Ολοήμερο ως τις 17.30: Parking με γεύση σχολείου…ή διευρυμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα ;

Κούτνα Φωτεινή, νηπιαγωγός και εκπαιδευτής ενηλίκων με MSc στην Ειδική Εκπαίδευση (2019) & MSc στην Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων (2022).

Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν και κατά πόσο η διεύρυνση αυτή του ωραρίου εξυπηρετεί ουσιαστικά τις ανάγκες των εργαζόμενων γονέων ή απλά μετατρέπει το σχολείο σε πάρκινγκ παιδιών.

Συχνά, μία δασκάλα αγωνίζεται να τιθασεύσει 20 – 30 παιδιά (ανήσυχα και κουρασμένα από τις πολλές ώρες παραμονής στον ίδιο χώρο, επομένως περισσότερο άτακτα και απείθαρχα όσο περνάει η ώρα), έχοντας ως κύριο μέλημα μην τυχόν της φύγει κάποιο από αυτά, μη χτυπήσει, μη μείνει νηστικό και μετά της φωνάζει ο γονιός του… Εν ολίγοις, μια δύσκολή – (μήπως αναγκαία όμως;!) δοκιμασία για μαθητές και δασκάλους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως και τους γονείς – αγωνιστές που παλεύουν να τα προλάβουν όλα!

Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ανακοίνωσε τις σχολικές μονάδες Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Δημόσια Νηπιαγωγεία και Δημοτικά) οι οποίες θα εφαρμόσουν πιλοτικά κατά το σχολικό έτος 2022-23 το νέο, αναβαθμισμένο πρόγραμμα ολοήμερου μέχρι τις 5:30 μμ (αντί 4 μμ που ίσχυε μέχρι σήμερα). Στην Ελλάδα υιοθετήθηκε το 1997 για πρώτη φορά ο θεσµός του Ολοήµερου ως µέτρο πολιτικής για τη συμφιλίωση εργασιακών και οικογενειακών υποχρεώσεων (Καραµεσίνη, 2008). Το 1998 το Υπουργείο Παιδείας µε απόφαση Φ.13.1/899/Γ1/1074/26-10-1998 όριζε ότι στο πρόγραµµα εντάσσονται µαθητές/-ήτριες των οποίων οι γονείς εργάζονται.

Η Παράγραφος Ζ΄ διατύπωνε ότι το Σχολείο ∆ιευρυµένου Ωραρίου εκπλήρωνε κοινωνική ανάγκη παρέχοντας φροντίδα σε παιδιά εργαζόµενων γονέων µε κριτήριο επιλογής συµµετοχής των µαθητών/-τριών στο ολοήµερο πρόγραµµα την απασχόληση των γονέων τους.

Το Ολοήµερο Σχολείο αποτελεί µια καινοτοµία για την Εκπαίδευση µε συγκεκριμένους παιδαγωγικούς και κοινωνικούς στόχους καθώς καλείται να ικανοποιήσει τις ανάγκες που δημιουργούνται στα πλαίσια της οικογένειας όταν οι γονείς είναι εργαζόμενοι. Στην ηλικία των µαθητών του ∆ηµοτικού σχολείου είναι βασικό να παρέχεται η δυνατότητα της δημιουργικής αξιοποίησης του χρόνου µετά από την ολοκλήρωση των µαθηµάτων της Πρωινής ζώνης µε παράλληλη προετοιμασία των εργασιών της επόμενης ημέρας και φυσικά η χαλάρωση και η σίτιση σε συγκεκριμένες ώρες και κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους.

Αν όμως τα παιδιά μένουν εκεί 8 με 10 ώρες… Πώς μπορούν να επιτευχθούν τέτοιοι στόχοι; Στις 17.30 είναι σχεδόν νύχτα τους χειμωνιάτικος μήνες.. Βέβαια, τα περισσότερα παιδιά κάθε απόγευμα έχουν εξωσχολικές δραστηριότητες και ούτως η άλλως λείπουν από το σπίτι…εκτός αυτού…πρόκειται για καθαρά εθελοντικό πρόγραμμα.. Γεγονός είναι δε πως οι σημερινοί γονείς τρέχουν…!!

Όλη την ημέρα – μη πω και τη νύχτα – τρέχουν κυνηγώντας τους δείκτες του ρολογιού που γυρίζουν αδίστακτα καθημερινά!! Είναι πολλές οι μάνες που θα βοηθηθούν με το ωράριο αυτό λόγω φόρτου εργασίας και πολλές γιαγιάδες θα ανακουφιστούν… Άλλα ο ρόλος του σχολείου είναι να ικανοποιεί το πρόγραμμα των γονιών ή των παιδιών…; Τα συμπεράσματα δικά σας…

Εκ των γραμμάτων γεννάται η προκοπή
με την οποίαν λάμπουν τα ελεύθερα έθνη.

Ρήγας Φεραίος, 1757-1798
«Τα Δίκαια του Ανθρώπου»

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το e-wall.net στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή.
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος.