pexels ivan bertolazzi 2681319 scaled E-WALL

Τα παιδιά δεν χρειάζεται να είναι εξαιρετικά – Aπλά χρειάζεται να είναι ευτυχισμένα!

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Τα παιδιά δεν χρειάζεται να είναι εξαιρετικά – απλά χρειάζεται να είναι ευτυχισμένα! / Σε κάθε συνάντηση γονέων/κηδεμόνων για τους βαθμούς, κάπου στη γωνία υπάρχει ένα μικρό παιδί με ένα ανήσυχο βλέμμα στο πρόσωπό του. Είναι ο “μέσος μαθητής” που πήρε “μέτριους βαθμούς” για το τετράμηνο και το μόνο που μπορεί να σκεφτεί είναι τι πρόκειται να ακούσει από τη μαμά του.

Και, αρκετές φορές, μπορεί κανείς να δει ανήσυχα ματάκια στις τάξεις του δημοτικού γιατί δεν πήραν “άριστα” στην ορθογραφία, αλλά “πολύ καλά” και η μαμά θα θυμώσει. Vouchers στην εκπαίδευση: “Ελεύθερη επιλογή σχολείου” / Η νεο-φιλελεύθερη παγίδα!!

Φταίμε μόνο εμείς ή υπάρχει τρομερή πίεση στα παιδιά στις μέρες μας όσον αφορά τις σχολικές τους επιδόσεις;

Όλοι θέλουμε τα παιδιά μας να είναι περήφανα που θα μπουν στο πανεπιστήμιο με άριστα – και δικαίως, αφού η γνώση είναι δύναμη και οι σπουδές “ανοίγουν” το μυαλό. Δεν μιλάμε όμως για την καθοδήγηση του μέσου γονέα που προσπαθεί να κάνει το παιδί του υπεύθυνο και επιμελές, τόσο για να μάθει όσο και για να το συνηθίσει στο γεγονός ότι πρέπει να είμαστε καλοί στη δουλειά μας – που στην προκειμένη περίπτωση είναι το σχολείο. Ο λόγος γίνεται για τον πιεστικό, αγχώδη γονέα που φορτώνει το βάρος των φιλοδοξιών του στο παιδί. Που το περιμένει το μεσημέρι για να ελέγξει τριπλά τα τετράδιά του. Ο οποίος εξισώνει την επιτυχία με έναν βαθμό στην κλίμακα 1-20. Ο οποίος δεν συμβιβάζεται με τη “μετριότητα” επειδή το δικό του παιδί θα έπρεπε να είναι άριστο.

Το ανελέητο κυνήγι των βαθμών – κατά την ταπεινή μας γνώμη – δεν έχει καμία απολύτως θέση στη ζωή ενός μαθητή. Ούτε στην ακαδημαϊκή, ούτε στην κοινωνική, ούτε στην οικογενειακή ζωή. Γιατί…

Η “αποστολή” είναι δική τους, όχι δική μας.

Δημοφιλή!!  Εννιά Ερωτήσεις - Απαντήσεις προς τους νεοδιόριστους για την αξιολόγηση - Η ΠΟΕ-ΟΤΑ και δεκάδες ΣΕΠΕ/ΕΛΜΕ συνεχίζουν τον αγώνα!! 

Είναι σημαντικό για κάθε παιδί να γνωρίζει ποιες είναι οι ευθύνες του και πού τελειώνει η παρέμβαση, καθώς και η βοήθεια της μαμάς και του μπαμπά. Η “αποστολή του σχολείου” είναι δική του. Θα διαβάζει, θα παίρνει “μπράβο”, θα αποτυγχάνει, θα μαλώνεται ή θα επαινείται.

Το σχολείο του δίνει την ευκαιρία να αναπτυχθεί, να ανθίσει, να ατσαλωθεί και να διαπρέψει σε ένα νέο, ανεξάρτητο περιβάλλον ίσων ευκαιριών, στο οποίο οι γονείς πρέπει να έχουν το ρόλο του υποστηρικτή και όχι του προπονητή ή του αφεντικού.

Οι βαθμοί είναι το μέσο για την επιτυχία, όχι αυτοσκοπός.

Διαβάζουμε για να μάθουμε, γράφουμε τεστ για να εμπεδώσουμε αυτά που μάθαμε, βαθμολογούμαστε για να αξιολογήσουμε την προσπάθειά μας. Μπορεί κανείς να μισεί από καρδιάς το εκπαιδευτικό σύστημα ή να επικροτεί κάθε μέθοδο και πρακτική του. Αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο: οι βαθμοί, τα τεστ και οι εξετάσεις είναι απλώς το μέσο για την επιτυχία, όχι μια πίστα που θα τελειώσει με μια καλή βαθμολογία.

Vouchers στην εκπαίδευση: “Ελεύθερη επιλογή σχολείου” / Η νεο-φιλελεύθερη παγίδα!!

Τι είναι πραγματικά σημαντικό για το παιδί να σκεφτεί;

Τι είναι πιο σημαντικό για ένα παιδί να σκέφτεται:

“Η μητέρα μου θα με σκοτώσει αν δει τους βαθμούς μου” ή “Γιατί μόνο 15; Μπορώ να τα καταφέρω καλύτερα”; Αν πιέζουμε τα παιδιά μας να αριστεύσουν, αν τα συγκρίνουμε με το πρότυπο και αν τα επιβαρύνουμε συνεχώς με την προσωπική μας φιλοδοξία για αριστεία (για τη δική τους αριστεία), δεν πετυχαίνουμε τη βελτίωση και την ωριμότητά τους.

Δημοφιλή!!  12χρονος μαθητής στην Αμαλιάδα τραυματίστηκε σοβαρά μετά από πτώση από ποδήλατο - Υποψίες για δολιοφθορά

Μαθαίνετε να κολυμπάτε καλά επειδή θέλετε να γίνετε καλός κολυμβητής.

Αν φοβάσαι μήπως σε φάει καρχαρίας, το πολύ-πολύ να μάθεις να κολυμπάς γρήγορα και αδέξια για να γλιτώσεις.

Ένας γονιός πρέπει να στηρίζει, όχι να αγχώνει.

Ποιος είναι ο ρόλος του κάθε γονέα από τη στιγμή που φέρνει ένα παιδί στον κόσμο, αν όχι αυτός του υποστηρικτή; Η υποχρέωση κάθε ανθρώπου που μεγαλώνει παιδιά είναι να παρέχει συναισθηματική ασφάλεια και υποστήριξη σε κάθε βήμα της διαδρομής, όχι να τους φορτώνει την πλάτη με άγχος και να κάνει την καρδιά τους να πλημμυρίζει από πανικό και τα μάτια τους να γεμίζουν δάκρυα.

Το να πιέζουμε ασφυκτικά τα παιδιά να πετύχουν είναι ένα παράδοξο μοτίβο, γιατί…

Η επιτυχία συνδέεται με ψυχολογικές “δεξιότητες” όπως η αυτοπεποίθηση, η φιλοδοξία, η αισιοδοξία και η ικανότητα διαχείρισης αρνητικών συναισθημάτων. Και είναι ακριβώς αυτές οι ψυχοσυναισθηματικές δεξιότητες που αναπτύσσονται σε ένα πλαίσιο ασφάλειας, ηρεμίας, επικοινωνίας και σεβασμού με τους γονείς.

Δεν είναι αυτό μια παραδοξότητα; Δημιουργούμε ένα ασφυκτικό κλίμα πίεσης, βαθμολόγησης και άγχους στο παιδί για να γίνει πιο επιτυχημένο, ενώ η επιτυχία του εξαρτάται από το ακριβώς αντίθετο κλίμα.

“Πάρε καλύτερους βαθμούς” μεταφράζεται σε “Δεν είσαι αρκετά καλός”

Σε μια εκπαιδευτική κουλτούρα που βασίζεται σε τεστ και βαθμούς από το 1 έως το 20, από το Α έως το Γ, που “μετρούν” πόσο καλός είσαι, και σε ένα σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που σταθμίζει την αξία σου ως μελλοντικού φοιτητή με 5-6 τρίωρα τεστ, δεν είναι να απορεί κανείς πώς οι γονείς νιώθουν την ανάγκη να παρακολουθούν μανιωδώς την πρόοδο των παιδιών τους. Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο αυτής ακριβώς της κουλτούρας, είναι λογικό και επόμενο τα παιδιά να αυτοπροσδιορίζονται και να αξιολογούν τον εαυτό τους με βάση τα 13 ή 19 που αναγράφονται στον έλεγχο προόδου τους.

Δημοφιλή!!  Δεν ήταν παιδοβιαστής, ήταν ερωτευμένος - Αποτροπιασμός για την πρόταση απαλλαγής στην υπόθεση της 12χρονης στον Κολωνό

Αν λοιπόν οφείλουμε κάτι στα παιδιά μας, δεν είναι να τα απαλλάξουμε από αυτά τα ανούσια πρότυπα και να τους δώσουμε όσα περισσότερα εργαλεία έχουμε για να τους δώσουμε τη δόση αυτοπεποίθησης που χρειάζεται κάθε άνθρωπος;

Εκτός όλων των άλλων είναι και μια απολύτως αποτυχημένη τακτική…

Εκτός από τις κάθε είδους σοβαρές και μακροπρόθεσμες συνέπειες στην ψυχολογία και την ψυχική υγεία του παιδιού (όπως χρόνιο άγχος, διατροφικές διαταραχές κ.α.), η πίεση για καλύτερους βαθμούς μπορεί να έχει αρνητικά αποτελέσματα στο «εδώ και τώρα». Σύμφωνα με βρετανική έρευνα, οι γονείς που πιέζουν τα παιδιά τους να επιτύχουν, έχοντας μη ρεαλιστικές προσδοκίες απ’ αυτά, είχαν αντίθετα αποτελέσματα ως προς τις επιδόσεις.

Τι έχει πραγματικά σημασία;

Κακά τα ψέματα: ένα παιδί που δεν θέλει να διαβάσει, δεν θα διαβάσει -θα βάλει το Λούκυ Λουκ, πίσω απ’ το βιβλίο της Φυσικής και θα προσποιηθεί ότι μελετάει σκληρά. Είναι, οπωσδήποτε, απόλυτα λογικό και θεμιτό για κάθε γονιό να στοχεύει στην εξέλιξη και –γιατί όχι;- στην επιτυχία του παιδιού του. Αυτό, όμως, μπορεί να γίνει μακριά απ’ το κυνήγι του «Άριστα» – ενισχύοντας τη φιλομάθεια, ανοίγοντας το μυαλό και δημιουργώντας τις βάσεις για έναν χαρακτήρα υπεύθυνο και ώριμο.

Και, στο τέλος-τέλος, τι να τον κάνεις έναν αγχωμένο σημαιοφόρο με κλαμένα μάτια;

 

Συντάκτης / Φοίβη Γλύστρα – πηγή / mama365

Trending Now!!


Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου ή μέρους αυτών μόνο αν:

*Αναφέρεται ως πηγή το e-wall.net στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
*Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
*Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος

Για επικοινωνία μέσω [email protected]


Avatar photo

E-wall News

Κύλιση προς τα επάνω