Και το υπουργείο Παιδείας τι κάνει; Ο συνήγορος του πολίτη – Καταγγέλουν το Κολέγιο Αθηνών για συγκάλυψη περιστατικών σεξουαλικής παρενόχλησης
Του Θανάση Μαυρίδη
Για να καταλάβω! Ο συνήγορος του πολίτη πέρασε από γενιές δεκατέσσερις το Κολέγιο Αθηνών για τον τρόπο με τον οποίο το σχολείο της ελληνικής ελίτ αντιμετωπίζει με τον κανονισμό του το θέμα των καταγγελιών σε πιθανά περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης. Και; Απασχολεί το θέμα αυτό τα μέλη της εκλεκτής αθηναϊκής κοινωνίας; Το Υπουργείο Παιδείας; Την αντιπολίτευση; Ο συνήγορος του πολίτη έκανε παρέμβαση και όχι μια άγνωστη ΜΚΟ από τη χώρα των θαυμάτων.
Θέλουμε υγιείς κοινωνίες, αλλά διστάζουμε να γυρίσουμε στον τόπο που διαμορφώνονται συνειδήσεις και να σκύψουμε ευλαβικά για να εξετάσουμε το «προϊόν» που έχουμε διαμορφώσει εμείς οι ίδιοι με τα χέρια μας για να βγει αύριο στην κοινωνία. Λέμε, ασυναίσθητα απ’ ότι φαίνεται, ότι η Παιδεία είναι το πιο σημαντικό θέμα, αλλά δε θέλουμε να συζητήσουμε επί της ουσίας τι ακριβώς περιλαμβάνει η έννοια «Παιδεία». Μαθηματικά και Νέα Ελληνικά; Σίγουρα ναι, αλλά όχι μόνο! Τι φορτίο θέλουμε να βγάλουμε στην κοινωνία από τα σχολεία μας; Φορτίο βίας; Φόβου; Τότε τι περιμένει κανείς για το μέλλον αυτού του τόπου…
Το χειρότερο όλων είναι όταν τα παιδιά μας μαθαίνουν ότι θα μείνουν ατιμώρητα για το οποιοδήποτε παράπτωμά τους, επειδή θα «καθαρίσει» ο μπαμπάς και η μαμά. Και το θύμα; Πώς μπορεί να αισθάνεται για το υπόλοιπο της ζωής του ένα πλάσμα που έχει υποστεί τη βία σε μικρή ηλικία και έπειτα ένιωσε να ασελγεί πάνω στο τυραννισμένο σώμα του ένα ολόκληρο σύστημα που απαιτεί τη σιωπή και τη συνενοχή; Τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτό το παιδί; Τι θα κουβαλάει στο υπόλοιπο της ζωής του;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην εποχή μας θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε θέματα βίας και μάλιστα στις «σκληρές» ηλικίες των εφήβων. Το θέμα είναι πως κανείς τα αντιμετωπίζει αυτά τα φαινόμενα. Διότι το ζητούμενο δεν είναι να τιμωρηθούν δια βίου οι παραβάτες, αλλά σίγουρα δεν είναι και η ατιμωρησία. Η διαπαιδαγώγηση είναι το ζητούμενο. Όχι μόνο για τους άμεσα εμπλεκόμενους σε ένα περιστατικό, αλλά για το σύνολο των μαθητών.
Δύσκολο θέμα.. Απ’ όπου κι αν το πιάσει κανείς. Γι αυτό και περιμένουμε από το Υπουργείο Παιδείας να πάρει πρωτοβουλίες. Το ερώτημα δεν είναι μόνο τι σχολείο θέλουμε. Πρώτα απ’ όλα θα απαντήσουμε στο ποια κοινωνία θέλουμε και αυτόματα θα έχουμε την απάντηση και για το σχολείο που μας ταιριάζει. Εκείνο που δε χρειάζεται είναι να συνεχίσουμε να κρύβουμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί.