ΔΕΠΥ

Θεραπευτικό video game για παιδιά με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής (ΔΕΠΥ)

Έχει σχεδιαστεί σε συνεργασία με νευροεπιστήμονες ώστε να διεγείρει και να βελτιώνει περιοχές του εγκεφάλου που παίζουν βασικό ρόλο στη λειτουργία της προσοχής

“Η συσκευή EndeavorRx προσφέρει μια επιλογή χωρίς φάρμακα για τη βελτίωση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τη διαταραχή στα παιδιά και αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα του αναπτυσσόμενου τομέα της ψηφιακής θεραπείας”, δήλωσε ο Dr. Jeffrey Shuren, κορυφαίος αξιωματούχος του FDA.

Παλιά και χωρίς αντισεισμικούς ελέγχους πολλά σχολεία στην Ελλάδα – Θέλουμε σύγχρονα και ασφαλή σχολεία!! Αυτά είναι τα “αξιολογημένα σχολεία” της κυρίας Κεραμέως…

 

Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ ενέκρινε ένα θεραπευτικό βιντεοπαιχνίδι για παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ).

Ο οργανισμός σημείωσε ότι οι παρενέργειες που αναφέρθηκαν, όπως πονοκέφαλοι, ζάλη ή συναισθηματικές αντιδράσεις, δεν θεωρούνται σοβαρές.

Το παιχνίδι, το οποίο θα κατεβαίνει ως εφαρμογή σε κινητή συσκευή, έλαβε έγκριση για κυκλοφορία μετά την εξέταση από τον FDA πέντε κλινικών μελετών στις οποίες συμμετείχαν περισσότερα από 600 παιδιά. Οι παρενέργειες που αναφέρθηκαν, όπως πονοκέφαλοι, ζάλη ή συναισθηματικές αντιδράσεις, δεν θεωρούνται σοβαρές.

 

Το gov.gr – Τώρα και στο Viber

Μια διάλεξη καθηγητή / Καταπληκτικό μάθημα – στάση ζωής!!!

Νέα εφαρμογή COSMOTE CHRONOS / Τα σπουδαιότερα μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς ζωντανεύουν ξανά στο κινητό σας!

 

Θα συνιστάται μαζί με άλλες θεραπείες, όπως ιατρικά και εκπαιδευτικά προγράμματα. Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) είναι μια κοινή νευροαναπτυξιακή διαταραχή που διαγιγνώσκεται αρχικά στα παιδιά και μπορεί να διαρκέσει μέχρι την ενηλικίωση.

Περίπου 4 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας 6 έως 11 ετών πάσχουν από αυτή την πάθηση, τα συμπτώματα της οποίας περιλαμβάνουν δυσκολίες στη συγκέντρωση και την προσοχή, καθώς και δυσκολίες στον έλεγχο της συμπεριφοράς.

Όταν οι γιατροί συνταγογραφούν το παιχνίδι, αποστέλλεται στους γονείς του παιδιού ένας σύνδεσμος ενεργοποίησης που απαιτείται πριν από την έναρξη του παιχνιδιού. Με την πρώτη ματιά, μοιάζει με όλα τα άλλα κοινά παιχνίδια. Όμως αυτό έχει σχεδιαστεί σε συνεργασία με νευροεπιστήμονες για να διεγείρει και να βελτιώσει περιοχές του εγκεφάλου που παίζουν βασικό ρόλο στη λειτουργία της προσοχής.

Ε.Ε.: Κατευθυντήριες γραμμές για διδάσκοντες και εκπαιδευτικούς – Aντιμετώπιση της παραπληροφόρησης και προώθηση του ψηφιακού γραμματισμού!!

Η βασική ιδέα είναι ότι οι παίκτες ελέγχουν έναν μικρό εξωγήινο που ταξιδεύει με ένα διαστημόπλοιο σε διάφορους κόσμους και πρέπει να συλλέξει ορισμένα πράγματα. Το παιχνίδι έχει ως στόχο να εκπαιδεύσει τα παιδιά με ΔΕΠΥ να κάνουν ορισμένες δραστηριότητες πιο αποτελεσματικά, αγνοώντας τους περισπασμούς, ενώ είναι προγραμματισμένο με έναν αλγόριθμο που μετρά την απόδοση του παίκτη και προσαρμόζει τη δυσκολία του παιχνιδιού σε πραγματικό χρόνο.

Πρόκειται για την πρώτη θεραπεία που βασίζεται σε βιντεοπαιχνίδια και λαμβάνει έγκριση κυκλοφορίας από τον Οργανισμό.

“Είμαστε υπερήφανοι γιατί σήμερα γράψαμε ιστορία μετά από αυτή την απόφαση”, δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Akili, Eddie Martucci. Project Tailwind / Σημειωματάριο Τεχνητής Νοημοσύνης – Για φοιτητές, συγγραφείς και αναλυτές!

Πρακτικές οδηγίες για τη διδασκαλία παιδιών με ΔΕΠΥ!

Πρακτικές οδηγίες για τη διδασκαλία παιδιών με ΔΕΠΥ!

 

Οργανώστε τη σχολική τάξη

  • Είναι σημαντικό ο μαθητής με ΔΕΠΥ να κάθεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στο δάσκαλο, στο πρώτο θρανίο για να μην έχει στο οπτικό του πεδίο τα άλλα παιδιά. Δεν πρέπει όμως να διαχωρίζεται από την υπόλοιπη τάξη.
  • Το θρανίο του μαθητή είναι προτιμότερο να βρίσκεται μακριά από τον διάδρομο, τα παράθυρα και γενικά πηγές μηχανικού
    θορύβου για να αποφεύγονται οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα που του αποσπούν την προσοχή.
  • Καλό είναι το παιδί με ΔΕΠΥ να κάθεται μαζί με έναν καλό μαθητή που να λειτουργεί σαν μοντέλο οργάνωσης και θετικής
    συμπεριφοράς.

Έρευνα: H δυσλεξία είναι απαραίτητη για την ανθρώπινη προσαρμοστική επιτυχία

Οργανώστε την παράδοση του μαθήματος με τρόπο που και να βοηθά το μαθητή με ΔΕΠΥ και να είναι χρήσιμη στα άλλα παιδιά.

  • Πριν από τη παράδοση δώστε την κεντρική ιδέα ή λέξεις κλειδιά.
  • Κάνετε σύντομες παρουσιάσεις ή σπάστε την ύλη σε μικρότερα κομμάτια.
  • Απλοποιείστε τις σύνθετες έννοιες
  • Αποφεύγετε τις σύνθετες εντολές
  • Χρησιμοποιείστε όπου μπορείτε οπτικοακουστικό ή φωτογραφικό υλικό
  • Επιδιώξτε την ενεργή συμμετοχή του μαθητή με ΔΕΠΥ στην παράδοση του μαθήματος, π.χ. μπορεί να γράφει τις λέξεις κλειδιά ή την κεντρική ιδέα του μαθήματος στον πίνακα.
  • Όταν παραδίδετε ή δίνετε εξηγήσεις πρέπει να στέκεστε κοντά στο μαθητή με ΔΕΠΥ και να τον καθοδηγείτε σταθερά και
    διακριτικά.
  • Διατηρείτε οπτική επαφή με τον μαθητή με ΔΕΠΥ και επικοινωνείτε μαζί του κατά τη διάρκεια της παράδοσης.   Μπορείτε να χρησιμοποιείτε το όνομά του ή να του δίνετε σημειώσεις σχετικά με τα βασικά σημεία του μαθήματος.
  • Όταν γράφετε στον πίνακα μεγάλο όγκο πληροφοριών χρησιμοποιείστε εντονότερα χρώματα για τις βασικές έννοιες.

 

Προετοιμάστε ασκήσεις και διαγωνίσματα

  • Τα παιδιά με ΔΕΠΥ χρειάζονται βοήθεια για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε σύγκριση με το μέσο μαθητή. Τα περισσότερα όμως διστάζουν να τη ζητήσουν και είναι σημαντικό να τα ενθαρρύνετε να ζητούν.
  • Σιγουρευτείτε ότι έχει καταλάβει τις οδηγίες πριν αρχίσει να γράφει.
  • Αν χρειάζεται επαναλαμβάνετε τις οδηγίες με ήρεμο και θετικό τρόπο ή μπορείτε να βάλετε τον μαθητή με ΔΕΠΥ να τις
    επαναλάβει για σας.
  • Είναι προτιμότερο να βάζετε σύντομα τεστ και να αποφεύγετε τα μεγάλα διαγωνίσματα.
  • Χρησιμοποιείστε όπου είναι δυνατόν σχήματα και χρώματα.
  • Δώστε στο μαθητή με ΔΕΠΥ μεγαλύτερο χρόνο για να ολοκληρώσει την εργασία του. Τον χρειάζεται.
  • Επιβραβεύστε την ακρίβεια και όχι την ποσότητα.

Ειδική Αγωγή: Δυο μέτρα και δυο σταθμά στη σύσταση νέων οργανικών κενών

Ενισχύστε την οργανωμένη συμπεριφορά

  • Τα παιδιά με ΔΕΠΥ χρειάζονται ένα εξαιρετικά δομημένο περιβάλλον προκειμένου να ανταποκριθούν θετικά. Καθιερώστε μια καθημερινή ρουτίνα στην τάξη.
  • Γράψτε καθημερινά το πρόγραμμα στον πίνακα.
  • Δείξτε στα παιδιά πόσο σημαντική θεωρείτε την οργάνωση, δίνοντάς τους 5 λεπτά την ημέρα, προκειμένου να οργανώσουν το θρανίο και τα βιβλία τους. Επιβραβεύστε καθημερινά την πιο οργανωμένη σειρά μαθητών.
  • Επιβραβεύστε άμεσα τη σύμφωνη με τους κανόνες συμπεριφορά. Η επιβράβευση πρέπει να είναι συχνότερη από την τιμωρία.
  • Υιοθετείστε ένα σύστημα ανταμοιβής για την ολοκλήρωση των εργασιών.
  • Οι κανόνες συμπεριφοράς στην τάξη πρέπει να είναι σαφείς και απλοί.
  • Παραμείνετε ήρεμοι, επαναλάβετε τον κανόνα όποτε χρειάζεται, αποφεύγοντας να έλθετε σε αντιπαράθεση με τον μαθητή.
  • Μπορείτε επίσης να κάνετε μια συμφωνία σε ατομική βάση, με τη μορφή “συμβολαίου” με το μαθητή.
  • Μπορείτε να θέσετε εβδομαδιαίους ή μηνιαίους στόχους, ανάλογα με τις ανάγκες του συγκεκριμένου μαθητή.
  • Επαινέστε συγκεκριμένες συμπεριφορές, πχ πείτε συγχαρητήρια, έγραψες σωστά όλη την ορθογραφία, αντί να πείτε μπράβο.
  • Να είστε σε επιφυλακή για την κίνηση που μπορεί να χρειάζεται ο μαθητής. Αν τον βλέπετε σε ανησυχία, μπορείτε να τον στέλνετε στο γραφείο να φέρει ορισμένα υλικά, πχ κιμωλίες. Η ολιγόλεπτη αυτή έξοδος από την τάξη λειτουργεί σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης.
  • Πριν φύγει, βεβαιωθείτε ότι έχει καταγράψει τις εργασίες που έχει για το σπίτι.
  • Οι μαθητές με ΔΕΠΥ απογοητεύονται εύκολα. Το άγχος, η πίεση, η κούραση μπορούν να αναστείλουν τον αυτοέλεγχό τους και να οδηγήσουν σε κακή συμπεριφορά.

Υλικό για τη διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας: Εκπαίδευση αλλοδαπών – παλιννοστούντων & παιδιών προσφύγων

Ενισχύστε την κοινωνικοποίηση

  • Είναι σημαντικό να συζητάτε στην τάξη για το σωστό τρόπο επίλυσης των διαφορών και των συγκρούσεων.
  • Ενισχύστε τη σχέση του μαθητή με ΔΕΠΥ με τους συμμαθητές του.
  • Μην τον μειώνετε μπροστά σε άλλους. Τόσο αυτός όσο και οι άλλοι ξέρουν ότι είναι σε μειονεκτική θέση και θα θεωρήσουν ότι τους δίνετε την άδεια να τον μειώσουν κι εκείνοι.
  • Αποφύγετε να του θυμίζετε μπροστά σε άλλους ότι πρέπει να πάρει φάρμακο σε περίπτωση που βρίσκεται σε φαρμακευτική αγωγή.

 

 

Πηγη – Αναρτήθηκε από Ειδική Διαπαιδαγώγηση 

ΔΕΠΥ: Οδηγός για εκπαιδευτικούς και γονείς

Ο Δ. είναι 8 ετών. Πρόκειται για ένα αρκετά ανήσυχο παιδί, που σπάνια καταφέρνει να μείνει ακίνητο. Χτυπά επανειλημμένα τα χέρια του στο θρανίο, ενώ ταυτόχρονα κουνιέται και γυρνά την καρέκλα του. Ο Δ. δεν συγκεντρώνεται σε μια δραστηριότητα για περισσότερα από 7 λεπτά, η προσοχή του διασπάται με το παραμικρό. Φαίνεται έξυπνο παιδί και γι’ αυτό εύκολα δημιουργεί την εντύπωση ότι τεμπελιάζει ή πως συχνά αδιαφορεί στις υποδείξεις. Αξιολογείται εξαιρετικά κακόγραφος, αδυνατεί να ακολουθήσει τις γραμμές και τα περιθώρια του τετραδίου.

Όταν οι δραστηριότητες απαιτούν επιμονή και διατήρηση του ενδιαφέροντος, ο Δ. απογοητεύεται, εκνευρίζεται και παραιτείται από κάθε προσπάθεια. Σε αυτές τις περιπτώσεις μάλιστα αυθαδιάζει και πειθαρχεί με δυσκολία στις οδηγίες. Όταν όμως επιτυγχάνει σε έναν εξατομικευμένο στις ανάγκες του, μικρό στόχο, ενθουσιάζεται και δείχνει να ευχαριστιέται πολύ την επιβράβευση.

Συχνά βρίσκει τρόπους να προκαλεί μέσα στην τάξη και οι συμμαθητές του γελάνε μαζί του. Φαίνεται να το διασκεδάζει, παρ’ όλα αυτά δεν γίνεται αποδεκτός στις παρέες των συμμαθητών του. Οι ίδιοι παραπονιούνται συνεχώς πως γίνεται επιθετικός όταν δεν του κάνουν τα χατίρια ή ότι τους χαλάει το παιχνίδι επειδή δεν προσαρμόζεται στους κανόνες της ομάδας.

Όταν οι γονείς και οι παιδαγωγοί βρίσκονται αντιμέτωποι με παιδιά σαν τον Δ., οι ερμηνείες που δίνονται για τη συμπεριφορά και τις δυσκολίες τους διαφέρουν (Κάκουρος & Μανιαδάκη,2000) . Συχνά τέτοιες συμπεριφορές εκλαμβάνονται ως έλλειψη ανωριμότητας και η βελτίωση αναμένεται με το πέρασμα του χρόνου: «Είναι μικρός ακόμη, έτσι κάνουν τα αγόρια στην ηλικία του. Μεγαλώνοντας θα ωριμάσει». Την αντίληψη αυτή άλλοτε ενισχύει μια ενδεχόμενη ομοιότητα συμπεριφοράς του παιδιού με εκείνη του πατέρα ή της μητέρας: «Έτσι έκανα κι εγώ, δεν άκουγα κανέναν, δεν ήθελα τα γράμματα». Πολύ συχνά επίσης η συμπεριφορά του ερμηνεύεται ως τεμπελιά: «Είναι έξυπνος, αλλά τεμπέλης. Όταν θέλει μπορεί να τα καταφέρει αλλά βαριέται». Η ερμηνεία που θα δώσουν οι ενήλικοι, προσδιορίζει συνήθως και την επιλογή του τρόπου αντιμετώπισης.

Διάκριση μεταξύ φυσιολογικής ζωηρότητας και ΔΕΠΥ

Ένα σύνηθες λάθος σε περιπτώσεις παιδιών με ΔΕΠΥ, κυρίως μικρότερης ηλικίας, είναι η άποψη ότι πρόκειται απλώς για υπερβολικά ζωηρά και κακομαθημένα παιδιά. Είναι αλήθεια εν μέρη ότι κατά την προσχολική ηλικία εκδηλώνονται συχνά κάποιες μορφές συμπεριφοράς που μπορεί να μοιάζουν με συμπτώματα της ΔΕΠΥ, όπως παρορμητικότητα, έντονη κινητική δραστηριότητα και μειωμένη διάρκεια προσοχής.

Η ειδοποιός διαφορά όμως αφορά την ικανότητα ελέγχου της κινητικής δραστηριότητας, ανάλογα με τις περιστάσεις. Ένα ζωηρό παιδί είναι σε θέση να ελέγξει την κινητικότητά του σε ικανοποιητικό βαθμό. Μπορεί να την μειώσει σε περιστάσεις που μια αυξημένη δράση δεν θεωρείται επιτρεπτή. Ένα παιδί με ΔΕΠΥ όμως δυσκολεύεται εξαιρετικά να παραμείνει ήσυχο. Άλλωστε, και τις σπάνιες φορές που τα καταφέρνει η διάρκεια καταγράφεται τόσο μικρή (Κάκουρος, 2008). Επιπλέον, ακόμα και όταν παραμένει καθιστό, βρίσκει τρόπους να ικανοποιήσει την ανάγκη του για κινητικότητα (πειράγματα άλλων, χειρονομίες με τα χέρια, κούνημα ποδιών).

Μία άλλη βασική διαφορά σχετίζεται με την ποιότητα της κινητικότητας. Συνήθως τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι αδέξια, τόσο σε επίπεδο αδρής, όσο και στη λεπτή κινητικότητα. Συχνά πέφτουν, κάνουν ζημιές και δυσκολεύονται σε δραστηριότητες που απαιτούν λεπτό χειρισμό.

Η ικανότητα συγκέντρωσης επίσης είναι περιορισμένη, αυτό δε σημαίνει βέβαια πως δεν μπορούν να συγκεντρωθούν καθόλου, αλλά για την επίτευξη αυτού χρειάζεται σίγουρα ένα υψηλό κίνητρο. Αντίθετα ένα ζωηρό παιδί μπορεί να συγκεντρωθεί ευκολότερα κι αν διασπαστεί θα επανέλθει η προσοχή του καθ’ υπόδειξη.

Τέλος ας μην παραλειφθεί πως τα παιδιά με ΔΕΠΥ συχνά είναι ευέξαπτα και ευερέθιστα, η αδυναμία τους να ανταποκριθούν ικανοποιητικά στις απαιτήσεις πυροδοτεί συχνά την προκλητική και αντιδραστική συμπεριφορά τους.

Τα πρωτογενή συμπτώματα της ΔΕΠΥ

  1. Απροσεξία

Αφορά τη δυσκολία στη συγκέντρωση και παρατεταμένη διατήρηση της προσοχής. H προσοχή τους διασπάται εύκολα από εξωτερικά ερεθίσματα και από τις ίδιες τους τις σκέψεις, δίνουν την εικόνα ονειροπόλου.

  • Δυσκολεύονται να ακολουθήσουν οδηγίες.

  • Συνήθως βαριούνται εύκολα

  • Απογοητεύονται εύκολα και εγκαταλείπουν την προσπάθεια

  • Διακρίνονται από έλλειψη υπομονής και επιμονής

  • Οι εργασίες παρουσιάζονται ημιτελείς και ακατάστατες, με πολλά λάθη απροσεξίας. (Είναι σύνηθες να γράψει με σωστή ορθογραφία μία λέξη στην πρώτη σειρά και να την επαναλάβει λανθασμένα στην επόμενη).

  • Έλλειψη οργάνωσης (χάνουν πράγματα, γλωσσικές ασκήσεις στο τετράδιο των μαθηματικών, δεν σημειώνουν εργασίες).

 

  1. Υπερκινητικότητα

Αφορά τις αυξημένες ανάγκες κινητικής δραστηριότητας, τις οποίες ικανοποιούν τρέχοντας, σκαρφαλώνοντας και πηδώντας, σε στιγμές και χώρους όπου αυτή η συμπεριφορά θεωρείται ακατάλληλη.

  • Πειράζουν πράγματα και είναι ιδιαίτερα θορυβώδη

  • Σηκώνονται από τη θέση τους και προκαλούν αναστάτωση

  • Αποζητά αφορμές για να σηκωθεί

  • Κινεί νευρικά τα χέρια ή τα πόδια του

  • Προκαλεί σημαντικές καθημερινές δυσκολίες (πχ. στην ώρα του φαγητού)

 

  1. Παρορμητικότητα

Αφορά την τάση να μιλούν και να ενεργούν πολύ αυθόρμητα. Χαρακτηρίζεται επίσης από τη δυσκολία τους να περιμένουν και την ανάγκη τους να ικανοποιηθούν άμεσα οι επιθυμίες τους.

  • Βιάζονται να απαντήσουν, συχνά ξεκινούν την απάντηση πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση

  • Παρερμηνεύοντας τις ερωτήσεις, συχνά κάνουν λάθη

  • Παρεμβαίνουν σε συζητήσεις και διακόπτουν

  • Δυσκολεύονται να ακολουθήσουν τουυς κανόνες των παιχνιδιών

  • Ενεργούν χωρίς να σέβονται τη σειρά

  • Έχουν έντονα ξεσπάσματα θυμού όταν χάνουν

 

Προτάσεις για τη διαχείριση παιδιών με ΔΕΠΥ στο σχολικό πλαίσιο

  • ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

  • Το πρόγραμμα δραστηριοτήτων πρέπει να είναι καλά δομημένο και προβλέψιμο, το παιδί να γνωρίζει τι πρόκειται να ακολουθήσει και τι αναμένεται από αυτό.

  • Καθορισμός κανόνων με σαφή τρόπο

  • ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ

  • Το παιδί με ΔΕΠΥ να κάθεται στα μπροστινά θρανία, μεταξύ δύο ήσυχων μαθητών

  • Πάνω στο θρανίο να υπάρχουν μόνο τα απαραίτητα (μολύβι, γόμα, τετράδιο)

  • ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ

  • Επιβράβευση και παροχή ενισχυτών για την κατάκτηση επιθυμητού στόχου

  • Συχνή ενίσχυση της θετικής συμπεριφοράς

  • Χρήση συστήματος ανταλλάξιμων αμοιβών

  • ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

  • Επιτρέπουμε μερική κινητική ανησυχία

  • Διαφοροποιημένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα με ευελιξία

  • Σύντομες και απλοποιημένες οδηγίες

  • Μικροί και ρεαλιστικοί στόχοι

  • Δραστηριότητες σε μικρές και πιο σύντομες ενότητες

  • Μικρά και συχνά διαλείμματα

  • Εναλλαγή απαιτητικών και ευχάριστων δραστηριοτήτων

  • Διαμόρφωση ζώνης «ησυχίας», στην οποία το παιδί μετακινείται μόνο αν κριθεί απολύτως απαραίτητο

  • Μείωση σχολικού έργου

 

Προτάσεις και συμβουλές προς τους γονείς

  • Συνέπεια και σταθερότητα στους κανόνες

  • Ο χώρος μελέτης να είναι κάθε φορά συγκεκριμένος και αφαιρετικός (μακριά από πολλά ερεθίσματα)

  • Στο γραφείο του παιδιού να τοποθετείται μόνο ένα μάθημα κάθε φορά και μόνο τα απαραίτητα αντικείμενα

  • Η μελέτη να είναι οργανωμένη με συχνά διαλείμματα

  • Επιβράβευση επιθυμητής συμπεριφοράς

  • Απαιτήσεις με βάση τις δυνατότητες του παιδιού

  • Σαφής οδηγίες με απλό κατανοητό λεξιλόγιο

  • Συμμετοχή του παιδιού σε εξωσχολικές δεξιότητες με έντονη δράση

  • Σταθερό πρόγραμμα ύπνου

Κούση Μαρία

Ειδική Παιδαγωγός,

MSc στην Ειδική Εκπαίδευση

mariakousi.gr@gmail.com

Instagram: mariakousi.gr

FB: Maria Kousi

Email: mariakousi.gr@gmail.com

Υπερκινητικότητα στα παιδιά: Αντιμετώπιση στο σπίτι και το σχολείο

Από την Αλέξια Λέττη, MSc Ειδική Παιδαγωγός, Εξειδ. Σχολική Ψυχολογία

Τι είναι η  ΔΕΠΥ;

Σύμφωνα με το παγκόσμια αναγνωρισμένο εγχειρίδιο για την ταξινόμηση των διαταραχών DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) – διεθνώς Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) – είναι μια από τις συχνότερες διαταραχές της παιδικής ηλικίας. Ως ΔΕΠΥ ορίζεται η νευροαναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από απροσεξία, υπερκινητικότητα και παρορμητικότητα, οι οποίες μπορεί να είναι διάχυτες στα παιδιά.

Εμφανίζεται σε ποσοστό 6-9% και συναντάται περισσότερο στα αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια. Ωστόσο, αρκετοί επιστήμονες ισχυρίζονται πως το ποσοστό εμφάνισης είναι αντίστοιχο και στα κορίτσια απλά από τη φύση τους είναι σε θέση να διαχειριστούν καλύτερα τα συμπτώματα της διαταραχής και γι’ αυτό η διάγνωση σε εκείνα καθυστερεί ή δε γίνεται. Ποια είναι όμως, η σωστή αντιμετώπιση στο σπίτι ενός υπερκινητικού παιδιού;

Συμπτώματα και Κριτήρια Διάγνωσης

Συχνά η ΔΕΠΥ μένει αδιάγνωστη στα παιδιά καθώς τα πυρηνικά συμπτώματα της διαταραχής, δηλαδή η διάσπαση και η υπερκινητικότητα θεωρούνται δικαιολογημένα και φυσιολογικά  από τους γονείς στην παιδική ηλικία. Ωστόσο, στη ΔΕΠΥ υπάρχουν αρκετά συμπτώματα που θα μπορούσαν να λάβουν οι γονείς υπόψιν από τη βρεφική κιόλας ηλικία, ώστε να οδηγηθούν αργότερα στην έγκαιρη αξιολόγηση και παρέμβαση.

1. Βρεφική ηλικία

Τα πρωταρχικά σημάδια της ΔΕΠΥ, που γίνονται εμφανή στη βρεφική ηλικία είναι μία γενικευμένη υπερβολική ανησυχία των μωρών. Ως βρέφη παρουσίαζαν διατροφικές δυσκολίες, όπως στη μετάβαση από το γάλα στη στερεές τροφές. Δυσκολία ή αστάθεια στο ωράριο ύπνου καθώς και αυξημένα επίπεδα κινητικής δραστηριότητας. Τα βρέφη με ΔΕΠΥ, επίσης, συνήθως αργούν να αποκτήσουν έλεγχο των σφιγκτήρων.

2. Προσχολική (νηπιακή) ηλικία

Με την είσοδο των παιδιών στο πρώτο σχολικό περιβάλλον και την κοινωνική συναναστροφή, τα συμπτώματα αρχίζουν να γίνονται πιο εμφανή ακόμα και στο οικογενειακό περιβάλλον. Τα παιδιά νηπιακής ηλικίας (σε ποσοστό 2-6 %) συχνά εμφανίζουν ανεπαρκή συντονισμό στις κινήσεις τους, δυσκολεύονται στον προσανατολισμό, έχουν την τάση να «ξεφεύγουν» από τους κανόνες και τα όρια. Δυσκολεύονται να ακολουθήσουν τους κανόνες παιχνιδιών και συχνά εμφανίζουν αίσθημα εκνευρισμού απέναντι στους συνομηλίκους τους. Δυσκολίες εντοπίζονται στη φωνολογική ενημερότητα (δηλαδή δεν αντιλαμβάνονται τους ήχους των γραμμάτων), οι εργασίες του μένουν σχεδόν πάντα ανολοκλήρωτες  και συχνά παρατηρείται δυσκολία στην άρθρωση και στη δομημένη ομιλία.

3. Σχολική ηλικία

Η ΔΕΠΥ γίνεται πιο εμφανής στη σχολική ηλικία (3-7%), όπου οι απαιτήσεις στο σχολείο αυξάνονται, το ίδιο και ο χρόνος που ένα παιδί καλείται να μείνει συγκεντρωμένο. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μετά την ηλικία τω 5-6 ετών παρουσιάζουν δυσκολίες συγκέντρωσης, ελέγχου των παρορμήσεων και  δυσκολία στον αυτοέλεγχο. Συγκεκριμένα αφαιρούνται διαρκώς, κατακλύζονται από πλήθος άσχετων με το μάθημα σκέψεων, δεν είναι συνεπή στις υποχρεώσεις τους και δεν τηρούν τον χρόνο επίλυσης των ασκήσεων. Διακόπτουν τους συνομιλητές τους, δεν τηρούν κανόνες διαλόγου και συχνά βρίσκουν αφορμές να σηκώνονται από το θρανίο τους. Τέλος, επικρατεί μία γενικότερη αποδιοργάνωση ως προς τα προσωπικά τους αντικείμενα. Ως αποτέλεσμα αυτής της δυσκολίας διαχείρισης, τα παιδιά παρουσιάζουν από τα πρώτα κιόλας έτη φοίτησης στο σχολείο χαμηλή αυτοεκτίμηση, αίσθημα απόσυρσης, επιθετικότητα προς τους συνομηλίκους και αίσθημα ματαίωσης.

4. Εφηβεία

Στην εφηβεία συνήθως η υπερκινητικότητα και η παρορμητικότητα υποχωρεί και παραμένει η διάσπαση προσοχής. Τα βασικά χαρακτηριστικά των εφήβων με ΔΕΠΥ είναι η αίσθηση μόνιμης ανησυχίας, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η κατάθλιψη, η σχολική αποτυχία. Συχνά παρατηρείται εγκατάλειψη του  σχολείου, έντονα ακαδημαϊκά προβλήματα, εμπλοκή σε καβγάδες και παραβατική συμπεριφορά.

ΔΕΠΥ  και Προβλήματα Συμπεριφοράς

Κινητικές δεξιότητες.

Τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι συχνά αδέξια ως προς τις κινητικές τους δεξιότητες. Συχνά είναι άγαρμπα ή σκοντάφτουν όταν περπατούν. Ο φτωχός συντονισμός τα δυσκολεύει στο τρέξιμο και υστερούν σε κάποιες αθλητικές δραστηριότητες.

Λεπτή κινητικότητα.

Προβλήματα παρουσιάζονται, επίσης, στη λεπτή κινητικότητα. Είναι πιθανόν να εντοπιστούν δυσκολίες στο δέσιμο των παπουτσιών, στο κούμπωμα των ρούχων, στη χαρτοκοπτική, στην οργάνωση των προσωπικών αντικειμένων.

Συναισθηματικές αντιδράσεις.

Τα παιδιά με ΔΕΠΥ τείνουν να είναι περισσότερο οξύθυμα και να παρουσιάζουν προβλήματα διαχείρισης θυμού και συμπεριφοράς. Δεν είναι ιδιαίτερα συνεργατικά, δεν ανέχονται την απόρριψη ή την απογοήτευση και συχνά έχουν ξεσπάσματα. Αρκετές φορές αδυνατούν να συμμορφώσουν  τη συμπεριφορά τους σύμφωνα με τις εκάστοτε κοινωνικές επιταγές.

Δυσκολίες ύπνου.

Τα παιδιά με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται εξίσου στο να κοιμηθούν  με το να ξυπνήσουν και αυτές οι δυσκολίες συνήθως είναι εμφανείς από τη βρεφική ηλικία. Ο ύπνος τους επίσης είναι ανεπαρκής και χαμηλής ποιότητας. Ως εκ τούτου, μαθητές  με ΔΕΠΥ παρουσιάζουν υπερβολική υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας.

ΔΕΠΥ και Μαθησιακές Δυσκολίες

Έρευνες δείχνουν ότι ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών με ΔΕΠΥ εμφανίζουν συνοσηρότητα και με άλλες Μαθησιακές Δυσκολίες ή Διαταραχές (Δυσλεξία, Δυσορθογραφία, Δυσγραφία, Δυσαριθμησία, Διαταραχή Διαγωγής, Εναντιωματική Διαταραχή, Αγχώδεις Διαταραχές, Διαταραχή Διάθεσης, Διαταραχή Τικ ) .

  • Οι μαθητές με ΔΕΠΥ παρουσιάζουν έλλειμα στη φωνολογική ενημερότητα (δηλαδή αντιστοιχία γράμματος με ήχο) και  δυσκολίες στη διαδικασία ανάγνωσης. Έτσι παρατηρούμε σχεδόν συλλαβιστή Ανάγνωση ακόμα και στις μεγαλύτερες τάξεις του δημοτικού.
  •  Συστηματικά  αγνοούν τα σημεία στίξης, διαβάζουν λάθος τις λέξεις χωρίς να το αντιλαμβάνονται, ακόμα κι όταν οι λέξεις επαναλαμβάνονται πολύ συχνά στο κείμενο.
  • Χάνουν τη σειρά του κειμένου, αδυνατούν να οργανώσουν τις πληροφορίες  και να κατανοήσουν νοηματικά το κείμενο.
  • Τα γραπτά των μαθητών είναι συχνά δυσανάγνωστα, χωρίς κενά ανάμεσα στις λέξεις, με πολλά ορθογραφικά λάθη και μουντζούρες.
  • Στη Γραπτή Έκφραση βγαίνουν συχνά εκτός θέματος και δυσκολεύονται τόσο να ξεκινήσουν όσο και να ολοκληρώσουν το κείμενό τους.
  • Δυσκολία παρατηρείται και στα Μαθηματικά. Εξαιτίας της παρορμητικότητας και της δυσκολίας συγκέντρωσης αρκετά παιδιά είναι δύσκολο να θυμούνται τους μαθηματικούς κανόνες. ‘Ετσι, παρατηρούμε  ότι χρησιμοποιούν συχνά τα δάχτυλά τους, χρειάζονται περισσότερο χρόνο για την εκτέλεση των πράξεων, δυσκολεύονται στους νοερούς υπολογισμούς και στην επίλυση των μαθηματικών προβλημάτων, ειδικά με πάνω από 2 πράξεις.

 

Ασκήσεις και παιχνίδια για Υπερκινητικά παιδιά

 

1. Αποφεύγουμε τις δραστηριότητες με αναμονή. Η φύση του παιδιού με διάσπαση είναι να μεταπηδά και να εναλλάσσει γρήγορα μέρη, παιχνίδια και πλαίσια. Έτσι μια δραστηριότητα με μεγάλη αναμονή θα έκανε το παιδί να κουραστεί γρήγορα και να διακόψει.

2. Ομάδες με λίγα άτομα. Είναι σημαντικό και απαραίτητο τα παιδιά  με ΔΕΠΥ να εκτονώνουν την ενέργειά τους σε δραστηριότητες εκτός σπιτιού και ταυτόχρονα να μάθουν να λειτουργούν μέσα στο πλαίσιο της ομάδας με σκοπό την αλληλεπίδραση και την εκμάθηση τήρησης κανόνων. Εξαιτίας όμως της φύσης της διαταραχής είναι σημαντικό να επιλέξουμε δραστηριότητες με όσο το δυνατόν λιγότερους περισπασμούς ώστε να μην πυροδοτούμε τη διάσπαση και την υπερκινητικότητα του παιδιού. (π.χ. ιππασία, κολύμπι, βόλεϊ, ζωγραφική κ.α.)

3. Δραστηριότητες που τονώνουν την αυτό-εικόνα και την αυτοπεποίθηση του παιδιού. Είναι σημαντικό να ακούσουμε τις πηγαίες ανάγκες του παιδιού και να αναδείξουμε τις πραγματικές τους επιθυμίες και ταλέντα.

4. Σεβασμός στην ώρα της διάσπασης. Το κομμάτι της διάσπαση είναι ένα φυσικό χαρακτηριστικό για το διασπαστικό άτομο και οφείλουμε να δείξουμε  σεβασμό στην ανάγκη του για ελεύθερο και αδόμητο παιχνίδι. Έτσι ορίζουμε μέσα στη μέρα κάποια ώρα και μέρος που το παιδί μπορεί να παίξει χωρίς κανόνες, χωρίς πλαίσιο και να επιλέξει μόνο του και ελεύθερα πώς θέλει να εκτονωθεί. (π.χ βόλτα στο πάρκο, τρέξιμο, rollers, κολύμπι, χορός με έντονη μουσική, μουσικό όργανο, κ.α)

Αντιμετώπιση και Συμβουλές προς γονείς

Η πιο χρήσιμη συμβουλή για τους γονείς είναι αρχικά η απενοχοποίηση. Δεν ευθύνεται ο γονιός ή το παιδί γι’ αυτό που του συμβαίνει. Η έγκαιρη διάγνωση και η αποτελεσματική παρέμβαση μπορούν να χαρίσουν ουσιαστική ποιότητα στη ζωή των ατόμων με ΔΕΠΥ .

Θα βοηθήσει επίσης:

Οργανωμένο πρόγραμμα. Οι μαθητές με ΔΕΠΥ έχουν ανάγκη από οργάνωση και δομή. Πίνακες και λίστες με τα καθήκοντα του παιδιού, τα ωράριο φαγητού, ύπνου, παιχνιδιού.

Οργανωμένος και καθαρός χώρος μελέτης. Ο μαθητής με ΔΕΠΥ θα πρέπει να διαβάζει σε έναν χώρο με όσο το δυνατόν λιγότερα αντικείμενα γύρω του, απαλλαγμένο από ακαταστασία. Ο τοίχος απέναντί από το γραφείο του μαθητή να είναι άδειος, βαμμένος σε ανοιχτά χρώματα, όπως λευκό χωρίς. Σε περιπτώσεις έντονης διάσπασης προτείνεται ακόμα και η χρήση παραβάν (κουρτίνας)  γύρω από τον χώρο του γραφείου. Τα άτομα που μοιράζονται το δωμάτιο με αδέρφια, χρειάζεται απαραίτητα να χωρίζονται την ώρα της προσωπικής μελέτης.

Οριοθετημένη συμπεριφορά. Το παιδί θα πρέπει να γνωρίζει από πριν τους κανόνες, τα όρια ακόμα και τις συνέπειες. Οι συνέπειες θα πρέπει να είναι σταθερές και να τηρούνται εξίσου από τους γονείς ή φροντιστές του παιδιού.

Ανταμοιβή  για όσα καταφέρνει. Η ανταμοιβή δεν αφορά τόσο τα υλικά αγαθά αλλά τον ουσιαστικό χρόνο που θα αφιερώσει η οικογένεια με το παιδί. Μία επίσκεψη σε ένα πάρκο, μία εκδρομή μπορεί να χτίσει καλύτερη επικοινωνία μεταξύ των μελών της οικογένειας και αυτό είναι η καλύτερη ανταμοιβή για όλα τα μέλη.

Επιβράβευση. Επιβραβεύετε συνεχώς την καλή συμπεριφορά. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ, λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα και στο σχολικό περιβάλλον, δεν έχουν μάθει στα πολλά «Μπράβο». Έτσι, η  επιβράβευση ακόμα και των μικρών προσπάθειών θα βοηθήσει στη βελτίωση της  αυτό-εικόνας και αυτοεκτίμησης του παιδιού.

Ασκήσεις υπευθυνότητας. Ζητάμε από τα παιδιά να φτιάχνουν μόνα τη σχολική τσάντα, την κασετίνα και  να επιλέγουν από το βράδυ τα ρούχα της επόμενης ημέρας. Αναθέτουμε στα παιδιά να φτιάξουν τις λίστες με τα ψώνια του σούπερ μάρκετ, κ.α .

Περιορίστε τον χρόνο οθόνης. Οι  έντονες εικόνες και οι εναλλαγές πυροδοτούν παρά λειτουργούν βοηθητικά στη διάσπαση του παιδιού.

Ενθαρρύνετε την άσκηση και τον ύπνο. Η σωματική δραστηριότητα βελτιώνει τη συγκέντρωση και προάγει την ανάπτυξη του εγκεφάλου. Είναι σημαντικό για τα παιδιά με ΔΕΠΥ, καθώς  οδηγεί επίσης σε καλύτερο ύπνο, ο οποίος με τη σειρά του μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ.

Αναθέστε σε άλλον τη σχολική μελέτη του σπιτιού. Χτίστε από τις  πρώτες τάξεις του σχολείου συγκεκριμένο και σταθερό ωράριο διαβάσματος. Χρησιμοποιείστε χρονόμετρο για τις εργασίες και υιοθετήστε ήρεμο κλίμα μελέτης , χωρίς εντάσεις και προστριβές. Εάν βλέπετε ότι δεν μπορείτε να το τηρήσετε και ότι η ώρα της μελέτης ξεπερνά τα προβλεπόμενα χρονικά όρια, ανάλογα με την ηλικία και τις απαιτήσεις της τάξης,  ζητήστε βοήθεια ή αναθέστε τη σε κάποιο άλλο εξειδικευμένο πρόσωπο.

Επικοινωνείτε καθημερινά με τους εκπαιδευτικούς του παιδιού σας. Κάντε τους εκπαιδευτικούς συμμάχους και πορευτείτε μαζί. Η συχνή ενημέρωση και ανατροφοδότηση θα βοηθήσει και τις δύο πλευρές.

Φροντίστε τον εαυτό σας για να μπορέσετε να φροντίσετε καλύτερα το παιδί σας. Μην παραμελείτε τις δικές σας ανάγκες. Προσπαθήστε να τρώτε σωστά, να ασκείστε, να κοιμάστε αρκετά, να διαχειριστείτε το άγχος και αναζητήστε  βοήθεια από ειδικούς όταν το έχετε ανάγκη.

 

https://deltamoms.gr/uperkinitikotita-sta-paidia-antimetopisi-sto-spiti-kai-to-sxoleio/

Εξ αποστάσεως επιμορφωτικό σεμινάριο για τη ΔΕΠ-Υ_2ος κύκλος

Πρόσκληση για το «Εξ αποστάσεως επιμορφωτικό σεμινάριο για τη ΔΕΠ-Υ_2ος κύκλος» το οποίο διοργανώνεται από το ΠΕΚΕΣ Στερεάς Ελλάδας

Loader Loading...
EAD Logo Taking too long?

Reload Reload document
| Open Open in new tab

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ [1.10 MB]

Κύλιση προς τα επάνω