Μέρα25, Σύριζα και ΚΚΕ στηρίζουν συλλόγους-διευθυντές της Απεργίας/Αποχής! Η ΔΟΕ αρνείται ακόμα και μια συνάντηση!
“Σύλλογοι Εκπ/κων”
Οι σύλλογοι εκπ/κων που είναι σε ΑΠΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΧΗ από την αξιολόγηση και έχουν διευθυντές στους οποίους παρανόμως έχουν επιβληθεί κυρώσεις, έχουν στείλει ήδη 2 αιτήματα γραπτά προς τη ΔΟΕ προκειμένου να γίνει συνάντηση. Στόχος της συνάντησης θα ήταν να γνωστοποιήθούν οι ενέργειες των συλλόγων στην ομοσπονδία και να συντονίστουν επόμενες κινήσεις από κοινού και με τη νομική της σύμβουλο.
Η ΔΟΕ ΔΕΝ απάνατησε καν στα αιτήματα των συλλόγων-μελών της! Σαν να μην έφτανε αυτό, όταν μέλη των συλλόγων αυτών επιχείρησαν να παρακολουθήσουν μια συνεδρίαση του ΔΣ της ΔΟΕ, τα οποία ΔΣ κανονικά θα έπρεπε, βάσει καταστατικού, να είναι ανοικτά σε παρακολούθηση και όχι κεκλεισμένων των θυρών, η πλειοψηφία της ΔΟΕ αρνήθηκε! Όταν λέμε η πλειοψηφία αρνήθηκε, ενοούμε τις παρατάξεις ΔΑΚΕ(ΝΔ), ΔΗΣΥ(ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ), ΑΥΤ.ΔΙΚΤΥΟ(ΣΥΡΙΖΑ).
Ευτυχώς βέβαια ΜΟΝΟ Η ΔΟΕ ΔΕ ΔΕΧΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ-ΜΕΛΗ ΤΗΣ
Αντίθετα:
• τα κόμματα της αντιπολίτευσης ΚΚΕ και ΜΕΡΑ25 ήδη συναντήθηκαν με τους συλλόγους, αναγνώρισαν και δήλωσαν ότι στηρίζουν τον αγώνα των σωματείων, ενώ και ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε ερώτηση με τον υπεύθυνο Παιδείας κ.Φίλη, όπου αναφέρεται με αποσπάσματα από την κοινή ανακοίνωση των σωματείων και υιοθετεί πλήρως τη βασιμότητα της επιχειρηματολογίας των σωματείων της Απεργίας/Αποχής!
• Δ/ντες εκπαίδευσης και μέλη ΠΥΣΠΕ ακούνε το αίτημα συνάντησης και κάποιες συναντήσεις έχουν ήδη πραγματοποιηθεί!
• ακόμη και ο κ. Κόπτσης δεν αρνείται ευθέως συνάντηση, αλλά φυσικά κωλυσιεργεί!
Τέλος Μέρα25 και Σύριζα έχουν ήδη καταθέσει ερωτήσεις κοινοβουλευτικού ελέγχου στην υπουργό παιδείας, ώστε να εξηγήσει της παράνομες διώξεις του κ. Γεν. Γεραμματέα και την καλούν να τις αναιρέσει! Το ίδιο αναμένεται να κάνει και το ΚΚΕ.
Ακόμα και μόνοι τους μερικοί σύλλογοι εκπ/κων δείχνουν το δρόμο, υπερασπίζονται το δικαίωμα στην ΑΠΕΡΓΙΑ απέναντι στην ανερυθρίαστη προσπάθεια ποινικοποίησής της, από την κυβέρνηση. Οι συνάδελφοι διωκόμενοι διευθυντές δεν φοβούνται τις παράνομες ποινές και είναι φωτεινό παράδειγμα, παρακαταθήκη για τους αγώνες του σήμερα και του αύριο. Σιγά μη κλάψουν σιγά μη φοβηθούν…