Η κυβέρνηση με τους περισσότερους μετακλητούς θέλει άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο
Η συζήτηση για την άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο, που άνοιξε ξανά από φιλοκυβερνητικά μέσα, μόνο ως ειρωνεία μπορεί να εκληφθεί όταν προέρχεται από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μια κυβέρνηση που έχει καταγράψει ρεκόρ προσλήψεων μετακλητών υπαλλήλων, φλερτάρει τώρα ανοιχτά με την ιδέα να καταργήσει τον τελευταίο θεσμικό φραγμό που προστατεύει τη δημόσια διοίκηση από τον κομματισμό.
Σύμφωνα με κοινοβουλευτική ερώτηση της βουλεύτριας του ΠΑΣΟΚ, Μιλένας Αποστολάκη, το ποσοστό των μετακλητών υπαλλήλων αυξήθηκε κατά 32% από τις εθνικές εκλογές του Ιουνίου 2023 έως τον Δεκέμβριο του 2024. Μάλιστα, επισημαίνει πως αρκετά στελέχη με κομματικό ρόλο ξεκίνησαν ως μετακλητοί για να καταλήξουν σε προπαγανδιστικούς μηχανισμούς χρηματοδοτούμενους από ιδιωτικά συμφέροντα.
Αν συνδυάσουμε αυτά τα στοιχεία με τη γενικότερη στρατηγική τοποθέτησης «ημετέρων» στη δημόσια εκπαίδευση – μέσω αμφιλεγόμενων διαδικασιών όπως η προσωπική συνέντευξη για την επιλογή διευθυντών – γίνεται σαφές πως ο όρος «ακομμάτιστη διοίκηση» χρησιμοποιείται με διαστρεβλωτικό τρόπο.
Η κυβέρνηση φαίνεται να επιδιώκει μια καθεστωτική αναδιοργάνωση της Δημόσιας Διοίκησης, κατά τα πρότυπα του πελατειακού κράτους που η μονιμότητα σχεδιάστηκε ακριβώς για να αποτρέψει. Η μονιμότητα δεν είναι «προνόμιο» ή «κατάλοιπο του παρελθόντος», αλλά θεσμική εγγύηση ανεξαρτησίας της Διοίκησης από πολιτικές παρεμβάσεις και αυθαιρεσίες.
Η επιχειρούμενη αποδόμησή της, με πρόσχημα τη χαμηλή απόδοση ή την ανάγκη «ευελιξίας», δεν πείθει. Ούτε για τις προθέσεις ούτε για το περιεχόμενο. Αντίθετα, συνιστά επικίνδυνη οπισθοδρόμηση προς εποχές πλήρους πολιτικής εκμετάλλευσης του κρατικού μηχανισμού, με μαζικές απολύσεις, προσλήψεις με κομματικά κριτήρια και βαθιά υπονόμευση κάθε έννοιας αξιοκρατίας.
Το επιχείρημα περί «αξιολόγησης» και «αυτονομίας» των σχολικών μονάδων χρησιμοποιείται πλέον ως εργαλείο επιβολής πειθαρχίας, φίμωσης αντιδράσεων και γενίκευσης της ανασφάλειας. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, η συζήτηση περί άρσης της μονιμότητας δεν είναι ουδέτερη. Έχει σαφή πολιτικό στόχο: την άλωση του Δημοσίου από την εκάστοτε εξουσία, χωρίς περιορισμούς.
Γι’ αυτό και απαιτείται επαγρύπνηση, κριτική σκέψη και αντίσταση. Όχι μόνο από τους δημόσιους υπαλλήλους αλλά από κάθε πολίτη που αντιλαμβάνεται πως η διάλυση των θεσμικών αντιβάρων δεν οδηγεί σε καλύτερο Κράτος. Οδηγεί σε ένα ελεγχόμενο, κομματικοποιημένο κράτος-λάφυρο, μακριά από τις αρχές της δημοκρατίας και της ισότητας.
Του Νίκου Γιαννόπουλου – news247.gr
- Χιλιάδες Κενές Θέσεις στα Πανεπιστήμια – Πώς η ΕΒΕ (Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής) Οδηγεί σε Άδειες Αίθουσες και Υπερφορτωμένα Τμήματα
- Τα Επαγγέλματα του Μέλλοντος
- Οδηγός για εκπαιδευτικούς / Έμφυλη βία στο διαδίκτυο