Γιατί πρέπει να ψηφίσουμε στις εκλογες της ΔΟΕ; του Αντώνη Καραφώτη
Σε όλη τη χώρα τις μέρες που διανύουμε, διεξάγονται εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων των συλλόγων εκπαιδευτικών στη Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ. Οι αντιπρόσωποι αυτοί θα παρεβρεθούν στα δύο “συνέδρια” της ομοσπονδίας τον φετινό και τον επόμενο Ιούνη, όπου θα συζητήσουν και θα λάβουν αποφάσεις για την στάση του κλάδου και το πρόγραμμα δράσης του αναφορικά με τα επίκαιρα ζητήματα της περιόδου. Ακόμα θα ψηφίσουν το επόμενο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΟΕ. Με την ψήφο μας δηλαδή οι εκπαιδευτικοί θα αναδείξουμε, μεσω των αντιπροσώπων μας, την επόμενη “διοίκηση” ενός απο τα μεγαλύτερα συνδικαλιστικά όργανα της χώρας.
Το τι ΔΟΕ θα έχουμε τα επόμενα χρόνια εξαρτάται αποκλειστικά απο εμάς. Δεν έχουν νόημα οι κατάρες και τα αναθέματα που πολλοί ρίχνουν στη ομοσπονδία για τη στάση της σε τόσα επίδικα της περιόδου, αν δεν συμμετέχουν στις διαδικασίες εκλογών.
Συνάδελφοι η ΔΟΕ δεν ειναι κακή απο μόνη της ή από τη φύση της. Η στάση της ΔΟΕ καθορίζεται από τις αποφάσεις της πλειοψηφίας της. Οι άνθρωποι που ψηφίστηκαν στην ηγεσία της ευθύνονται για την στάση της. Την ευθύνη λοιπόν την έχουμε όλοι εμείς που ψηφίζουμε ή πολύ περισσότερο που δεν ψηφίζουμε και αφήνουμε τους άλλους να εκλέγουν φοβικές, άνευρες ηγεσίες, χωρίς όραμα, παραδομένες πολλές φορές στον κυβερνητικό συνδικαλισμό. Έχουμε μέχρι και σήμερα μια ομοσπονδία που κατά τη σχολική χρονιά με τις χειρότερες αντιεκπαιδευτικές επιθέσεις έχει κηρύξει τις λιγότερες απεργίες απο κάθε άλλη χρονιά! Έχουμε μια ΔΟΕ που έτρεξε να σφυρίξει τη λήξη των αγώνων ενάντια στην αξιολόγηση/κατηγοριοποίηση την ίδια μερα του Οκτώβρη που οι εκπ/κοι πλημμύρισαν τους δρόμους της Αθήνας και απέργησαν απο άκρη ως άκρη στη χώρα. Μια ΔΟΕ που ακόμα δεν έβγαλε ανακοίνωση να πεί ότι η επαναφορά του γραπτού ΑΣΕΠ είναι αιτία πολέμου για την εκπαίδευση, που τολμάει να μην έχει ούτε ως θεμα συζήτησης στη συνέλευσή της τα ζητήματα των αναπληρωτών και της αξιολόγησης! Έχουμε μια ομοσπονδία που κάνει περιοδείες ανα την Ελλάδα, διοργανώνοντας προσχηματικές κινητοποιήσεις σε στυλ εθίμου, τις οποίες ούτε που μαθαίνουν οι συνάδελφοι, αντι να προετοιμάσει σχολαστικά με εξορμήσεις στα σχολεία, με ενημέρωση κάθε δράση της, ώστε να εξασφαλίσει την επιτυχία της. Έχουμε ένα συνδικαλιστικό όργανο που λειτουργεί με όρους της δεκαετίας του 70 και του 80, με μερικούς επαγγελματίες συνδικαλιστές 30χρόνια εκτός τάξης που συνεδριάζει κεκλεισμένων των θυρών στη χάση και στη φέξη, χρησιμοποιεί τους πόρους του για “βενιέρες” και ταξίδια αντί για απεργιακά ταμεία, έξοδα μετακίνησης απεργών σε κινητοποιήσεις, διαφημίσεις και καμπάνιες που θα προωθούν τις θέσεις του κλάδου. ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ. Και αυτό είναι δική μας ευθύνη.
Υπάρχουν οι άνθρωποι και οι παρατάξεις της μαχόμενης εκπαίδευσης, οι εκπαιδευτικοί της πράξης και της τάξης, όλοι αυτοί που αγωνίζονται μέσα στη ΔΟΕ και στους δρόμους των αγώνων για να ξυπνήσουν συνδικαλιστικά τον κλάδο, ώστε να κρατήσει το δημόσιο σχολείο όρθιο, ελεύθερο και δημοκρατικό. Υπάρχει ο ανεξάρτητος ακηδεμόνευτος συνδικαλισμός που δεν δίνει λόγο στα κόμματα και δεν έχει σχέσεις εξάρτησης με την σημερινή, την προηγούμενη ή την επόμενη κυβέρνηση. Είναι στο χέρι μας να αναγνωρίσουμε μέσα στους συλλόγους μας τους εκπροσώπους αυτού του συνδικαλισμού.
Συνάδελφοι στη χώρα μας τα μέσα έχουν διασπείρει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα περι της ίδιας της έννοιας του συνδικαλισμού. Την ταυτίζουν με δόλο με τους “κακούς” συνδικαλιστές, για να την απαξιώσουν στην συνείδηση του κόσμου, και να ξεμπερδεύσουν τα αφεντικά τους, απο την οργάνωση των εργαζομένων και τις συντονισμένες διεκδικήσεις τους. Ας μην πέφτουμε στην παγίδα! Ο συνδικαλισμός δεν είναι κακός απο μόνος του, κακοί είναι πολλοί απο τους εκπροσώπους του και είναι ώρα να τους αλλάζουμε! Αυτό όμως αλλάζει μόνο με τη συμμετοχή μας.
Από τον Σεπτέμβριο θα μπουν στα σχολεία οι νέοι σύμβουλοι/επιθεωρητές/βαθμολογητές για να βάλουν αριθμητική βαθμολογία στον κάθε εκπαιδευτικό, κάθε σχολείο θα έχει δίπλα στο όνομα του και τον βαθμό που πήρε στην αξιολόγηση/κατηγοριοποίηση. Αναπληρωτές και μόνιμοι θα βρίσκονται κάτω απο τη σιδηρά διοίκηση του αναβαθμισμένου διευθυντή-αφεντικού που θα αξιολογεί με υποβαθμισμένο το ρόλο του συλλόγου διδασκόντων. Και φυσικά οι αναπληρωτές θα έχουν από πάνω τους το φάντασμα του γραπτού ΑΣΕΠ να πλανάται απειλητικά! Αυτό είναι ήδη το δυστοπικό παρόν που έχουν φτιάξει για εμάς. Απέναντι σε όλα αυτά σκεφτείτε τι ομοσπονδία χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε. Είναι αναγκαίο όσο ποτέ να κάνουμε την ανατροπή επιτέλους στη ΔΟΕ. Να στηρίξουμε τους ανθρώπους της ΜΑΧΟΜΕΝΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ και του ακηδεμόνευτου συνδικαλισμού, να αλλάξουμε νοοτροπία. Μόνο με τη συμμετοχή μας και με τη συνειδητή μας ψήφο θα το πετύχουμε. Επιτέλους ας μην ψηφίσουμε απλά αυτούς που μας πουλάνε μικροεξυπηρετήσεις ή μας χτυπάνε φιλικά την πλάτη, να ψηφίσουμε συνειδητά με βάση της θέσεις καθενός, να ψηφίσουμε αυτούς που είναι δίπλα μας στους αγώνες και κυρίως…να πάμε να ψηφίσουμε..
