Η πραγματικότητα που βιώνουμε οι εκπαιδευτικοί | χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες, συμπτύξεις και υπερφόρτωση τμημάτων, αναθέσεις υποχρεωτικών υπερωριών, εκπαιδευτικός «λάστιχο», σχολική βία..
Η πραγματικότητα που βιώνουμε οι εκπαιδευτικοί | είναι οι χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες, οι συμπτύξεις και η υπερφόρτωση των τμημάτων, οι αναθέσεις υποχρεωτικών υπερωριών, ο εκπαιδευτικός «λάστιχο», η σχολική βία και πολλα ακόμη!!
Η πραγματική πραγματικότητα που βιώνουμε οι εκπαιδευτικοί του Θεοδώρου Κατσωνόπουλου
Πραγματικότητα είναι οι χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες λόγω των κενών σε εκπαιδευτικούς που παραμένουν πολλά ακόμα και μετά απ΄αυτή τη φάση πρόσληψης αναπληρωτών. Προσωπικά δεδομένα – Οδηγός για τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (GDPR) για σχολεία και εκπαιδευτικούς
Πραγματικότητα είναι οι συμπτύξεις και η υπερφόρτωση των τμημάτων, όπως και οι αναθέσεις υποχρεωτικών υπερωριών για λόγους εξοικονόμησης πόρων.
Πραγματικότητα είναι ο εκπαιδευτικός «λάστιχο», που υποχρεώνεται να πηγαίνει σε πάνω από 2 σχολεία για να συμπληρώσει το ωράριό του, ακόμα και σε 2 σχολεία διαφορετικών Δήμων την ίδια ημέρα.
Πραγματικότητα είναι η επιβάρυνση του εκπαιδευτικού με πρόσθετα καθήκοντα και αρμοδιότητες, πέραν των διδακτικών και εξωδιδακτικών καθηκόντων που του έχουν ανατεθεί από τον ΣΔ στην αρχή της χρονιάς, είναι ο εκπαιδευτικός που έχει αναλάβει ένα σωρό ρόλους, ασχολείται με ανούσιες γραφειοκρατικές εργασίες (βλ. ατομική αξιολόγηση, αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας), αισθάνεται εξουθενωμένος και έχει έντονο εργασιακό άγχος.
Πραγματικότητα είναι η έξαρση της σχολικής βίας και τα (ημί)μετρα ή λάθος μέτρα που παίρνει το Υπουργείο και που πιθανά να δημιουργήσουν άλλα μεγαλύτερα προβλήματα.
Τέλος, αλλά όχι έσχατο, πραγματικότητα είναι η μη θεσμική θωράκιση και προστασία του εκπαιδευτικού από μεριάς της πολιτείας, είναι ο εκπαιδευτικός που συχνά πέφτει θύμα επιθέσεων και κακόβουλων ενεργειών, που είναι έκθετος και ακάλυπτος απέναντι σε ανυπόστατες αναφορές και καταγγελίες, που ταλαιπωρείται με ΕΔΕ, σύρεται σε ανακρίσεις, αλλά και διασύρεται σε αστυνομικά τμήματα και δικαστικές αίθουσες χωρίς να ευθύνεται, ακριβώς γιατί δεν υπάρχει ένα σαφές θεσμικό πλαίσιο προστασίας του εκπαιδευτικού και του παρεχόμενου έργου του.
Στην σχολική του καθημερινότητα ο εκπαιδευτικός βιώνει αυτές τις πραγματικές πραγματικότητες και πολλές άλλες.
Φτάνει, ως εδώ!
Το Υπουργείο πρέπει να σταματήσει να μετακυλίει τις δικές του ευθύνες στους εκπαιδευτικούς. Πρέπει να αρχίσει να υιοθετεί και να νομοθετεί με βάση τις ψηφισμένες θέσεις του κλάδου, όπως αποτυπώνονται στις αποφάσεις του τελευταίου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ (20ο Συνέδριο), με έμφαση:
- Στις ουσιαστικές αυξήσεις των μισθών, επαναφορά 13ου και 14ου μισθού, ξεπάγωμα της διετίας 2016-17 και καθιέρωση άμεσα μόνιμου μηχανισμού αναπλήρωσης απωλειών λόγω πληθωρισμού. Επιδότηση ενοικίου για εκπαιδευτικούς που υπηρετούν εκτός νομού κατοικίας τους. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας. Αύξηση των κρατικών δαπανών για την Παιδεία τουλάχιστον στο 5% του ΑΕΠ.
- Στην υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων (εργασιακό και διδακτικό ωράριο, μετακινήσεις σε πολλά σχολεία, «προφορικές εντολές» παραβίασης και αυθαιρεσίας κλπ)
- Στην κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων 4692/20, 4823/21, 4763/20, 4713/20 (αξιολόγηση, λειτουργία συλλόγου διδασκόντων/ουσών, τράπεζα θεμάτων, ΕΒΕ, Επαγγελματική Εκπαίδευση κλπ).
- Σε μόνιμους διορισμούς για την κάλυψη όλων των πραγματικών κενών με βάση και τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος (μείωση αριθμού μαθητών/τριών, όρια συνταξιοδότησης, επαναφορά διδακτικού ωραρίου στο προ του 2013 επίπεδο κλπ) και πλήρη κάλυψη όλων των έκτακτων αναγκών με προσλήψεις αναπληρωτών/τριών σε μία φάση την 1η Σεπτεμβρίου.
- Σε δουλειά με πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Εξίσωση δικαιωμάτων μόνιμων αναπληρωτών/τριών.
- Κατάργηση των ωρολογίων προγραμμάτων που αφάνισαν ολόκληρα επιστημονικά πεδία.
- Σε ένα δημόσιο, δωρεάν, ποιοτικό, συμπεριληπτικό, δημοκρατικό σχολείο για όλα τα παιδιά!