Δικαστικές διεκδικήσεις
Επειδή ρωτηθήκαμε, θέλουμε να πάρουμε θέση λέγοντας, ότι χρειάζεται κρίση για το εάν και πότε θα προσφύγουμε στη δικαστική οδό για ένα εκπ/κο θέμα.
Οι Δικηγόροι σίγουρα δεν είναι η λύση για κάθε πρόβλημα και κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή.
Για το δικαίωμα μετάθεσης με 1 έτος υπηρέτησης της οργανικής, ας πούμε δεν θα κινούμασταν νομικά.
Εδώ έχουμε έναν ΑΔΙΚΟ ΝΟΜΟ και όχι μια ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ. Έχει διαφορά.
Δικαστικά τι θα προσβάλουν οι νομικοί και πόσο χρόνο θα χρειαστεί για να βγει αυτή η απόφαση??
Αυτές οι αποφάσεις παίρνουν χρόνο για να εκδικαστούν, και θα έχει παρέλθει η διετία ακόμη και σε θετική απόφαση των δικαστηρίων, πράγμα πάρα μα πάρα πολύ δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο από νομικής πλευράς
Δε νομίζω κανένας φυσιολογικός νομικός θα πήγαινε να προσβάλει το νόμο που ισχύει για όλο το δημόσιο, ως αντισυνταγματικό!!
Λύση εδώ μπορεί να βρεθεί με αλλαγή του νόμου μέσα στη βουλή. Οι άδικοι νόμοι “παλεύονται” με αγώνες, με κοινωνικές, συνδικαλιστικές και πολιτικές διεκδικήσεις.
Αντίθετα στην περίπτωση των συναδέλφων που κινούνται νομικά για τις τοποθετήσεις Τριμηνιτών σε “non covid” κενά, τότε πράγματι πιστεύουμε ότι αυτό έχει νόημα και θα στριμώξει αρκετές διευθύνσεις εκπ/σης οι οποίες ίσως “μαζέψουν” τις έκνομες τοποθετήσεις τους.
Στη 2η περίπτωση έχουμε παρανομία όμως και όχι άδικο νόμο.
Παρόμοια περίπτωση ήταν και η δικαστική ακύρωση της παράνομης εγκυκλίου για την περικοπή των αδειών ανατροφής.
Επειδή όταν παλεύουμε για τις διεκδικήσεις μας σαν κλάδος έχει αξία ο χρόνος και το χρήμα μας, πρέπει να το κάνουμε με το σωστό τρόπο κάθε φορά.
“Ας μαζευόμασταν 2.000 άτομα σε κινητοποίηση έξω από το υπουργείο και θα βλέπαμε αν αλλάζουν οι νόμοι ή όχι..
Δυστυχώς μόνο από το fb δύσκολα θα αλλάξουν νόμοι..
