα αφού είναι στα πλάνα του η χορήγηση για την τρέχουσα χρονιά και ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ γιατί δεν το έχει ήδη δώσει στους περσινούς αναπληρωτές, στους οποίους λέει ότι δεν μπορεί να το χορηγήσει με ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΟΜΙΚΟ ΤΡΟΠΟ, αν όντως όπως λέει δεν μπορεί να χορηγηθεί το χρηματικό επίδομα με αναδρομική ισχύ. Όσον αφορά στη χρηματική καταβολή του επιδόματος, η οποία μας ενημερώνει δεν θα μπορούσε να γίνει αναδρομικά λόγω της εν αναμονεί ημερομηνίας ψήφισης της τροπολογίας, θα θέλαμε να τονίσουμε ως προς τα περί μη αναδρομικής ισχύος της νομοθεσίας ότι εδώ και χρόνια υπάρχει ιστορικό νομοθεσιών με αναδρομική ισχύ, όπως για παράδειγμα ο νόμος 3842/2010 (πρβ. “άρθρο 92 του νόμου 3842/2010 και διευκρινιστική εγκύκλιος Πολ 1135/2010”). Αντίστοιχα, στα μεταμνημονιακά χρόνια μπορείτε να βρει κανείς και άλλες νομοθεσίες με αναδρομική ισχύ, αν και μας φαίνεται περίεργο να μην το γνωρίζει ένας πολιτικός της κλάσης του κ. Κουκά και να τοποθετείται δημόσια πάνω σε αυτό.
Ο κ. Κουκάς συνεχίζει, λέγοντας με έντονα λαϊκίστικό τόνο ότι «Ο δήμος Μυκόνου ήταν από τους λίγους δήμους και ο πρώτος πανελλαδικά που εφάρμοσε αυτήν την νομοθεσία και, μειώνοντας άλλες δαπάνες όπως έργα, παιδικές χαρές, οδοποιία, εξασφάλισε χρηματοδότηση από ιδίους πόρους, προκειμένου να δίνει όλα αυτά τα χρόνια αυτό το βοήθημα το οποίο έχει μεταφραστεί σε έναν 13ο μισθό», θέλοντας να μας πει ότι ο πιο πλούσιος δήμος της χώρας κόβει λεφτά από τα δημόσια έργα, για να δίνει το πενιχρό επίδομα στους εκπαιδευτικούς;
Ο κ. Κουκάς αναφέρθηκε επίσης στο γεγονός ότι «η Μύκονος είναι ο μόνος δήμος στην Ελλάδα που έχει δημοτικούς κοιτώνες στους οποίους φιλοξενείται εντελώς δωρεάν ένας μεγάλος αριθμός δημοσίων υπαλλήλων, μία παροχή που κοστίζει στον δήμο 600.000 ευρώ ετησίως». Να σημειώσουμε ότι υπάρχουν μόλις τρεις κοιτώνες που φιλοξενούν ελάχιστους εκπαιδευτικούς σε άθλιες συνθήκες. Ο κοιτώνας στο λιμάνι με κοινόχρηστες τουαλέτες φιλοξένησε έναν εκπαιδευτικό την περσινή χρονιά μέχρι τον Γενάρη και έπειτα ο δήμος του ζήτησε να φύγει για να φιλοξενήσει αστυνομικό στη θέση του. Συνέχισαν όμως να φιλοξενούνται μικρά τρωκτικά και πολλαπλά επιστρώματα μούχλας. Ο κοιτώνας στην Αργύραινα φιλοξενεί μόλις 9 εκπαιδευτικούς σε επίσης άθλιες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής. Μάλιστα, την περσινή χρονιά κατέρρευσε το ταβάνι του υπνοδωματίου, ακριβώς πάνω από το κρεβάτι μιας εκπαιδευτικού που, πάνω στην ατυχία της, στάθηκε τυχερή και, παρότι βραδινή ώρα, δεν βρισκόταν εκεί. Ο τρίτος κοιτώνας βρίσκεται στην Άνω Μερά με ημι-υπόγεια στούντιο, τα οποία οι ελάχιστοι εκπαιδευτικοί που φιλοξενούνται εκεί καλούνται να εκκενώσουν, μόλις καταφθάσουν μετά το Πάσχα οι πυροσβέστες και οι αστυνομικοί, μένοντας ουσιαστικά στον δρόμο κατά την έναρξη της τουριστικής περιόδου.
Συνοψίζοντας, εφόσον υπάρχει η «βούληση» εκ μέρους του Δήμου και το μόνο πρόβλημα είναι η νομική κάλυψη λόγω της τροπολογίας, η οποία αναμένεται εντός ημερών, αν όντως δεν υπάρξει μέριμνα για τους περσινούς αναπληρωτές, ας προχωρήσει σε επίσημη ερώτηση σχετικά με το ζήτημά τους, και σε περίπτωση αρνητικής απάντησης μπορεί ΠΑΝΤΑ να προβεί σε καταβολή του σε είδος, που όπως μας ενημέρωσε και ο ίδιος δεν απαγορεύτηκε και θα μπορούσε να έχει λύσει και το πρόβλημα εξαρχής.
Επιστολή προς ΥΠΑΙΘ: Επιτακτική ανάγκη η κάλυψη των υπαρχόντων κενών Φιλολόγων ΕΑΕ στην Γ΄ Φάση προσλήψεων σε συνδυασμό με τις νέες γνωματεύσεις
Εν όψει της Γ΄ Φάσης Προσλήψεων κρίνεται αναγκαίο να υπάρξει η απαραίτητη μέριμνα από το ΥΠΑΙΘ προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ανάγκες όλων των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και αναπηρία, οι οποίες από την έναρξη της σχολικής χρονιάς είτε καλύπτονται μερικώς είτε καθόλου. Ακόμα και μετά τη Β΄ Φάση προσλήψεων έχει καλυφθεί μόλις το 20,14% των αναγκών όσον αφορά τα φιλολογικά μαθήματα. Πιο συγκεκριμένα, τα Τμήματα Ένταξης έχουν καλυφθεί σε ποσοστό 17,49%, ενώ η Παράλληλη Στήριξη σε ποσοστό 25,91%.
Αποτέλεσμα αυτής της δυσάρεστης εξέλιξης είναι η παρεμπόδιση της συμπερίληψης στη Β΄θμια Εκπαίδευση, γεγονός που φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που πολλοί εκπαιδευτικοί έχουν προσληφθεί για να παρέχουν Παράλληλη Στήριξη σε πάνω από 3 μαθητές (ακόμα και σε 9) με αποτέλεσμα την ακύρωση των γνωματεύσεων της διεπιστημονικής ομάδας των ΚΕΔΑΣΥ, εφόσον αντί για 11 ώρες Παράλληλης Στήριξης την εβδομάδα να παρέχονται στην πράξη 3. Όπως εύλογα γίνεται αντιληπτό, μια τέτοιου είδους συμπερίληψη είναι αδύνατο να ανταποκριθεί στις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών.
Εξαιρετικά δυσάρεστο είναι το γεγονός ότι, ενώ για τις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης η ΕΑ και η συμπερίληψη αποτελεί προτεραιότητα, η Ελλάδα δυστυχώς αποτελεί ουραγό αυτής της ευρωπαϊκής επιταγής, τη στιγμή μάλιστα που η ΕΑΕ καλύπτεται από ευρωπαϊκά χρήματα (ΕΣΠΑ).
Την ίδια στιγμή, έκπληξη προκαλούν οι δηλώσεις της Υπουργού Παιδείας κας Νίκης Κεραμέως αναφορικά με τα κενά, καθώς, όπως φαίνεται σε πρόσφατη συνέντευξή της, αγνοεί την πραγματικότητα: «Ποια κενά; Με μεγάλη μου χαρά να μου τα γνωστοποιήσετε εάν έχετε τέτοια στοιχεία». Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που η Πρωτοβουλία Φιλολόγων ΕΑΕ έχει απευθυνθεί προς τους ιθύνοντες του ΥΠΑΙΘ επισημαίνοντας τα κενά, τα οποία μάλιστα συνέλεξαν τα ίδια τα μέλη της απευθυνόμενα στις Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της επικράτειας. Ομοίως, οι μεγάλες ελλείψεις καταγράφονται και από τους ήδη προσληφθέντες εκπαιδευτικούς, οι οποίοι αδυνατούν να αντεπεξέλθουν σε 5, 7 ή και 9 μαθητές στο πλαίσιο της Παράλληλης Στήριξης.
Ανταποκρινόμενη, λοιπόν, στο κάλεσμα της Υπουργού περί γνωστοποίησης των κενών η Πρωτοβουλία Φιλολόγων ΕΑΕ παραθέτει για άλλη μια φορά τα κενά του κλάδου ΠΕ02.5, τα οποία ανέρχονται σε 440! Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται τόσο αυτά της Παράλληλης Στήριξης και των Τμημάτων Ένταξης, όσο και των ΣΜΕΑΕ.
Αναμένουμε, λοιπόν, το έμπρακτο ενδιαφέρον της ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ και στην επόμενη φάση να καλυφθούν τα εν λόγω κενά, καθώς η περεταίρω καθυστέρηση κάλυψης τους συνεπάγεται και σημαντική αύξησή, μιας και μετά τις 20 Οκτωβρίου θα δοθούν από τα ΚΕΔΑΣΥ και οι νέες γνωματεύσεις.
Συνοψίζοντας, αιτούμαστε:
- Την πλήρη κάλυψη των 440 κενών, ώστε όλοι οι μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες να απολαμβάνουν τη βοήθεια που δικαιούνται.
- Την ίδρυση των νέων Τμημάτων Ένταξης αλλά και την πλήρη στελέχωση των υπαρχόντων.
- Να καλυφθούν τα κενά της Α΄ και Β΄ φάσης, πριν δοθούν οι νέες γνωματεύσεις από τα ΚΕΔΑΣΥ, ώστε να ικανοποιηθούν οι ανάγκες όλων των μαθητών.
- Την ομαλή και εύρυθμη λειτουργία της Παράλληλης Στήριξης, η οποία δεν μπορεί να λειτουργεί με έναν εκπαιδευτικό για πάνω από τρεις μαθητές, καθώς κάτι τέτοιο αντιβαίνει με τις γνωματεύσεις των ΚΕΔΑΣΥ και παρεμποδίζει την εκπαιδευτική διαδικασία του θεσμού της Παράλληλης Στήριξης σε βάρος των ίδιων των μαθητών.
Ευελπιστούμε στην θετική ανταπόκριση των αιτημάτων μας.
Με εκτίμηση,
Πρωτοβουλία Φιλολόγων ΕΑ
Επιστολή καθηγητών Φ. Αγωγής Πρωτοβάθμιας & Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για την ημέρα του Αθλητισμού – Μετ’ εμποδίων η ημέρα του σχολικού αθλητισμού
Επιστολή απορριπτέων αναπληρωτών Λογοθεραπευτών ΠΕ21
Ανοιχτή Επιστολή 1.000 Πανεπιστηµιακών προς την Υπουργό Παιδείας
Αξιότιµη κυρία Υπουργέ, Λάβαµε την επιστολή που απευθύνατε στα µέλη της ακαδηµαϊκής κοινότητας όπου παρουσιάζετε τα «οφέλη» του σχεδίου νόµου για την τριτοβάθµια εκπαίδευση και νιώθουµε βαθιά απογοητευµένοι/ες και προσβεβληµένοι/ες. Οι «δέσµες ρυθµίσεων» στις οποίες αναφέρεστε αφορούν σχεδόν όλες τη δυνατότητά µας για παράλληλες δραστηριότητες, πέραν εκείνων που απαιτεί η ιδιότητα του/της πανεπιστηµιακού δασκάλου/ας, δραστηριότητες που θα µας επιτρέψουν να έχουµε πρόσθετα εισοδήµατα. Είναι αλήθεια ότι οι µισθοί µας είναι χαµηλοί, ιδιαίτερα µετά την οικονοµική κρίση της τελευταίας δεκαετίας. Όπως είναι επίσης αλήθεια ότι έχει µειωθεί δραµατικά το διδακτικό προσωπικό των πανεπιστηµίων µας και ότι επωµιζόµαστε όλο και περισσότερα διοικητικά και διδακτικά καθήκοντα.
Ωστόσο, ασκούµε το λειτούργηµά µας µε αξιοπρέπεια και αφοσίωση, επειδή νιώθουµε ότι αυτό είναι το χρέος µας απέναντι στους φοιτητές και τις φοιτήτριές µας και την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της. Στα χρόνια της οικονοµικής και της υγειονοµικής κρίσης, το ελληνικό πανεπιστήµιο όχι µόνο άντεξε αλλά συνέχισε να παράγει υψηλής ποιότητας ερευνητικό έργο και να παρέχει στους φοιτητές και τις φοιτήτριές του επιστηµονική γνώση και επαγγελµατική κατάρτιση.
Είναι πραγµατικά εντυπωσιακό το να θεωρείτε ότι σε αυτή την ιστορικά κρίσιµη καµπή αυτό που χρειάζεται το πανεπιστήµιό µας είναι να έχουµε τη δυνατότητα να λείπουµε εκατό µέρες τον χρόνο µε άδεια (αντί για εξήντα που ίσχυε µέχρι τώρα) και να κάνουµε έξι ώρες µάθηµα την εβδοµάδα αλλά µόνο σε προπτυχιακό επίπεδο! Δηµόσιο πανεπιστήµιο σηµαίνει υποχρέωση της πολιτείας για οικονοµική ενίσχυση των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυµάτων και όχι απλώς απελευθέρωση των διαδικασιών απόκτησης πρόσθετου εισοδήµατος των µελών ΔΕΠ. Εφόσον ψηφιστεί ο νέος νόµος, αλλάζει δραµατικά το ελληνικό δηµόσιο πανεπιστήµιο κλείνοντας τις πόρτες του στα παιδιά εκείνα που δεν έχουν την οικονοµική δυνατότητα να σπουδάσουν.
Οι φοιτητές και φοιτήτριες δεν θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να φοιτήσουν σε δωρεάν µεταπτυχιακά. Οι ρυθµίσεις που «απελευθερώνουν» τις µεταπτυχιακές σπουδές προβλέπουν ότι τα µεταπτυχιακά προγράµµατα δεν χρηµατοδοτούνται πλέον από το Υπουργείο Παιδείας και το διδακτικό έργο των µελών ΔΕΠ δεν τα περιλαµβάνει. Εποµένως θα είναι αδύνατο να είναι βιώσιµα όσα µεταπτυχιακά δεν θα έχουν δίδακτρα. Δηµόσιο πανεπιστήµιο σηµαίνει οργάνωση των σπουδών µε επιστηµονικά κριτήρια και όχι απορρύθµιση και κατακερµατισµό της γνώσης µε πληθώρα παρεχόµενων τίτλων και σπουδών.
Η «ευελιξία» στα προγράµµατα σπουδών και τα διδακτορικά σηµαίνει ότι θα µειωθεί το µόνιµο προσωπικό των πανεπιστηµίων σε όφελος διαφορετικών κατηγοριών διδασκόντων που θα προσλαµβάνονται για βραχεία παρουσία (επισκέπτες/τριες, εντεταλµένοι/ες διδασκαλίας κ.λπ.) ώστε να µην επενδύουν µακροπρόθεσµα στο πανεπιστήµιο.
Αυτό σηµαίνει και η επαναφορά οµότιµων και συνταξιούχων σε όλες τις ακαδηµαϊκές δραστηριότητες. Αντίθετα, οι νέοι/ες επιστήµονες/ισσες θα δυσκολευτούν να βρουν θέση στο πανεπιστήµιο του «µέλλοντος», εφόσον θα εργάζονται µε ελαστικές σχέσεις εργασίας και πενιχρές αµοιβές και θα εξαρτώνται από τους διδάσκοντες και τις διδάσκουσες ανώτερων βαθµίδων, όπως συνέβαινε παλιά όταν ο κάτοχος της «έδρας» ήταν παντοδύναµος. Θεωρούµε επίσης ότι δεν είναι δυνατόν ένας νόµος να προβλέπει µε εξονυχιστικές λεπτοµέρειες το αν θα διδάξουµε εξ αποστάσεως ή µέσα στο αµφιθέατρο και µε ποιους τρόπους έχουµε δικαίωµα να εξετάσουµε τους φοιτητές και τις φοιτήτριές µας. Όλο το νοµοσχέδιο διαπνέεται από βαθιά περιφρόνηση, καχυποψία και απαξίωση για τους Έλληνες και Ελληνίδες πανεπιστηµιακούς. Υποθέτουµε ότι αυτός είναι ο λόγος που παύουµε πλέον να έχουµε λόγο στην εκλογή πρυτάνεων/ισσών, κοσµητόρων/ισσών και αντιπρυτάνεων/ισσών ως ανάξιοι/ες αυτοδιοίκησης.
Το δηµόσιο πανεπιστήµιο µέχρι σήµερα ταυτιζόταν µε την ακαδηµαϊκή ελευθερία και το αυτοδιοίκητο. Τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύµατα µέχρι σήµερα αποφάσιζαν για τις δικές τους υποθέσεις µε τα δικά τους όργανα. Με όργανα που αναδεικνύονται µε καθολική ψηφοφορία αλλά και ευρεία αντιπροσωπευτικότητα και που απαρτίζονται από πρόσωπα επιφορτισµένα µε την πραγµατοποίηση της εκπαιδευτικής και ερευνητικής αποστολής τους. Δηµόσιο πανεπιστήµιο σηµαίνει, σε κάθε περίπτωση, αξίωση των εκπαιδευτικών ιδρυµάτων για µη επέµβαση του κράτους στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας τους.
Οι πανεπιστηµιακοί είναι η µόνη κατηγορία δηµοσίων λειτουργών που υπόκειται σε συνεχείς κρίσεις και αξιολογήσεις και το πανεπιστήµιο είναι ένας από τους ελάχιστους θεσµούς της χώρας όπου κυριαρχεί η διαφάνεια και η λογοδοσία. Παρά τη συστηµατική προσπάθεια δυσφήµισης, η ελληνική κοινωνία γνωρίζει ότι χάρη στο δηµοκρατικό, ανοιχτό σε όλους και όλες πανεπιστήµιο, έχουν τη δυνατότητα τα παιδιά της να διαπρέψουν στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Οι διδάσκουσες και οι διδάσκοντες σήµερα στα ελληνικά πανεπιστήµια έχουν εξαιρετικά βιογραφικά µε διεθνείς σπουδές και δηµοσιεύσεις και η Ελλάδα παράγει πολύ περισσότερα ερευνητικά αποτελέσµατα από όσα αναλογούν στο µέγεθός της. Το δηµόσιο πανεπιστήµιο έχει υπαρκτά προβλήµατα που όµως δεν µπορούν να λυθούν ούτε µε τον αυταρχισµό και την επιβολή ενός καθεστώτος αστυνόµευσης, ούτε µε τη συνεχή συκοφάντηση του θεσµού αλλά και όσων τον υπηρετούν. Και προφανώς δεν µπορούν να λυθούν µε τον στραγγαλισµό της δηµοσιονοµικής βάσης της τριτοβάθµιας εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα. Λυπούµαστε που χάνεται άλλη µία ευκαιρία µεταρρύθµισης της ανώτατης εκπαίδευσης.
Δυστυχώς σχεδιάστηκε ερήµην και εναντίον της Ακαδηµαϊκής Κοινότητας. Δηλώνουµε ότι θα συνεχίσουµε το έργο µας µε αξιοπρέπεια και αίσθηµα ευθύνης, υπηρετώντας το δηµόσιο πανεπιστήµιο και τις αξίες της δηµοκρατικής παιδείας και ζητάµε, έστω την ύστατη στιγµή, να αποσυρθούν όλες οι διατάξεις που υπονοµεύουν το µέλλον της ελληνικής τριτοβάθµιας εκπαίδευσης.
Πανελλήνιες: Καταγγελία από γιατρό στην Κεραμέως για τις εξετάσεις δυσλεκτικών παιδιών
Η παθολόγος και γεροντολόγος Αθηνά Γρεκά έστειλε επιστολή διαμαρτυρία για τα όσα βιώνουν στις Πανελλαδικές εξετάσεις τα παιδιά με δυσλεξία και θέτει τρία καυτά ερωτήματα για τους καθηγητές ειδικής αγωγής και το ειδικό καθεστώς των εξετάσεων
Απογοητευμένη από τις παθογένειες του εκπαιδευτικού συστήματος και με αφορμή τα όσα βίωσε η 18χρονη κόρη της κατά της διάρκεια των Πανελλαδικών εξετάσεων των δυσλεκτικών παιδιών η γιατρός Αθηνά Γρέκα απέστειλε επιστολή καταγγελία προς την υπουργό παιδείας Νίκη Κεραμέως.
Η παθολόγος με μεταπτυχιακό στη γεροντολογία και πλούσια δράση και ανιδιοτελή κοινωνική προσφορά είναι μητέρα τριών παιδιών. Μάλιστα όταν διαπίστωσε πως το τρίτο παιδί της είναι δυσλεκτικό σε ηλικία 9 ετών, γράφτηκε στο Εθνικό Kαποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πήρε πτυχίο για τις μαθησιακές δυσκολίες και πιστοποίηση το 2017 έτσι ώστε να μπορεί να έχει τις γνώσεις για να το βοηθήσει…
Όπως ανέφερε στο ethnos.gr τα τελευταία 30 χρόνια βίωσε από την καλή και την ανάποδη τις παθογένειες της δημόσιας παιδείας αλλά τόνισε πως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η εμπειρία που έζησε η 18χρονη κόρη της.
«Μεγάλωσα τρία παιδιά στα δημόσια σχολεία. Τα δύο πρώτα δεν είχαν πρόβλημα. Το τρίτο από την Β΄δημοτικού διαγνώστηκε με δυσλεξία και μέσα από πολύχρονες και επίπονες διαδικασίες πήραμε την πιστοποίηση στην Β Λυκείου. Αποφάσισα να στείλω την επιστολή στην υπουργό παιδείας τώρα που όλα τελείωσαν για μένα και τα παιδιά μου, όχι για την δικαίωση του παιδιού μου, αλλά για τα παιδιά όλης της Ελλάδας. Για την κόρη μου και την οικογένεια μου το κεφάλαιο της δημόσιας παιδείας στην Ελλάδα έκλεισε οριστικά. Μεγάλωσα τρία παιδιά και 30 χρόνια βίωσα πολλά. Κάναμε πάντα υπομονή. Ακούσαμε τα πάντα. Μέχρι και καθηγητή να μας λέει πως δεν αγοράσει pc για τηλεκπαίδευση γιατί δεν έχει χρήματα. Δείχναμε πάντα κατανόηση. Αποφάσισα να στείλω την επιστολή στην υπουργό όχι από αντιπολιτευτική διάθεση, ούτε και για να αλλάξω κάτι για το παιδί μου, αλλά για να αλλάξω κάτι για τα παιδιά που έρχονται από πίσω. Δεν πάει άλλο. Πρέπει να αλλάξουμε. Κουράστηκα πραγματικά», δήλωσε απογοητευμένη η Αθηνά Γρέκα.
«Απαράδεκτες συμπεριφορές από εξεταστές»
Οπως τονίζει και στην επιστολή της τόσο η κόρη της όσο και τα άλλα παιδιά με δυσλεξία που έδωσαν εξετάσεις με ειδικό καθεστώς έγιναν μάρτυρες απαράδεκτων συμπεριφορών από καθηγητές – εξεταστές – επιτηρητές και ζητάει να μάθει εάν οι συγκεκριμένοι καθηγητές επιλέχθηκαν με κριτήρια την εκπαίδευση τους και την εμπειρία του γύρω από την αντιμετώπιση παιδιών με δυσλεξία.
«Κατ΄αρχήν τα παιδιά είχαν ενημερωθεί πως θα εξεταστούν και γραπτώς και προφορικώς και το πρωί των εξετάσεων πληροφορήθηκαν πως θα εξεταστούν μόνο προφορικώς. Το αντιπαρερχόμαστε και αυτό. Η συμπεριφορά των εξεταστών επιτηρητών ήταν απαράδεκτη και προσβλητική προς τα δυσλεκτικά παιδιά. Τα περισσότερα διατύπωσαν παράπονα. Η κόρη μου τελείωσε στο ΓΕΛ Γκράβας και έδινε εξετάσεις στην Ηλιούπολη. Εκτός από μία φιλόλογο την πρώτη ημέρα όλοι οι άλλοι ήταν απαράδεκτοι και ειδικά στην Χημεία και στην Βιολογία. Αύριο δίνουν Φυσική αλλά πλέον δεν έχει καμία σημασία. Οι συμπεριφορές απέναντι τους ήταν απαράδεκτες και προσβλητικές. Τους μιλούσαν απότομα, τους πίεζαν με το χρόνο, δεν τους έδωσαν ούτε καν τις προβλεπόμενες διευκρινίσεις για τις αλλαγές που έγιναν. Αγανάκτησα. Μετά από μία χρονιά γεμάτη με τηλεδιδασκαλία και καταλήψεις το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα κρίνει τα παιδιά με απαράδεκτες αποτυχημένες μεθόδους. Η ειδική αγωγή είναι μάστιγα. Δεν υποστηρίχτηκε ποτέ από το δημόσιο σχολείο. Ντρέπομαι για όλα αυτά. Ντρέπομαι γιατί μετά από 30 χρόνια δεν βελτιώθηκε τίποτα και πρέπει το παιδί μου να φύγει στο εξωτερικό για να βρει το δρόμο του και να δικαιωθούν οι κόποι και οι δεξιότητες του. Πως το κράτος ανταποδίδει στην ελληνική οικογένεια τις θυσίες που κάνει για ένα καλύτερο μέλλον;
Ετσι αποφάσισα και έστειλα την επιστολή στην κυρία Κεραμέως ελπίζοντας πως τουλάχιστον θα πάρω μία απάντηση», ανέφερε στο ethnos.gr η Αθηνά Γρέκα.
Η πίεση του ΠΣΕΑΑ (ΠΕ11 Φυσικής Αγωγής) προς όλους τους αρμόδιους για την δίκαια μεταχείριση του κλάδου στους επικείμενους διορισμούς
Ενημέρωση προέδρου ΑΣΕΠ για πίνακες ΕΑΕ – Επιστολή εκπαιδευτικών ΕΑΕ για τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων
Σε ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα ο Πρόεδρος του ΑΣΕΠ Θανάσης Παπαϊωάννου αναφέρει:
Επειδή γίνομαι δέκτης της αγωνίας πολλών υποψηφίων για την Ειδική Εκπαίδευση (80.000 αιτήσεις έναντι μόλις 45.000 πριν δύο χρόνια) για έγκαιρη έκδοση των αποτελεσμάτων θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι, σε αυτή τη φάση, το έργο γίνεται (όπως προβλέπεται) από τις περιφερειακές διευθύνσεις του Υπουργείου Παιδείας.
Η εμπλοκή του ΑΣΕΠ αναμένεται να ξαναρχίσει περί τα τέλη Ιουνίου ή αρχές Ιουλίου. Και φυσικά, οι εργαζόμενοι τόσο στο Παιδείας όσο και στο ΑΣΕΠ έχουν επίγνωση της ανάγκης για ταχύτητα η οποία πρέπει να συνδυασθεί με ορθότητα των αποτελεσμάτων.
https://e-wall.net/2022/05/27/20250/
Ακολουθεί η επιστολή των εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής (ΕΑΕ)
”Αξιότιμη κ. Κεραμέως,
Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ
Ο κλάδος της ειδικής αγωγής τα τελευταία χρόνια έχει μόνο καθοδική πορεία.
Οι ελλείψεις των εκπαιδευτικών την φετινή χρονιά αποτέλεσαν ρεκόρ.
Η ίδρυση των τμημάτων ένταξης δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Γονείς και εκπαιδευτικοί βρισκόμαστε σε απόγνωση.
Δυστυχώς η τήρηση της υπόσχεσης να ανοίξουν οι πίνακες όπως προβλέπει ο νόμος δεν αποτελεί κανένα καθησυχασμό διότι εάν δεν βγουν οι προσωρινοί τον Αύγουστο, όλοι μας θα χάσουμε άλλη μια χρονιά.
Υπάρχει μεγάλη αγωνία δεδομένων των 80.000 αιτήσεων προς αξιολόγηση.
Παρακαλούμε την τήρηση του χρονοδιαγράμματος, την ίδρυση των απαιτούμενων τμημάτων ένταξης όπως προβλέπεται, την κάλυψη των απαιτούμενων θέσεων έτσι ώστε να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη που οδήγησαν πολλές οικογένειες σε αδιέξοδο.
Με εκτίμηση, Εκπαιδευτικοί Ειδικής Αγωγής