Έρευνα ΙΝΕ-ΓΣΕΕ: 86% ζητούν καθολική ισχύ συλλογικών συμβάσεων – 88% μειώνουν βασικές δαπάνες – 57% χωρίς αύξηση μισθού”
Η έρευνα του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ και της Alco αναδεικνύει τη δύσκολη οικονομική κατάσταση των εργαζομένων στην Ελλάδα, την περιορισμένη κάλυψη από συλλογικές συμβάσεις και τις επιπτώσεις στο βιοτικό τους επίπεδο. Τα βασικά ευρήματα περιλαμβάνουν:
- Πλειοψηφική υποστήριξη στις συλλογικές συμβάσεις: 86% των εργαζομένων ζητούν καθολική κάλυψη και 83% θεωρούν τις συμβάσεις απαραίτητες για ίσους όρους εργασίας.
- Χαμηλό ποσοστό κάλυψης: Μόλις 29% καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις, κατατάσσοντας την Ελλάδα στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ.
- Οικονομική δυσχέρεια: 40% δηλώνουν ότι ο μισθός τους δεν επαρκεί, ενώ 88% έχουν μειώσει δαπάνες σε βασικά είδη διατροφής.
- Έλλειψη αποταμιεύσεων: 71% χρησιμοποιούν τις αποταμιεύσεις τους ή δεν έχουν καθόλου για να ανταπεξέλθουν στα έξοδά τους.
- Βαρύ κόστος στέγασης: 58% των ενοικιαστών ξοδεύουν πάνω από 40% του μισθού τους για ενοίκιο και θέρμανση, ενώ 50% των ιδιοκτητών δίνουν πάνω από 20% για στεγαστικά δάνεια.
- Μισθολογική στασιμότητα: 57% δεν έλαβαν αύξηση το 2024.
- Υπερωρίες χωρίς αμοιβή: 40% εργάζονται πέραν του ωραρίου τους, ενώ 36% δηλώνουν πως δεν πληρώνονται τις επιπλέον ώρες. Οι νέες αποδοχές των εκπαιδευτικών 2025 (διευθυντές, αναπληρωτές, νεοδιόριστοι κτλ)- Αναλυτικοί πίνακες και διαγράμματα
Ακολουθεί η ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ:
Έρευνα ΙΝΕ-ΓΣΕΕ: Φτώχεια και εξαθλίωση προκαλεί η απουσία πλαισίου για συλλογικές συμβάσεις εργασίας
Ποια είναι τα κυριότερα συμπεράσματα της έρευνας:
- Οι εργαζόμενοι στη συντριπτική τους πλειονότητα (86%) υποστηρίζουν την καθολική κάλυψη όλων των εργαζομένων και την υποχρεωτική ισχύ για όλες τις επιχειρήσεις των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Παράλληλα, το 83% θεωρεί ότι οι συλλογικές συμβάσεις αποτελούν σημαντικό παράγοντα προστασίας των εργαζόμενων και επίτευξης ισότιμων συνθηκών εργασίας.
- Λιγότερο από ένας στους τρεις εργαζομένους (29%) που ερωτήθηκαν δηλώνει ότι καλύπτεται από κάποια μορφή συλλογικής σύμβασης στην εργασία του. Επιβεβαιώνεται έτσι για ακόμη μια φορά η παγίωση της τάσης που κατατάσσει την χώρα μας στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ-27 σε ό,τι αφορά τα ποσοστά κάλυψης των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις.
- Σε ό,τι αφορά το μηνιαίο εισόδημα μόλις το 40% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι ο μισθός του επαρκεί για την κάλυψη των μηνιαίων εξόδων, ενώ το 88% δηλώνει ότι έχει μειώσει τις δαπάνες του σε βασικά ήδη διατροφής προκειμένου να ανταπεξέλθει. Παράλληλα, 7 στους 10 εργαζομένους (71% των ερωτηθέντων) δηλώνει ότι είτε χρησιμοποιεί μέρος των αποταμιεύσεων του (34%), είτε ότι δεν διαθέτει καθόλου αποταμιεύσεις (37%), προκειμένου να αντιμετωπίσει τα έξοδα του μήνα.
- Σχεδόν 6 στους 10 εργαζόμενους (58%) που ενοικιάζουν κατοικία, ξοδεύουν πάνω από το 40% του μηνιαίου εισοδήματός του σε δαπάνες ενοικίου, και θέρμανσης. Την ίδια ώρα σχεδόν 1 στους 2 εργαζομένους με ιδιόκτητη κατοικία ξοδεύει πάνω από το 20% του μηνιαίου εισοδήματός του για αποπληρωμή στεγαστικών δανείων και θέρμανση.
- Σε ό,τι αφορά τους μισθούς, το 43% των εργαζομένων δηλώνει ότι έλαβε αύξηση το 2024, ποσοστό που σε σημαντικό βαθμό συμπίπτει με το ποσοστό των εργαζομένων που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό. Tο 57% των εργαζομένων δηλώνει ότι δεν είχε καμιά αύξηση στο ύψος του μισθού του.
- Τέλος, σε ό,τι αφορά τον χρόνο εργασίας, το 40% δηλώνει ότι εργάζεται πέρα του προβλεπόμενου χρόνου εργασίας και μάλιστα το 43% υπερβαίνει τις τέσσερις ώρες σε εβδομαδιαία βάση. Την ίδια ώρα περίπου 1 στους 3 εργαζομένους (36%) δηλώνει ότι δεν αμείβεται για τις πρόσθετες ώρες εργασίας του.
Τα ευρήματα της έρευνας τυο ΙΝΕ-ΓΣΕΕ αποδεικνύουν ότι η εικόνα της ευημερούσας χώρας με ισχυρή ανάπτυξη που κάποιοι προσπαθούν να φιλοτεχνήσουν, είναι πλαστή. Τα νούμερα καταδεικνύουν ότι η φτώχεια δεν είναι φαντασιακή (όπως κάποιος Υπουργός πρόσφατα ισχυρίστηκε σε τηλεοπτική του εμφάνιση), αλλά πραγματική. Οι απαντήσεις της μεγάλης πλειονότητας των ερωτώμενων παραπέμπουν όχι στην ελληνική κοινωνία του 2025, αλλά στην κοινωνία των πρώτων δεκαετιών μετά τον πόλεμο. Είναι φανερό ότι οι πολίτες δεν αντέχουν άλλο και δεν δέχονται τα όποια οικονομικά πλεονάσματα της χώρας να καταλήγουν σε ελάχιστες τσέπες.
Η απαίτηση του κόσμου της μισθωτής εργασίας είναι σαφής. Οι πενιχρές αυξήσεις των μισθών δεν επαρκούν. Συλλογικές συμβάσεις εδώ και τώρα για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας. Για το λόγο αυτό, η συμμετοχή μας στην απεργία των συνδικάτων στις 9 Απριλίου είναι κρίσιμη.
Τι ζητάμε:
- την επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) και του προσδιορισμού του κατώτατου μισθού από τις τριτοβάθμιες οργανώσεις των εργαζομένων και των εργοδοτών∙
- την αποκατάσταση όλων των προτεραιοτήτων του συλλογικού εργατικού δικαίου με έμφαση στην επέκταση και καθολική ισχύ των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, την συρροή, την μετενέργεια κ.λ.π.
- την αύξηση μισθών, πέραν του κατώτατου μισθού, για την αξιοπρεπή διαβίωση των εργαζομένων∙
- την ουσιαστική παρέμβαση στο ζήτημα της κοινωνικής κατοικίας μέσω ολοκληρωμένων πολιτικών αύξησης της προσφοράς κατοικιών για τους εργαζόμενους.
Δείτε εδώ το σύνολο της έρευνας
