Απίστευτες Γραφικότητες: Σύμβουλος είπε σε νεοδιόριστους ότι έχασαν την ευκαιρία να αξιολογηθούν και του χρόνου δε θα μπορούν – Ιστορίες καθημερινής τρέλας
Ακούσατε τι είπε ο σύμβουλος;
Είναι πραγματικά απίστευτος ο τρόπος με τον οποίοι κινούνται ορισμένοι από τους επιθεωρητές/αξιολογητές. Πρόκειται για εκπαιδευτικούς που έχουν δεχθεί να πάνε ενάντια στην ομόφωνη απόφαση του εκπαιδευτικού κλάδου και να βαθμολογούν τους άλλοτε συναδέλφους τους, εφαρμόζοντας τα υπεραντιδραστικά νομοθετήματα της ατομικής αξιολόγησης τα οποία βάζουν και ταφόπλακα στο θεσμό του σχολικού συμβούλου. Μέχρι τώρα είχαμε δει περιστατικά αυταρχισμού, επιθετικής προσέγγισης, τρομοκράτησης, “καλοπιάσματος” και διαφόρων άλλων τεχνικών με στόχο να πειστούν οι νεοδιόριστοι κυρίως, εκπαιδευτικοί, να σκύψουν το κεφάλι και να υποκύψουν στην αξιολόγησή τους. Πλέον όμως η προσπάθεια αυτή δίνει και κάποια περιστατικά που αγγίζουν τα όρια της φαιδρότητας.
“Σύμβουλος” εκπαίδευσης επικοινώνησε με νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς στη βόρεια Ελλάδα που συμμετέχουν στην Απεργία/Αποχή από την ατομική αξιολόγηση που ομόφωνα έχουν προκηρύξει οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και τους είπε ότι δυστυχώς έχασαν φέτος την ευκαιρία τους να αξιολογηθούν και τώρα θα μείνουν επ’ αόριστο χωρίς αξιολόγηση και χωρίς μονιμοποίηση. Του χρόνου μάλιστα τους είπε ότι και να θέλουν μάλλον δε θα γίνεται να αξιολογηθούν, γιατί θα έχουν σειρά άλλοι. Επειδή η φαιδρότητα του συγκεκριμένου ισχυρισμού δεν απαιτεί περεταίρω σχολιασμό, ας δούμε άλλα περιστατικά που συμβαίνουν συχνότερα.
Πολλοί εκπαιδευτικοί δέχονται με τη λήξη της σχολικής χρονιάς προσωπικά μηνύματα από αξιολογητές που τους ζητούν να δηλώσουν διαθεσιμότητα για αξιολόγηση την επόμενη χρονιά και να επιβεβαιώσουν εάν θα συνεχίσουν την απεργία αποχή. Ζητούν δηλαδή από τους νεοδιόριστους να κρατήσουν “θέση” η “τραπέζι” για αξιολόγηση με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Επειδή πολλοί συνάδελφοι αναρωτιούνται αν οφείλουν να απαντήσουν σε τέτοια ανεπίσημα ερωτήματα που δεν προβλέπονται βέβαια σε κανένα νομικό πλαίσιο, η απάντηση είναι προφανώς όχι. Άλλο συχνό φαινόμενο είναι να λέγεται σε νεοδιόριστους επί λέξει “μα μόνο εσύ έμεινες, όλοι αξιολογήθηκαν”, ενώ στην πραγματικότητα πολλές φορές δεν έχουν αξιολογηθεί ούτε οι μισοί στη συγκεκριμένη περιοχή. Χαρακτηριστική περίπτωση έχει καταγγελθεί, όπου σύμβουλος είπε την παραπάνω ατάκα σε εκπαιδευτικούς, όπου μόνο στο συστεγαζόμενο σχολείο υπήρχαν 6 νεοδιόριστοι σε απεργία/αποχή και όταν ο συνάδελφος απόρησε επικαλούμενος τους συναδέλφους αυτούς, ο σύμβουλος εξαφανίστηκε.
Όμως το ερώτημα που γεννάται είναι προς τα συνδικαλιστικά όργανα και τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες. Γιατί άραγε αφήνουν τέτοια περιστατικά αναπάντητα; Γιατί δεν κάνουν κινήσεις για να προστατεύσουν με κάθε νόμιμο μέσο τα μέλη τους από τέτοιες αντιθεσμικές ενέργειες; Τουλάχιστον θα έπρεπε να ενημερώσουν ότι μοναδική υποχρέωση του απεργού εκπαιδευτικού είναι να υπογράψει τη δήλωση Απεργίας/Αποχής η οποία εν συνεχεία πρωτοκολείται στο σχολείου του. Από εκεί και πέρα κάθε “σύμβουλος” αν θέλει μπορεί να ζητήσει επισήμως ενημέρωση από το σχολείο. Καμία ανεπίσημη ενημέρωση δεν οφείλει κανένας εκπαιδευτικός σε κανέναν σύμβουλο και δεν είναι και κανείς υποχρεωμένος να ακούει ασυναρτησίες “περί χαμένης ευκαιρίας αξιολόγησης” και τα δήθεν “μόνο εσύ έμεινες”.
Τέλος να ξανατονίσουμε ότι οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί συμμετέχουν μέχρι και σήμερα μαζικά στην Απεργία/Αποχή από την ατομική αξιολόγηση σε ποσοστά μέχρι και 60% σε πολλές περιοχές. Γνωρίζουν ότι η αξιολόγηση δεν οδηγεί σε μονιμοποίηση, αλλά στο ακριβώς αντίθετο, δηλαδή στην αποδοχή ότι η μονιμότητά τους είναι υπό τη διαρκή αίρεση του εκάστοτε αξιολόγητή τους. Γνωρίζουν ότι είναι ήδη τακτικοί, μόνιμοι, δημόσιοι υπάλληλοι και ότι η διαπιστωτική πράξη μονιμοποίησης είναι ένας φθηνός και ψεύτικος εκβιασμός που θα μείνει στην εκπαιδευτική ιστορία ως μαύρη σελίδα και κηλίδα για όσους επιμένουν σε αυτήν. Ακόμα και όσοι τρομοκρατημένοι υποκύπτουν και αξιολογούνται γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό που έζησαν είναι μια παρά φύσιν διαδικασία για την εκπαίδευση και το σχολείο η οποία και πρέπει να αποτελέσει παρελθόν. Αυτή είναι ίσως και η μεγαλύτερη νίκη του εκπαιδευτικού κινήματος, ότι ο επιθεωρητισμός ηττάται στη συνείδηση όλων, ακόμα και σε όσους αναγκάζονται να συμμορφωθούν με την εφαρμογή του και αυτό είναι και η αρχή του τέλους του. Για αυτό είναι σημαντικό να μην αυταπατώνται όσοι εμπνεύστηκαν και όσοι εφαρμόζουν την ατομική αξιολόγηση, δεν είναι επικράτηση της πολιτικής τους το ότι τρομοκράτησαν περισσότερους φέτος, γιατί όταν μια πολιτική χρεοκοπεί στη συνείδηση του κόσμου, τότε οι μέρες της είναι μετρημένες.
