Παλιά και χωρίς αντισεισμικούς ελέγχους πολλά σχολεία στην Ελλάδα – Θέλουμε σύγχρονα και ασφαλή σχολεία!! Αυτά είναι τα “αξιολογημένα σχολεία” της κυρίας Κεραμέως…

Ένα θέμα που ανέδειξε το dikaiologitika, υποτυπώδεις έως ανύπαρκτοι είναι οι αντισεισμική έλεγχοι στα σχολικά κτίρια παρά το γεγονός ότι τα περισσότερα εξ αυτών έχουν κατασκευαστεί πριν από τον φονικό σεισμό του 1999 και μάλιστα πολλά ακόμη και πριν από τις δεκαετίες του 60’ και 70’.

«Κακά τα ψέματα δεν γίνονται συστηματικοί έλεγχοι ενώ οι δήμοι και οι περιφέρειες πετούν το μπαλάκι στους διευθυντές των μονάδων με αποτέλεσμα σήμερα να μην γνωρίζουμε ποια σχολεία είναι ασφαλή για να υποδεχτούν μαθητές και ποια όχι», αναφέρει στα Dnews, ο προεδρος της διδασκαλικής ομοσπονδίας Ελλάδος Θανάσης Κικινής.

Επι τούτου μάλιστα σημειώνει ότι κανένα σχολείο πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δεν έχει κλείσει λόγω σεισμικής επικινδυνότητας παρότι οι υποδομές και η στατικότητα κτιρίων σε όλη την Ελλάδα βρίσκονται σε άθλια κατάσταση.

«Ανακύπτουν συνεχώς προβλήματα και οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν με τους συλλόγους των γονέων να τα καλύπτουν», τονίζουν εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ, οι οποίοι με την σειρά τους ζητούν να αναλάβουν δράση τα κλιμάκια των περιφερειών και του υπουργείου πολιτικής προστασίας.

Στο μείζον αυτό ζήτημα αναφέρθηκε σήμερα και ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ καθηγητής γεωλογίας Ευθυμιος Λεκκας, λέγοντας οτι θα γίνουν έλεγχοι στατικότητας όλων των σχολικών μονάδων, με τη συνεργασία των υπουργείων Παιδείας και Πολιτικής Προστασίας.

«Το κάθε σχολείο έχει τη δική του ανθεκτικότητα και την δική του τρωτότητα. Θα ακτινογραφήσουμε όλα τα σχολεία της χώρας», σημείωσε μεταξύ άλλων ο καθηγητής.

Πολλά σχολεία εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προβλήματα στατικότητας

Ενδεικτικό της αδιαφορίας και του ερασιτεχνισμού με το οποίο αντιμετωπίζει η πολιτεία το μείζον αυτό θεμα είναι ότι από τον φονικό σεισμό του 1999 πολλά δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια στο Χαϊδάρι, στο Νέο Ηράκλειο, στις Αχαρνές και στο Αιγάλεω, εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζουν προβλήματα στατικότητας και να είναι ακατάλληλα για την στέγαση των μαθητών, σύμφωνα με επίσημες καταγγελίες στη Βουλή.

dikaiologitika

ΚΚΕ για σύγχρονα και ασφαλή σχολεία

Στην εποχή των μεγάλων υποσχέσεων και της οδυνηρής ένδειας του δημόσιου σχολείου, δεν θα μπορούσε η σχολική στέγη να ξεφύγει από την πολύμορφη παθογένεια της εκπαιδευτικής πολιτικής.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στα ζητήματα που αφορούν τη μόρφωση των παιδιών της λαϊκής οικογένειας κυριαρχεί η αντίληψη ότι αυτά αποτελούν κόστος και δεν έχουν και πάρα πολύ όφελος.

Γι’ αυτό ακριβώς από τη μια διοχετεύονται εκατομμύρια επί εκατομμυρίων για μια σειρά από επιχειρηματικές δραστηριότητες και δήθεν καινοτομίες – και γι’ αυτό ακριβώς ιδιωτικοί όμιλοι μπαίνουν στα σχολεία – ενώ, από την άλλη, αντιμετωπίζουμε καθημερινά πλημμυρισμένα σχολεία.

Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τη “θρανιογέφυρα” που έφτιαξαν τα παιδιά για να βγουν από τις πλημμυρισμένες τάξεις τους, εδώ σ’ αυτό το σχολικό συγκρότημα που είμαστε σήμερα.

Γι’ αυτό ακριβώς υπάρχουν:

– γερασμένα σχολεία

– υπόγειες τάξεις

– τάξεις χωρισμένες στα δυο με γυψοσανίδες

– σχολεία χωρίς αίθουσα πολλαπλών χρήσεων

– σχολεία χωρίς γυμναστήριο, χωρίς βιβλιοθήκη, χωρίς τραπεζαρία

– σχολεία με τσιμεντένια προαύλια, χωρίς ένα δέντρο

– νηπιαγωγεία σε μισθωμένα κτίρια, χωρίς μια παιδική χαρά.

Και ο δήμος της Νέας Φιλαδέλφειας δεν αποτελεί την εξαίρεση, αλλά τον κανόνα, αφού από την εικόνα των σχολείων προκύπτει ότι σε σύνολο 33 σχολικών μονάδων καταγράφονται:

— Μόνο 14 αίθουσες πολλαπλών χρήσεων

— 3 λειτουργικά κλειστά γυμναστήρια

— 11 εργαστήρια Η/Υ με υλικό τελευταίας δεκαετίας

— 9 εργαστήρια φυσικών επιστημών και

— 12 σχετικά ικανοποιητικές σχολικές βιβλιοθήκες.

Αυτή είναι η κατάσταση το 2023.

Πίσω λοιπόν από τις όμορφες λέξεις περί κοινωνίας της γνώσης, περί αναβάθμισης, περί αυτονομίας, κρύβεται μια πραγματικότητα που λέει ότι οι όροι υγιεινής και ασφάλειας δεν εξασφαλίζονται για πάνω από το 85% των σχολικών κτιρίων.

Γνωρίζουμε όμως πολύ καλά τι ρόλο παίζει το σχολικό κτίριο στη μόρφωση, ότι είναι πολύ σοβαρός παράγοντας διαπαιδαγώγησης και μόρφωσης, αλλά και στοιχείο σεβασμού και φροντίδας της πολιτείας στα παιδιά.

Γνωρίζουμε όμως επίσης πως σοβαρός επιβαρυντικός παράγοντας ανισότητας είναι η διπλοβάρδια και η κακή κτιριακή υποδομή του σχολείου.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι είναι υποκριτικές οι κορόνες περί ένταξης των παιδιών με αναπηρία στα σχολεία, όταν μόλις το 14,8% των σχολείων έχουν υποδομές για άτομα με κινητικές δυσκολίες.

Αυτά είναι τα “αξιολογημένα σχολεία” της κυρίας Κεραμέως.

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το e-wall.net στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή.
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος.