«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν…»! Δεν επιτρέπεται να μιλάμε για τη φτώχεια των σχολείων – Αυτό κι αν είναι κατάντια
Η απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης και η φίμωση των εκπαιδευτικών
Η πραγματικότητα στα δημόσια σχολεία της Ελλάδας έχει πλέον ξεπεράσει κάθε εφιαλτικό σενάριο. Σήμερα, μάθαμε ότι είναι “παράνομο” να συζητούν οι εκπαιδευτικοί ζητήματα οικονομικής δυσχέρειας των σχολείων σε παιδαγωγικές συναντήσεις. Δεν επιτρέπεται καν να αναφερθούμε στις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα κτίρια, στην έλλειψη στοιχειωδών πόρων, στην ανυπαρξία αντισεισμικών ελέγχων και στις ελλείψεις πιστοποιητικών πυρασφάλειας. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: τα δημόσια σχολεία είναι φτωχά, υποβαθμισμένα και ανασφαλή.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, οι εκπαιδευτικοί καλούνται όχι μόνο να διδάξουν, αλλά και να επιβιώσουν ως φτωχοί εργαζόμενοι, απαξιωμένοι και διαρκώς κατηγορούμενοι για τα προβλήματα της εκπαίδευσης. Μια κοινωνία που αντιμετωπίζει τους εκπαιδευτικούς ως εύκολο στόχο κακοποίησης και αδιαφορεί για το έργο τους έχει πλέον διαμορφώσει ένα πλαίσιο εχθρικό για όσους προσπαθούν να διατηρήσουν την αξιοπρέπεια της διδασκαλίας.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το να μιλήσει κάποιος για την αδυναμία λειτουργίας ενός σχολείου λόγω ανυπαρξίας χρηματοδότησης από τις σχολικές επιτροπές των δήμων θεωρείται εκτός θέματος και… παράνομο. Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί φιμώνονται, τους αφαιρείται ο λόγος και η αγωνία τους ποινικοποιείται. Προσωπικά δεδομένα – Οδηγός για τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (GDPR) για σχολεία και εκπαιδευτικούς
Η δημόσια εκπαίδευση βρίσκεται στο στόχαστρο. Οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζονται ως οι τελευταίοι στο αξιακό σύστημα των «αρίστων». Ίσως αν φορούσαμε στολή, να μας αντιμετώπιζαν με περισσότερη αξιοπρέπεια. Προς το παρόν, όμως, παραμένουμε μάρτυρες της σταδιακής διάλυσης του δημόσιου σχολείου και της απόλυτης απαξίωσης του λειτουργήματός μας.
Άλλοι καιροί έχουν πλέον έρθει. Και δεν είναι για το καλό της εκπαίδευσης.
Εκπαιδευτικός