Καταργούν τις σχολικές επιτροπές – Στο έλεος των δήμων η χρηματοδότηση των σχολείων
Με πρόσφατη τροπολογία καταργούνται τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου των δήμων και έτσι και οι σχολικές επιτροπές με τις αρμοδιότητές τους να μεταφέρονται στους δήμο και τα δημοτικά συμβούλια. Με λίγα λόγια η αυτόνομη διαχείριση που γινόταν σε ένα βαθμό από τις σχολικές επιτροπές στα χρήματα που προοριζόταν για τις λειτουργικές ανάγκες των σχολείων τελειώνει και εμπλέκεται πια πλήρως ο κάθε Δήμος στη διαχείριση των χρημάτων αυτών. Συχνά ακούγεται η άποψη πως οι δήμοι είναι από τις πιο διεφθαρμένες δομές της κρατικής διοίκησης, ωστόσο μάλλον αυτό δεν το ενστερνίζονται στην κυβέρνηση μιας και αυξάνουν τις αρμοδιότητες των δήμων και μάλιστα τους εμπλέκουν πιο ενεργά στη διαχείριση τεράστιων χρηματικών ποσών. Καλά θα πάει κι αυτό…θα πούμε σκωπτικά εμείς, επισυνάπτοντάς τη σχετική ανακοίνωση της Α ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής που θίγει και άλλες αρνητικές παραμέτρους του θέματος:
Α ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής
Τις προηγούμενες μέρες σε νομοσχέδιο που κατατέθηκε από το υπουργείο Εσωτερικών και φέρει τον τίτλο «Αναμόρφωση του συστήματος διακυβέρνησης ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού, κατάργηση νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου δήμων, …» καταργούνται τα ΝΠΔΔ και οι σχολικές επιτροπές, και οι αρμοδιότητές τους μεταφέρονται στον δήμο και τα δημοτικά συμβούλια. Προφανές είναι ότι σε συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση δεν χωρά ούτε καν το σχήμα των οργανισμών των Σχολικών Επιτροπών, οι οποίες είναι υπεύθυνες για τη διαχείριση των πιστώσεων που διατίθενται από τον δήμο για την κάλυψη των δαπανών λειτουργίας των σχολείων (καθαρισμός, θέρμανση, φωτισμός, ύδρευση, τηλέφωνο, αποχέτευση, αναλώσιμα κ.λπ.) και του κάθε είδους εξοπλισμού τους (έπιπλα, βιβλιοθήκες κ.ά.). Πρόκειται δηλαδή για άλλο ένα βήμα στην υποχρηματοδότηση και εμπορευματοποίηση των σχολείων. Αυτό ακριβώς προωθεί η κυβέρνηση με τη νέα της τροπολογία.
Είναι γνωστό επίσης ότι τα τελευταία χρόνια έχουν παρακρατηθεί από τους δήμους (όπως εδώ στο Περιστέρι) και δεν έχουν αποδοθεί στα σχολεία τα λεφτά των κυλικείων (αρκετές χιλιάδες ευρώ για κάθε σχολείο). Αλήθεια τι θα γίνει με αυτά τα χρήματα, εάν και εφόσον καταργηθούν οι σχολικές επιτροπές; Μήπως τα παρακρατηθέντα χρήματα κινδυνεύουν να «εξαφανιστούν» μέσα στον κυκεώνα της γραφειοκρατίας, της εμπρόθετης σύγχυσης και της μετάθεσης ευθυνών, αφήνοντας τα σχολεία για άλλη μια φορά εκτεθειμένα;
Είναι φανερό ότι, αν αυτοί οι σχεδιασμοί προχωρήσουν, τα ήδη υποχρηματοδοτούμενα σχολεία θα φτωχύνουν και άλλο. Ανοίγεται, έτσι, ο δρόμος να μετατραπούν σε μονάδες όπου οι διευθυντές θα πασχίζουν να βρουν πόρους με κάθε τρόπο για να μπαλώνουν όπως όπως τα προβλήματα, ενώ το κράτος θα παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο. Η κυβέρνηση της ΝΔ και η νυν υπουργός Εσωτερικών κ. Κεραμέως επιδιώκουν την επιτάχυνση της εφαρμογής του ν. 4692/20 (που η ίδια η Κα Κεραμέως ως υπουργός τότε της Παιδείας έφερε) μέσα από τον οποίο έχουν θεσμοθετήσει την αναζήτηση πόρων και χορηγών από τη σχολική μονάδα.
Απαιτούμε:
· Απόδοση εδώ και τώρα στα σχολεία όλων των χρημάτων που έχουν παρακρατηθεί από τα κυλικεία. Οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων να καταγράψουν τα ποσά που έχουν παρακρατηθεί προκειμένου να υπάρχει σαφή εικόνα των χρημάτων που πρέπει να αποδοθούν από τον δήμο στη σχολική τους μονάδα.
· Δραστική αύξηση της χρηματοδότησης των σχολείων, κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική των περικοπών. Η ασφάλεια των μαθητών και η αναβάθμιση της μαθησιακής διαδικασίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τις κατάλληλες υποδομές και τον αντίστοιχο υλικοτεχνικό εξοπλισμό.
· Άμεση κρατική κάλυψη των πάγιων αναγκών των σχολείων. Οι λογαριασμοί ηλεκτρικού, νερού, φυσικού αερίου, τηλεφώνου, ίντερνετ να πληρώνονται απευθείας από το υπουργείο εσωτερικών/δήμο.
· Με ευθύνη των δήμων να συγκροτούνται επιτροπές παρακολούθησης της χρηματοδότησης των σχολείων, με συμμετοχή και των φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας, των εκπαιδευτικών και των γονέων, προκειμένου να υπάρχει σταθερή παρακολούθηση των αναγκών που ανακύπτουν στις σχολικές μονάδες και άμεση χρηματοδότηση στη βάση αυτών.
· Ούτε κουβέντα για αναζήτηση χορηγών. Η παιδεία είναι αποκλειστικά δημόσιο αγαθό για όλα τα παιδιά και όχι εμπόρευμα.
Ακόμα δείτε την ανακοίνωση των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων για την κατάργηση των σχολικών επιτροπών:
Η “αυτονομία”, η αξιολόγηση, το σχολείο της αγοράς, η κατάργηση των σχολικών επιτροπών και…στο βάθος Κεραμέως
Σε νομοσχέδιο που κατατέθηκε από το υπουργείο Εσωτερικών (Κεραμέως) σχετικά με την «αναμόρφωση της διακυβέρνησης δήμων και περιφερειών» καταργούνται οι Σχολικές Επιτροπές και οι Δημοτικές Επιτροπές Παιδείας (ΔΕΠ) . Τις αρμοδιότητες των Σ.Ε. τις αναλαμβάνουν οι διευθυντές σχολείων και των ΔΕΠ το δημοτικό συμβούλιο. Ούτως ή άλλως κι αυτές οι αρμοδιότητες ήταν περιορισμένες και πολλές φορές οι αποφάσεις αυτών ήταν προειλημμένες με ελάχιστα περιθώρια παρέμβασης των σωματείων που θεσμικά είχαν αποκλειστεί από την συμμετοχή στις σχολικές επιτροπές, ενώ ο ρόλος των δημοτικών επιτροπών Παιδείας ήταν διακοσμητικός.
Με το νομοσχέδιο ενισχύεται και θωρακίζεται η συγκεντρωτική και αντιδημοκρατική λειτουργία του τοπικού κράτους, ενώ σε ό,τι αφορά τον έλεγχο της υποτυπώδους χρηματοδότησης των σχολείων επικρατεί η αντίληψη του σχολείου της αγοράς,
Από τη μια πλευρά, το «τοπικό κράτος» και οι φορείς του, θωρακίζονται ακόμα πιο συγκεντρωτικά και αντιδημοκρατικά από κάθε πιθανότητα παρέμβασης των πολιτών και των εργαζομένων. Αφού με σειρά νομοθετημάτων των τελευταίων 15 χρόνων (Καλλικράτης, Κλεισθένης, νόμος Βορίδη) έχει διαμορφωθεί το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο, έτσι ώστε το τοπικό κράτος λειτουργεί ως μακρύ χέρι του κεντρικού-επιτελικού κράτους για την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, αφού άλλαξε το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του σε ακόμα πιο αντιδημοκρατική-συγκεντρωτική κατεύθυνση, με τη θέσπιση ακόμη και τη μείωση του αριθμού των συμβούλων και το όριο εκλογής συμβούλου το 3%, έρχονται τώρα να «κλείσουν» κάθε χαραμάδα κινηματικής και λαϊκής παρέμβασης.
Από την άλλη, διαμορφώνονται οι όροι για την εφαρμογή της «αυτονομίας», δηλ. εμπορευματοποίησης – ιδιωτικοποίησης του δημόσιου σχολείου, της μετατροπής του σε σχολείο -επιχείρηση με το διευθυντή\τρια σε ρόλο manager. Η υποχρηματοδότηση θα γίνει καθεστώς, τα ήδη υποχρηματοδοτούμενα σχολεία θα φτωχύνουν και άλλο, η αναζήτηση πόρων στα πλαίσια της αυτονομίας και η σύνδεσή της με την αξιολόγηση των σχολείων θα ανοίξει το δρόμο να μετατραπούν τα σχολεία σε μονάδες- επιχειρήσεις, ενώ το κράτος θα αποσύρεται ουσιαστικά από την ευθύνη της χρηματοδότησης τους.
Η κυβέρνηση της ΝΔ και η νυν υπουργός Εσωτερικών Ν. Κεραμέως εφαρμόζουν τον ν. 4692/20 (που η ίδια η Ν. Κεραμέως ως υπουργός τότε της Παιδείας έφερε) όπου η αναζήτηση πόρων και χορηγών από τη σχολική μονάδα αποτελεί ένα βασικό κριτήριο αξιολόγησης στο πλαίσιο της «αυτονομίας» των σχολείων. Σε αυτό το πλαίσιο να προστεθεί κι ο ν. 4823/21 που δίνει υπερεξουσίες στον διευθυντή του σχολείου και καταργεί παράλληλα τη λειτουργία του συλλόγου διδασκόντων.
Απαιτούμε:
- Η παιδεία είναι αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν αγαθό για όλα τα παιδιά και όχι εμπόρευμα.
- Έλεγχος της χρηματοδότησης των σχολείων και των κατευθύνσεών της από τα σωματεία(ΕΛΜΕ, ΣΕΠΕ, Σύλλογοι γονέων)
- Γενναία αύξηση της χρηματοδότησης των σχολείων, κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική των περικοπών, των μνημονίων και της «εξυπηρέτησης» του «χρέους». Διπλασιασμός των επιχορηγήσεων για τα σχολεία από τον κρατικό προϋπολογισμό που έχουν μειωθεί στο μισό (!) την τελευταία δεκαετία. Η ασφάλεια των μαθητών και η αναβάθμιση της μαθησιακής διαδικασίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τις κατάλληλες υποδομές και τον αντίστοιχο υλικοτεχνικό εξοπλισμό.
- Άμεση κρατική κάλυψη των πάγιων αναγκών των σχολείων. Οι λογαριασμοί ηλεκτρικού, νερού, φυσικού αερίου, τηλεφώνου, ίντερνετ να πληρώνονται απευθείας από το υπουργείο εσωτερικών/δήμο.
- 15% του προϋπολογισμού για την Παιδεία.
- Όχι στο σχολείο επιχείρηση , όχι στην «αυτονομία» του σχολείου που παραπέμπει στην επιχειρηματική δράση, την αναζήτηση χορηγών, την εισβολή εταιρειών και την επιβάρυνση των γονέων. Όχι στην παραχώρηση χώρων του σχολείου σε ιδιωτικούς φορείς για κερδοσκοπικούς λόγους.
- Κατάργηση των μνημονιακών νόμων, των συμφώνων σταθερότητας και αποδέσμευση από τους στόχους για αιματοβαμμένα πλεονάσματα που επιβάλλουν κυβέρνηση – ΕΕ – κεφάλαιο.
- Κατάργηση όλου του αντιδημοκρατικού νομοθετικού πλαισίου του «Καλλικράτη», «Κλεισθένη» και του νόμου Βορίδη.
