Διαδικτυακή ψηφοφορία ΕΕ – Ποιο από τα κεκτημένα της ευρωπαϊκής κοινής αγοράς απολαμβάνετε περισσότερο;

Ένα άρθρο του φίλου και συνάδελφου Χρηστου Δημητριάδη!

Οι επιλογές περιλάμβαναν την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, την ελεύθερη μεταφορά προϊόντων και υπηρεσιών, την ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων.

Δε χρειάζεται να είναι κανείς στατιστικολόγος για να καταλάβει το πόσο μεγάλη σημασία προσδίδουν οι απλοί άνθρωποι της Ευρώπης στην ελευθερία που έχουν να πηγαίνουν από τη μία χώρα στην άλλη, χωρίς μακρές γραφειοκρατικές διαδικασίες και άδειες, σε σχέση με τα υπόλοιπα.

Αξίζει να σκεφτεί κανείς τι αδιανόητη δύναμη έχουμε προσδώσει στα έθνη-κράτη, έτσι που να κανονίζει μία πρεσβεία ή ένας γραφειοκράτης, συχνά με αδιευκρίνιστα κριτήρια, το ποιος μπορεί να ταξιδέψει πού, βάζοντας ή όχι μία σφραγίδα. Απλώς επειδή έτυχε να γεννηθείς κάπου αλλού, σου απαγορεύεται η είσοδος σε μία άλλη χώρα.

Φυσικά, επειδή σε όλους τους κανόνες υπάρχουν εξαιρέσεις, οι πολύ αυστηροί αυτοί κανόνες λυγίζουν όταν υπάρχει από πίσω το απαραίτητο χρήμα. Έτσι, οι ίδιες χώρες που εφαρμόζουν αυστηρούς περιορισμούς, έχουν η μία μετά την άλλη εφαρμόσει συστήματα “golden visa” που δίνουν μέχρι και υπηκοότητα έναντι αντιτίμου. Είναι η χειροπιαστή απόδειξη ότι το ζήτημα ουδέποτε δεν ήταν η εθνική προέλευση ή οι θρησκευτικές πεποιθήσεις κάποιου, αλλά η οικονομική δυνατότητα.

Τα σκέφτομαι όλα αυτά ενόσω διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, η μία μετά την άλλη προχωρούν σε αμφιλεγόμενες κινήσεις: η ιταλική κυβέρνηση σχεδιάζει να επιβάλλει πρόστιμα σε επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν αγγλικές λέξεις για εμπορική χρήση (!) σε μία κίνηση που φαντάζει μεταμοντέρνος μουσολινισμός, ενώ βορειότερα η Φινλανδία χτίζει τείχος μήκους 200 χιλιομέτρων στα συνορά της με τη Ρωσία για να αποφύγει “μαζική εισροή μεταναστών”.

Άσχετα από το πώς προσπαθούν να σερβιριστούν αυτές οι προσπάθειες από τα ΜΜΕ και τους διάφορους λομπίστες, με την επικάλυψη της “εθνικής κυριαρχίας” και της “προφύλαξης”, η πραγματική αιτία είναι για μία ακόμα φορά οικονομική: η επιβράδυνση της ανάπτυξης που ήδη παρατηρείται λόγω της δημοσιονομικής σύσφιξης, θα ανεβάσει τα ποσοστά ανεργίας και θα φέρει δυσκολίες για τους γηγενείς πληθυσμούς. Γιατί μπορεί ο πληθωρισμός να είναι ένας κρυφός φόρος από τον οποίο ούτως ή άλλως πάσχουν οι μικρές και μεσαίες τάξεις, αλλά το “φάρμακο” για την διόρθωσή του είναι ακόμη πικρότερο. Τελικά, το να μην ανήκει κανείς στην κορυφή της οικονομικής πυραμίδας, και με ήλιο και με βροχή, είναι δυσβάσταχτο.

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το e-wall.net στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή.
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος.