Διάλυση του Δημοσίου με Συνταγματικό Μανδύα – Άρση της Μονιμότητας στο Δημόσιο: Τι Προβλέπει το Σύνταγμα και Ποια η Διαδικασία
Όχι απλώς μια “μεταρρύθμιση”: Η στοχευμένη επίθεση στον Δημόσιο Τομέα
Το τελευταίο διάστημα, ο δημόσιος διάλογος γύρω από την ενδεχόμενη άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων έχει φουντώσει ξανά, προκαλώντας αντιδράσεις, έντονες αντιπαραθέσεις και ερωτήματα σχετικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης και τις ευρύτερες πολιτικές προεκτάσεις ενός τέτοιου ενδεχομένου. Η συζήτηση δεν είναι τωρινή — από το 2013 ήδη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε εκφράσει τις απόψεις του υπέρ ενός «αποδοτικότερου» και πιο «ευέλικτου» δημοσίου, στόχος που για πολλούς συνδέεται με την αποδυνάμωση ή ακόμα και την κατάργηση της μονιμότητας.
Τι προβλέπει το Σύνταγμα;
Το Άρθρο 103 του Συντάγματος ορίζει με σαφήνεια τη μονιμότητα για τους δημοσίους υπαλλήλους:
«Οι δημόσιοι υπάλληλοι που κατέχουν οργανικές θέσεις είναι μόνιμοι, εφόσον η θέση τους δεν καταργηθεί».
Για να αλλάξει αυτό, απαιτείται συνταγματική αναθεώρηση, διαδικασία αυστηρά καθορισμένη από το Άρθρο 110 του Συντάγματος.
Ποια είναι η διαδικασία συνταγματικής αναθεώρησης;
Η τροποποίηση άρθρων του Συντάγματος (όπως η μονιμότητα στο Δημόσιο) δεν μπορεί να γίνει μονομερώς από μια κυβέρνηση. Χρειάζεται:
Πρόταση αναθεώρησης από τουλάχιστον 50 βουλευτές.
Έγκριση από 180 βουλευτές (πλειοψηφία 3/5) σε δύο ψηφοφορίες που απέχουν τουλάχιστον έναν μήνα.
Εθνικές εκλογές και συγκρότηση νέας Βουλής (Αναθεωρητική).
Η νέα Βουλή, με απλή πλειοψηφία (151 βουλευτές), μπορεί να εγκρίνει τελικά την αλλαγή.
➡️ Συνολική διάρκεια: τουλάχιστον 3-4 χρόνια.
Γιατί τώρα η συζήτηση;
Η δήλωση του Πρωθυπουργού περί «αναγκαίων μεταρρυθμίσεων» και η δημόσια αναφορά σε «προβληματικές εγγυήσεις» έχουν ανάψει τα αίματα. Πολλοί ερμηνεύουν την πρόταση ως εργαλείο αποδυνάμωσης του κοινωνικού κράτους, με στόχο τη μαζική ιδιωτικοποίηση κρίσιμων υπηρεσιών όπως η υγεία και η παιδεία.
Επιπλέον, η θεαματική αύξηση των μετακλητών υπαλλήλων (από 1.710 τον Ιούλιο 2019 σε 3.333 τον Μάρτιο 2025 – αύξηση 95%) και η στελέχωση του κρατικού μηχανισμού με «ημέτερους» έχει προκαλέσει υποψίες ότι η πραγματική πρόθεση δεν είναι η εξυγίανση, αλλά ο κομματικός έλεγχος του Δημοσίου.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις της άρσης της μονιμότητας;
Απώλεια εργασιακής ασφάλειας, ιδίως σε ευαίσθητους τομείς (εκπαίδευση, υγεία).
Δημιουργία περιβάλλοντος φόβου και ανασφάλειας.
Πολιτικοποίηση και κομματικοποίηση των προσλήψεων και απολύσεων.
Απαξίωση των δημόσιων υπηρεσιών και ιδιωτικοποίησή τους μέσω εργολαβιών.
Η άρση της μονιμότητας δεν είναι μια απλή νομοθετική ρύθμιση. Είναι βαθιά πολιτική επιλογή, που επηρεάζει την προσβασιμότητα των πολιτών σε δημόσιες υπηρεσίες, το μέλλον των εκπαιδευτικών και των υγειονομικών, αλλά και το ίδιο το θεμέλιο της δημοκρατικής λειτουργίας του κράτους.
Η πολιτική πρόθεση για αναθεώρηση της μονιμότητας δεν είναι απλώς τεχνικό ή διοικητικό ζήτημα. Είναι κρίσιμο κοινωνικό και ιδεολογικό διακύβευμα. Όποια κι αν είναι η άποψη του καθενός, οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε το ζήτημα με ψυχραιμία, γνώση και θεσμική σοβαρότητα.
Το μέλλον του Δημόσιου Τομέα δεν μπορεί να κρίνεται με επικοινωνιακούς τακτικισμούς ή ψηφοθηρικές λογικές, αλλά μέσα από διάλογο, διαφάνεια και σεβασμό στο Σύνταγμα και την κοινωνία.
- Μισθολογικά Κλιμάκια στο Δημόσιο: Όλα Όσα Πρέπει να Γνωρίζετε
- Ψηφιακή Υπογραφή Δημοσίων Υπαλλήλων μέσω του gov.gr / Οδηγός βήμα βήμα
- Ενδοοικογενειακή βία και Ποινική διαμεσολάβηση / Νόμος 3500