Γιατί δεν μειώνουν το χρόνο υπηρέτησης οργανικής των νεοδιόριστων;
Σίγουρα η πρόβλεψη του ν. Γαβρόγλου, για διετή παραμονή στην περιοχή διορισμού δεν έχει κανένα απολύτως νόημα και κανένα όφελος δεν προκύπτει για την εκπαίδευση. Είναι ξεκάθαρο σχεδόν σε όλους, δεν θα επιχειρηματολογήσουμε περί του αυτονόητου. Όμως αφού η διάταξη αυτή δεν παράγει δημόσιο συμφέρον και ενώ έχουν ασκηθεί τόσες πιέσεις από πολιτικά πρόσωπα, γιατί η διάταξη αυτή παραμένει και δεν έρχεται η πολυπόθητη τροπολογία στη βουλή που θα την καταργεί;
Έχει ειπωθεί από πηγές του υπουργείου, ότι ήταν όρος της προκήρυξης διορισμών, επομένως αν άλλαζε μετά, ενδεχομένως θα αδικούνταν όσοι αποφάσισαν να μη διοριστούν. Αυτό είναι αλήθεια. Όπως βέβαια αλήθεια είναι ότι δε θα έπρεπε να βρίσκεται ποτέ αυτή η διάταξη στο νόμο, ότι δεν την έχουν καταργήσει ούτε για μελλοντικές προκηρύξεις και ότι αυτοί ευθύνονται που δεν την κατήργησαν πριν την προκήρυξη διορισμών.
Οι πραγματικοί λόγοι που δεν αλλάζουν τίποτα όμως, πιστεύουμε είναι άλλοι. Αρχικά τι όφελος θα έχει το υπουργείο αν την αλλάξει; Αν δώσει ανάσα σε τόσες οικογένειες; Κανένα. Από εκεί ξεκινάει το πρόβλημα. Στο υπουργείο έχουμε τονίσει πολλές φορές, αδιαφορούν για τον εκπαιδευτικό, δεν τον βλέπουν σαν οντότητα, αλλά σαν ένα ακόμα νούμερο που καλύπτει ένα κενό. Εξάλλου επί 10+ χρόνια τον εκμεταλλευόταν εργασιακά με τους χειρότερους όρους, ως αναπληρωτή. Ξαφνικά θα νοιαστούν, επειδή θα κάτσει άλλο ένα χρόνο στο νησί; Μην μπερδευόμαστε με τους διορισμούς, αυτοί έγιναν επειδή άλλαξε η ισορροπία κενών-πιστώσεων ΕΣΠΑ οι οποίες δεν έφταναν για να καλύψουν πια τα κενά, σε συνδυασμό με την κοινωνία της εκπαίδευσης που έβραζε από τη χρόνια αδιοριστία ξεσπώντας σε μαζικές κινητοποιήσεις. Όχι γιατί αποφάσισαν να σταματήσουν την εκμετάλλευση.
Δεν φοβούνται πολιτικό κόστος; Όχι, είναι πολύ έμπειροι και καταλαβαίνουν ότι ο νεοδιόριστος δεν είναι 20χρονος που ξαφνικά τον διόρισε μια καλή κυβέρνηση για να της νιώθει υπόχρεος. Ξέρουν ότι τον νεοδιόριστο φρόντισαν να του βγάλουν το λάδι πρώτα, δεν τους χρωστάει αυτός, αλλά αυτοί και δεν νιώθει καμία ευγνωμοσύνη, ώστε να τους ψηφίσει. Άρα δεν έχουν να χάσουν και πολλά, εξάλλου ο αριθμός είναι και μικρός. Αυτοί που ήταν να ψηφίσουν θα ψηφίσουν πάλι.
Δεν πιέζονται από βουλευτές ή άλλα ισχυρά πρόσωπα; Πολύ δύσκολα, παρότι μαθαίνουμε ότι για το θέμα έχουν κινητοποιηθεί «θεοί και δαίμονες» με πολιτική επιρροή είναι πολύ δύσκολο να πιέσουν την ηγεσία του ΥΠΑΙΘ. Μην ξεχνάμε η υπουργός είναι μέλος του πιο στενού κύκλου του πρωθυπουργού, παιδική του φίλη, μιλάει απευθείας μαζί του, ενώ οι υπόλοιποι βουλευτές όχι. Έχει λοιπόν μεγαλύτερη δύναμη σχεδόν από όλους, ξέρει ότι θα μεσουρανεί όσο υπάρχει η τωρινή ηγεσία στο κόμμα της και μάλλον δεν είναι διατεθειμένη, ούτε έχει λόγο να ακούσει, πόσο μάλλον να κάνει και εξυπηρετήσεις σε συναδέλφους της.
Δεν μπορεί να γίνει τίποτα; Φυσικά και μπορεί. Στους αγώνες οφείλουμε να είμαστε ακούραστοι και ανά πάσα στιγμή μπορεί να εμφανιστεί στην εξίσωση ο παράγοντας που θα γίνει “game changer” και θα φέρει την επιτυχία. Επίσης αγώνας μόνο με τηλέφωνα και posts δε γίνεται, πρέπει να μεταφερθεί στο δρόμο, στο υπουργείο, για να νιώσουν τον παλμό της δυσαρέσκειας, εξάλλου υπάρχουν κι άλλα αιτήματα που μπορούν να ενωθούν με το συγκεκριμένο αυτή τη στιγμή, το άνοιγμα των πινάκων ειδικής, η ίδρυση Τ.Ε…