Συγχωνεύσεις με Κόστος: Η Εκπαίδευση Στη Δίνη των Πολιτικών Αποφάσεων
Αντιδράσεις για τις Συγχωνεύσεις Σχολικών Τμημάτων: Ζητούμενο ο Διάλογος και η Ποιότητα στην Εκπαίδευση
Το καλοκαίρι, η κυβέρνηση προχώρησε σε μαζικές συγχωνεύσεις σχολικών τμημάτων, αιφνιδιάζοντας σχολικές και τοπικές κοινότητες και προκαλώντας έντονες αντιδράσεις. Οι συγχωνεύσεις αυτές, σύμφωνα με το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Καθηγητών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, υποβαθμίζουν την εκπαιδευτική διαδικασία, δημιουργώντας τάξεις με 25+ μαθητές, σε ανεπαρκείς υποδομές, με ελλείψεις εκπαιδευτικών και κινδύνους για την ασφάλεια. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί και η συχνή παρέμβαση βουλευτών για αναστολή συγκεκριμένων συγχωνεύσεων, με κριτήριο την εκλογική τους περιφέρεια, γεγονός που εντείνει την έλλειψη σχεδιασμού και συντονισμού της εκπαιδευτικής πολιτικής. Το Δ.Σ. επισημαίνει ότι απαιτείται σοβαρή μελέτη και ουσιαστικός διάλογος, ώστε οι αποφάσεις να διασφαλίζουν την ποιότητα και ισότητα στην εκπαίδευση και όχι απλώς τη μείωση του κόστους της δημόσιας εκπαίδευσης. Συνεχίζουμε τον αγώνα για το δημόσιο σχολείο: Καθήκον και Δικαίωμα – Εκπαιδευτικοί Κυκλάδων
Δελτίο Τύπου
Ομοσπονδία Καθηγητών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
Εν μέσω θέρους, όπως άλλωστε συνηθίζει προκειμένου να αποφύγει τον διάλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα, προχώρησε η κυβέρνηση στη συγχώνευση τμημάτων σε όλη τη χώρα, υπονομεύοντας ουσιαστικά την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αυτή η απόφαση αιφνιδίασε τόσο τις τοπικές κοινωνίες όσο και τις σχολικές κοινότητες και προκάλεσε πλήθος διαμαρτυριών που κατέκλεισαν τα εκπαιδευτικά sites και τα δελτία ειδήσεων και ανέδειξαν το πλήθος των προβλημάτων που βιώνουν καθημερινά μαθητές και εκπαιδευτικοί.
Προβλήματα ουσιαστικά και σοβαρά που δε γίνεται να κρύβονται κάτω από το χαλί, πόσο μάλλον να στοιβάζονται σε μια αίθουσα 25+ μαθητών. Προβλήματα που περιλαμβάνουν την αδυναμία κάλυψης των υπαρχόντων κενών σε εκπαιδευτικούς, την έλλειψη στοιχειωδών υποδομών, όπως ακατάλληλες σε μέγεθος αίθουσες και γενικότερα, κτίρια κακοσυντηρημένα που βάζουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των μαθητών και εκπαιδευτικών.
Επίσης, προβλήματα που προκύπτουν από το όλο και πιο συχνό φαινόμενο του εξαναγκασμού μαθητών σε αλλαγή σχολείου, προκειμένου να μην σπάσει το πολύ μεγάλο τμήμα που δημιουργήθηκε. Αξίζει, εδώ, να σημειωθεί ότι μέσα στο σύνολο αυτών των μεγάλων αριθμητικά τμημάτων συμπεριλαμβάνονται μαθητές που χρειάζονται ειδική εκπαιδευτική στήριξη, ο αριθμός των οποίων σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνά το όριο βάσει νόμου.
Αναμενόμενο, γονείς και εκπαιδευτικοί να διαμαρτύρονται για την υποβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου. Αυτό, όμως, που τους προκαλεί προβληματισμό είναι η ανάκληση κάποιων συγχωνεύσεων μετά από παρέμβαση βουλευτών. Και σίγουρα προκαλεί μεγαλύτερο αρνητικό αντίκτυπο ότι η παρέμβαση αυτή δε γίνεται για «διόρθωση» της εφαρμόζουσας πολιτικής των μαζικών συγχωνεύσεων τμημάτων, αλλά για αποφυγή συγκεκριμένων συγχωνεύσεων τμημάτων στα όρια της εκλογικής τους περιφέρειας.
Υπήρξαν, μάλιστα και “ηχηρές” ανακοινώσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ακόμα κι από τους ίδιους βουλευτές, όπου παρουσιαζόταν αυτή η προσωπική παρέμβασή τους ως κάποιου είδους επίτευγμα, αφού το Υπουργείο υπαναχώρησε μπροστά στις απαιτήσεις τους. Πιθανώς, πολλοί εξ αυτών επενέβησαν πυροσβεστικά, αλλά δεν παύει η πράξη τους αυτή να μας υπενθυμίζει ότι, δυστυχώς, σε αυτήν τη χώρα που πέρασε μια οικονομική και μια υγειονομική κρίση την τελευταία 15ετία «το μέσο» συνεχίζει να ζει και να βασιλεύει. Επίσης, για μία φορά ακόμα, φάνηκε η προχειρότητα με την οποία σχεδιάζονται και εν τέλει υλοποιούνται κρίσιμες εκπαιδευτικές πολιτικές.
Καθώς αναλογιζόμαστε τις επιπτώσεις των πρόσφατων συγχωνεύσεων, το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Καθηγητών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης θεωρεί επιτακτική ανάγκη, η όποια εκπαιδευτική πολιτική που ακολουθεί το Υπουργείο, να είναι αποτέλεσμα σοβαρής μελέτης και ουσιαστικού διαλόγου με την εκπαιδευτική κοινότητα. Η εκπαίδευση δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα αποσπασματικών και άκριτων πολιτικών, αλλά οφείλει να λαμβάνει υπόψη όλες εκείνες τις παραμέτρους που διασφαλίζουν την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης και της ίσης πρόσβασης όλων των μαθητών σε αυτήν και να μη μένει μόνο σε εκείνες που στοχεύουν στη μείωση κοστολόγησης του δημόσιου εκπαιδευτικού έργου.
