“Boys in the Shower”: Η Ευρωπαϊκή Ένωση Παιδικών Ταινιών δικαιώνει την εκπαιδευτικο και την παιδική ταινία

Πλήρης δήλωση ECFA

“Πριν από λίγες ημέρες, ένα κύμα ηθικού πανικού εμφανίστηκε στα ελληνικά ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης, με αφορμή την προβολή μιας ταινίας που βραβεύτηκε σε διεθνή φεστιβάλ παιδικών ταινιών σε σχολείο της Αθήνας (“Shower Boys”, Christian Zetterberg, 2021, Σουηδία, 9′).

Δεν έχει νόημα να διαφωνήσουμε αν η ταινία ήταν πορνό, όπως δηλώθηκε άμεσα ή υπονοήθηκε σε τηλεοπτικές εκπομπές και διάφορα δημοσιεύματα – αν οι εν λόγω δημοσιογράφοι είχαν δει την ταινία πριν από την απόφαση, θα γνώριζαν ότι δεν ήταν.

Έχει όμως νόημα να μιλήσουμε επί της ουσίας, ιδίως εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης Παιδικού Κινηματογράφου (ECFA), ενός φορέα που εκπροσωπεί συλλογικά την κοινότητα όλων όσοι ασχολούνται με τη σύνδεση της τέχνης του κινηματογράφου με την παιδική ηλικία και την εκπαίδευση στην Ευρώπη. Τα 163 μέλη της ECFA σε 42 χώρες είναι κινηματογραφικά φεστιβάλ, φορείς κινηματογραφικής εκπαίδευσης, παραγωγοί και διανομείς ταινιών, εθνικά κινηματογραφικά κέντρα κ.λπ. Η πλειονότητα αυτών των φορέων συνεργάζεται στενά με την επίσημη εκπαίδευση σε όλη την Ευρώπη.

Η ταινία Shower Boys έλαβε το βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους της ECFA το 2022. Τα βραβεία επιλέγονται από τα μέλη με βάση τις αρχές της ECFA και συγκεκριμένα
Η επιλεγμένη ταινία πρέπει να καλύπτει βασικές αποδεκτές αρχές της κοινωνίας μας, όπως η ανεκτικότητα, η μη βία, η αυτοανάπτυξη, η αλληλεγγύη κ.λπ.

Η ταινία που επιλέγεται πρέπει να σέβεται την οπτική γωνία των παιδιών και να αφηγείται την ιστορία με τρόπους που τα παιδιά μπορούν να κατανοήσουν και να ταυτιστούν μαζί της.
Η ταινία που θα επιλεγεί πρέπει να προάγει χειραφετητικά συναισθήματα, να υποστηρίζει τη διαφορετικότητα και την ενσωμάτωση και να σέβεται την ισότητα.

Ο επαγγελματισμός στην παραγωγή της ταινίας μπορεί να θεωρηθεί ως ένδειξη σεβασμού προς το νεανικό κοινό.

Αυτές οι αρχές της ECFA είναι φυσικά προοδευτικές και είναι βέβαιο ότι θα κάνουν κάποιους να ανατριχιάσουν από αηδία διαβάζοντάς τες. Είναι επίσης σύμφωνες με όσα επιβάλλει η ελληνική έννομη τάξη, έχοντας ενσωματώσει τις γενικές διεθνείς παραδοχές κάτω από τις οποίες λειτουργεί σήμερα ο κόσμος μας – τη Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την άσκηση των δικαιωμάτων του παιδιού κ.λπ.

Αν λοιπόν υπάρχει ένα ερώτημα που πρέπει να τεθεί στην ελληνική κοινωνία για την υπόθεση που δυστυχώς είδαμε να εκτυλίσσεται την περασμένη εβδομάδα στην ελληνική (προς το παρόν) δημόσια σφαίρα, αυτό είναι το εξής: Ποιος είναι ο θεματοφύλακας των δικαιωμάτων των παιδιών; Και τέλος, αν δεν επιτρέπουμε στους εκπαιδευτικούς να τα καθοδηγήσουν με ασφάλεια και με βάση την εκπαίδευσή τους στην ουσιαστική πραγμάτωση των δικαιωμάτων τους, ποιος είναι ο ρόλος του σχολείου στη σύγχρονη κοινωνία;

Κατά τη γνώμη μας, οι δημιουργοί της τέχνης του κινηματογράφου, όπως κάθε τέχνη, έχουν το δικαίωμα να εκφράζονται και είναι καθήκον των κοινωνιών μας να διαμορφώνουν τους δρόμους της”

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το e-wall.net στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή.
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος.