Συμβουλές για Γονείς
Γονικός έλεγχος Parental Control
Android
Συναισθηματική αγωγή
Τα συναισθήματα αποτελούν χωρίς καμία αμφιβολία ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μας. Σκεφτείτε πόσες φορές προβληματιστήκαμε, διερευνήσαμε, επιβεβαιώσαμε αλλά και αναθεωρήσαμε για όσα αισθανθήκαμε. Σύμφωνα με την θεωρία των συναισθημάτων του Parrot τα βασικά συναισθήματα είναι 6: η αγάπη, ο θυμός, ο φόβος, η χαρά, η λύπη και η έκπληξη.
Τα βασικά αυτά 6 συναισθήματα , γεννούν με την σειρά τους δευτερεύοντα (όπως στοργή, υπερηφάνεια, οργή, απογοήτευση, νευρικότητα κ.α) και τριτογενή συναισθήματα ( λατρεία, συναισθηματικότητα, πάθος, ελπίδα, ζήλεια, κατάθλιψη, άγχος και πολλά ακόμη) . Εμείς οι άνθρωποι ωστόσο έχουμε επιβεβαιώσει πως τα συναισθήματα μας είναι άπειρα. Είναι αυτά που καθορίζουν την προσωπική μας ανάπτυξη και μας ακολουθούν καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής μας. Πόσο δυνατά/ αληθινά είναι όμως τελικά αυτά που νιώθουμε; Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει αυθεντικό ένα συναίσθημα; Πόσο μπορεί να διαρκέσει και τελικά υπάρχει το για <πάντα> σε όσα νιώθουμε;
Τάνια Μάνεση
Τζημοπούλου Κατερίνα
| [xyz-ihs snippet=”SINAISTHIMATA2″] |
| [xyz-ihs snippet=”SINAISTHIMATA1″] |
Μυστικά επιτυχίας για μια χαρούμενη σχολική χρονιά
Η επιστροφή στο σχολείο τυπικά είναι μία στιγμή που όλοι, μικροί και μεγάλοι, περιμένουν με μεγάλη ανυπομονησία. Η επιστροφή στο σχολείο σηματοδοτεί την έναρξη κάτι «νέου». Συνεπάγεται τη φυσική απομάκρυνση του παιδιού από το ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον, καθώς επίσης και την ταυτόχρονη έκθεση του σε καινούρια και άγνωστα ερεθίσματα: καινούρια τάξη, καινούριοι συμμαθητές, καινούριος δάσκαλος και φυσικά καινούριες γνωστικές απαιτήσεις.
Η σωστή επικοινωνία
Η πηγή των περισσότερων προβλημάτων μεταξύ των γονιών και των παιδιών τους, είναι η έλλειψη καλής επικοινωνίας. Η προσεκτική ακρόαση και η τακτική συνομιλία είναι ο θεμέλιος λίθος της καλής επικοινωνίας των γονιών με τα παιδιά τους. Τα προβλήματα στο σχολείο επιδεινώνουν την κατάσταση, η οποία συνήθως εκδηλώνεται με επιθετικότητα των παιδιών. Η σωστή επικοινωνία βοηθά τους γονείς να εντοπίσουν από νωρίς δυσκολίες των παιδιών τους, όπως άγχος, κατάθλιψη, διαταραχές διατροφής, οι οποίες δυσχαιρένουν ιδιαίτερα τη ζωή των παιδιών.
Εμπιστευθείτε το δάσκαλο του παιδιού σας από την πρώτη στιγμή. Αν το παιδί σας παρουσιάζει κάποιου είδους μαθησιακή δυσκολία, προετοιμάσετε τον όσο πιο καλά μπορείτε. Ενημερώστε τον για τις εκπαιδευτικές ανάγκες του παιδιού σας, προσκομίζοντας πιστοποιητικά από Δημόσιους και Ιδιωτικούς φορείς. Μ” αυτό τον τρόπο θα χτιστεί γρηγορότερα μία σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ του δασκάλου, του γονιού και του παιδιού. Θα νιώσετε κι εσείς πολύ καλύτερα γνωρίζοντας ότι ο δάσκαλος γνωρίζει το προφίλ του παιδιού σας. Τώρα το παιδί σας βρίσκεται σε καλά χέρια. Κατά τη διάρκεια του χρόνου επιδιώκετε να τον συναντάτε και να επικοινωνείτε μαζί του για να ενημερώνεστε για την πρόοδο του παιδιού σας. Να θυμάστε ότι ο δάσκαλος είναι ένας άνθρωπος που πραγματικά θέλει να βοηθήσει το παιδί σας, αλλά θέλει πρώτα τη δική σας βοήθεια.
Οργάνωση μελέτης
Το να μάθουν από πολύ νωρίς τα παιδιά να διαχειρίζονται το χρόνο τους και να μελετάνε μόνα τους από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, αποτελεί τη σωστή βάση για μια επιτυχημένη σχολική σταδιοδρομία.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται από γονείς και εκπαιδευτικούς στον έγκαιρο εντοπισμό διαταραχών, όπως οι Μαθησιακές Διαταραχές και η Διάσπαση Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα.
Κανόνες
Είναι σημαντικό για τα παιδιά να έχουν μια ρουτίνα και κάποιους κανόνες να ακολουθούν. Είναι καθήκον των γονιών να μεριμνούν για την τοποθέτηση και την τήρηση των ορίων αυτών, που κατευθύνουν και προσανατολίζουν τα παιδιά κάθε ηλικίας.
Ο ύπνος, οι δραστηριότητες, το ωράριο μελέτης και παιχνιδιού πρέπει να συναποφασίζονται από τους γονείς και τα παιδιά και να τηρούνται ως καθημερινή ρουτίνα. Το καθημερινό πρόγραμμα ανακουφίζει και βοηθάει τα παιδιά, ενώ αποφορτίζει την οικογένεια από περιττoύς καυγάδες και συγκρούσεις.
Η σωστή διατροφή
Η διατροφή χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή κατά την προετοιμασία για το σχολείο. Τα παιδιά το καλοκαίρι τρώνε πιο συχνά λιπαρά εδέσματα, γλυκά, τσιπς, τηγανητές πατάτες, παγωτά, σοκολάτες.
Η προετοιμασία για το σχολείο απαιτεί καλύτερη διατροφή, πιο πλούσια σε φρούτα και λαχανικά. Παράλληλα, τα αναψυκτικά, οι σοκολάτες και άλλα τρόφιμα ή ροφήματα που περιέχουν καφεΐνη πρέπει να αποφεύγονται. Η καφεΐνη προκαλεί στα παιδιά αϋπνία και διαταραχές του ύπνου. Η κακή διατροφή προκαλεί δυσπεψία και εφιάλτες.
Συνεργασία γονιών – εκπαιδευτικών
Θεωρητικά οι γονείς και οι δάσκαλοι έχουν πολλά κοινά, αφού και οι δύο προσπαθούν για το καλώς νοούμενο συμφέρον του παιδιού. Όμως, στην πραγματικότητα οι γονείς και οι δάσκαλοι ζουν σε συνθήκες αμοιβαίας δυσπιστίας. Και οι δύο θέλουν το καλό του παιδιού, αλλά είναι τόσο διαφορετική η έννοια του καλού που ο καθένας τους έχει στο μυαλό του, ώστε η σύγκρουσή τους συχνά είναι αναπόφευκτη.
Είναι λοιπόν απόλυτα κατανοητή η δυσκολία των γονιών να εμπιστευτούν τα παιδιά τους, ειδικότερα των μικρότερων ηλικιών σε αγνώστους, αλλά η καλή επικοινωνία γονιών – εκπαιδευτικών ευνοεί τόσο τη διαδικασία μάθησης, όσο και τη συναισθηματική υγεία των παιδιών.
Για κάθε παιδί η σχολική χρονιά αποτελεί ένα μαραθώνιο, ο οποίος χρειάζεται σωστή προετοιμασία, καθοδήγηση και υπομονή, προκειμένου παρά την κόπωση να φέρνει στα παιδιά ηθική και συναισθηματική ικανοποίηση.
Παραμένουμε σε διαρκή επαφή με τους δασκάλους του παιδιού. Δεν μιλάμε αρνητικά για το σχολείο ή τους δασκάλους μπροστά στο παιδί και συμμετέχουμε στις συναντήσεις δασκάλων-γονέων. Είναι εξαιρετικά σημαντικό, για να μπορέσουμε να υποστηρίξουμε τα παιδιά και να συνεργαστούμε με το σχολείο.
Συζητήστε με το παιδί σας όταν επιστρέφει από το σχολείο όσο πιο πολύ μπορείτε. Ρωτήστε το πώς είναι η καινούρια τάξη του, πού βρίσκεται το θρανίο του, ποιοί κάθονται κοντά του, ποιοί είναι οι καινούργιοι φίλοι του, τί του άρεσε περισσότερο από την πρώτη σχολική μέρα αλλά και τί του άρεσε λιγότερο. Προσπαθήστε αυτού του είδος τη συζήτηση να τη διατηρήσετε καθ” όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Έτσι αν κάποια μέρα επιστρέψει στενοχωρημένο, ή θυμωμένο, καθρεφτίστε του τα συναισθήματά του, το πώς είναι και συζητήστε μαζί του πιθανές λύσεις και πιθανές εναλλακτικές συμπεριφορές. Ακόμη και όταν το παιδί σας αρνείται να μιλήσει, σεβαστείτε την επιθυμία του αλλά πάντα να του υπενθυμίζετε ότι εσείς είσαστε εδώ για αυτόν.
((Φρίντα Κωνσταντοπούλου Παιδοψυχίατρος, Επιστ. Συνεργάτις Παίδων ΜΗΤΕΡΑ))
Συμβουλές για να βοηθήσετε το παιδί σας στην ανάγνωση
7. Φτιάξτε τη δική σας βιβλιοθήκη
8. Εμπλουτισμός λεξιλογίου
((Σοφία Τσιντσικλόγλου
- Ελάτε σε επαφή με το δάσκαλο/ τη δασκάλα και ζητήστε να σας κατευθύνει επακριβώς ως προς τη μέθοδο που ακολουθεί για τη διδασκαλία της ανάγνωσης, καθώς και ως προς το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσετε τις γραμματικές/ μορφολογικές ιδιαιτερότητες και δυσκολίες που θα προκύπτουν κατά τη διαδικασία του διαβάσματος.
- Επιλέξτε την κατάλληλη ώρα σύμφωνα με τις ανάγκες του παιδιού σας, καθώς το κάθε παιδί είναι παραγωγικό διαφορετικές ώρες της μέρας.
- Επιβραβεύετε την προσπάθειά του και εξηγήστε λεκτικά γιατί το επιβραβεύετε, π.χ. «Μπράβο σου, γιατί κατάφερες να διαβάσεις μια πρόταση μόνος σου»!
- Μάθετέ του πώς να συγκεντρώνεται στην ανάγνωση. Μπορείτε ακόμη να του δείξετε να ακολουθεί με το δάχτυλό του τις λέξεις ενώ διαβάζει
- Διδάξτε του διάφορα «κόλπα» για να καταλαβαίνει τη σημασία μιας άγνωστης λέξης: πείτε του να παρατηρεί την εικόνα, να διαβάζει το υπόλοιπο της πρότασης και μετά να επιστρέφει στην άγνωστη λέξη, να κοιτάζει το αρχικό γράμμα προσπαθώντας να «μαντέψει» ποια λέξη ξεκινάει απ’ αυτό και να τη διαβάζει φωναχτά.
- Διαβάζετε στο παιδί κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί παραμύθια. Ο δικός σας ενθουσιασμός για το διάβασμα θα μεταδοθεί και στο παιδί, που δεν θα βλέπει την ώρα να αρχίσει να διαβάζει και αυτό! Στη συνέχεια, καθώς το παιδί μεγαλώνει και κατακτά την ανάγνωση, μπορείτε να διαβάζετε συντροφικά (π.χ. μία πρόταση ο ένας, μία ο άλλος, αυξάνοντας σταδιακά τη δυσκολία σε μία παράγραφο), ώσπου να νιώσει ότι είναι ικανό και δεν χρειάζεται τη βοήθειά σας.
- Προκειμένου το παιδί σας να αποκτήσει ευχέρεια και ταχύτητα στην ανάγνωση δοκιμάστε αυτή την άσκηση:
Συνδυάστε κάθε σύμφωνο με όλα τα φωνήεντα και τους διφθόγγους (αι,οι,ει,ου) όπως στο παράδειγμα: βα, βε, βο, βω, βι, βη, βυ, βοι, βει, βαι,βου, γα, γε, γο,γω, γι,γη,γυ,γοι,γει, για,γου.
Θετικές φράσεις για να λέμε στα παιδιά μας
Πολλές φορές πάνω στην κούρασή μας, ανοίγουμε το στόμα μας και λέμε πράγματα που δε θα έπρεπε να πούμε. Τα παιδιά όμως δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη διαφορά μεταξύ του τι κάνουν και του τι είναι. Έτσι λοιπόν όταν μέσα στον εκνευρισμό μας αποκαλούμε το παιδί μας «κακομαθημένο», «παλιόπαιδο», «τεμπέλη» ή οτιδήποτε αρνητικό, επειδή έκανε κάτι που δε θα έπρεπε να έχει κάνει, οι λέξεις αυτές γίνονται σπόροι που φυτεύονται μέσα στο μυαλό του. Οι σπόροι τελικά φυτρώνουν και τα αρνητικά αυτά χαρακτηριστικά γίνονται ακόμα μεγαλύτερα.
Ποιες θετικές φράσεις όμως ? αντί για αρνητικές ? μπορούμε να «φυτέψουμε», ώστε να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση των παιδιών μας; Τι μπορούμε να τους λέμε σε τακτική βάση, ώστε να καταλάβουν ότι τα αγαπάμε, ότι σεβόμαστε την προσωπικότητά τους και ότι πιστεύουμε στο μεγαλείο που κρύβουν μέσα τους;
Μου αρέσει να σε βλέπω να χαμογελάς.
Χρειάζομαι τη βοήθειά σου.
Πήρες σπουδαία απόφαση.
Ευχαριστώ που μου το είπες.
Είμαι περήφανη για σένα.
Μου αρέσει να περνάμε χρόνο μαζί.
Μου αρέσουν οι φίλοι σου.
Ποια ήταν η αγαπημένη στιγμή της ημέρας σου;
Θες να κάνουμε κάτι οι δυο μας;
Ποια είναι η γνώμη σου;
Πιστεύω σε σένα.
Η δασκάλα σου πιστεύει σε σένα.
Μου αρέσει να σε βλέπω να παίζεις.
Μου αρέσει να σε βλέπω να αθλείσαι.
Θα τα καταφέρεις, το ξέρω.
Σου έχω μια έκπληξη!
Εσύ πώς το βλέπεις; Εξήγησέ μου τη δική σου πλευρά.
Χαίρομαι που σε βλέπω χαρούμενο/η!
Δεν τρέχει τίποτα, όλοι κάνουμε λάθη.
Έφτιαξα το αγαπημένο σου φαγητό!
Έκανες σπουδαία δουλειά. Πρέπει να είσαι περήφανος/η για τον εαυτό σου.
Το αξίζεις.
Καταπληκτική ιδέα!
Σε ευχαριστώ που με βοηθάς.
Με κάνεις και γελάω.
Δεν παίζεσαι!
Σε εμπιστεύομαι.
Είσαι σπουδαίος φίλος/φίλη. Οι φίλοι σου είναι τυχεροί που σε έχουν.
Μπορείς να μου λες τα πάντα.
Θα είμαι πάντα δίπλα σου.
Πώς μπορώ να σε βοηθήσω;
Μου έλειψες.
Για πες μου περισσότερα?
Σε όλους μας έχει συμβεί.
Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.
Η γνώμη σου είναι σημαντική. Να τη λες!
Δεν είναι κακό να λες όχι.
Η μέρα που γεννήθηκες ήταν μία από τις καλύτερες μέρες της ζωής μου.
Είσαι σπουδαίο παιδί.
Τι σου λέει το ένστικτό σου;
Τι σου λέει το σώμα σου;
Σε ευχαριστώ.
Πιστεύω ότι μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο.
Σε ακούω. Σε προσέχω.
Θες να το συζητήσουμε;
Είναι δική σου απόφαση.
Συγνώμη. Δεν έπρεπε να αντιδράσω έτσι.
Τι μπορώ να κάνω για να γίνω καλύτερη μαμά (ή μπαμπάς) για σένα;
Σε αγαπώ.
Θα σε αγαπώ ό,τι κι αν γίνει.
aspaonline.gr
Στρατηγικές μελέτης της ορθογραφίας
Βήματα καθημερινής μελέτης της ορθογραφίας
1. Διαβάζω δυνατά το κείμενο που έχω για αντιγραφή και ορθογραφία.
2. Στις άγνωστες λέξεις της ορθογραφίας βάφω με έντονο χρώμα τα γράμματα και τις καταλήξεις που πρέπει να προσέξω.
3. Γράφω την αντιγραφή και ελέγχω για λάθη.
4. Ακούω πολύ προσεκτικά την ορθογραφία και την γράφω.
5. Μόλις τελειώσω ελέγχω κοιτάζοντας την αντιγραφή και υπογραμμίζω τα λάθη μου.
6. Αντιγράφω 3 φορές τις λέξεις που έχουν λάθος κάνοντας τα γράμματα που δεν έγραψα σωστά λίγο μεγαλύτερα και τα χρωματίζω.
7. Ακούω και ξαναγράφω την ορθογραφία.
Δραστηριότητες για καλύτερη ορθογραφία
Κάντε συχνές επαναλήψεις τους κανόνες της ορθογραφίας που υπάρχουν στα βιβλία της γλώσσας της αντίστοιχης τάξης.
Δώστε έμφαση στην αναγνώριση του είδους και του ρόλου των μερών του λόγου μέσα από κείμενα του βιβλίου. Δεν έχει νόημα να γνωρίζει τους κανόνες των ρημάτων για παράδειγμα, χωρίς όμως να μπορεί να αναγνωρίσει ποια είναι τα ρήματα σε ένα κείμενο.
Χρησιμοποιήστε τον υπολογιστή. Σε ένα αρχείο τύπου word υπαγορέψτε στο μαθητή λέξεις και φράσεις. Αν υπάρχουν λέξεις με λάθος ο αυτόματος ορθογράφος θα τις υπογραμμίσει με κόκκινο χρώμα. Τότε αφού σκεφτεί τους κανόνες πρέπει να τις διορθώσει.
Προσοχή! Ο ρυθμός με τον οποίο γράφει ο κάθε μαθητής δεν είναι ίδιος, ιδιαίτερα στις μικρές τάξεις. Εξετάστε λοιπόν σε πρώτη φάση αν η δυσκολία του μαθητή οφείλεται στο ότι δεν προλαβαίνει την υπαγόρευση της ορθογραφίας στην τάξη και συζητήστε το με το δάσκαλο.
Να θυμάστε να τονώνετε τόσο την αυτοπεποίθηση του παιδιού όσο και την ικανότητά του στην ορθογραφία, επιβεβαιώνοντάς την με κάθε ευκαιρία. Το κίνητρο είναι πολύ σημαντικό, καθώς τα παιδιά είναι πολύ πιο πιθανό να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους στην ορθογραφία όταν η διαδικασία είναι διασκεδαστική, ελκυστική και ενδιαφέρουσα.
Το θετικό αποτέλεσμα είναι ένα συναίσθημα ικανοποίησης για όλους. Το παιδί βλέποντας την εξέλιξή του, θα νιώσει χαρά και αυτοπεποίθηση και θα αποκτήσει κίνητρο για να γίνει ακόμα καλύτερο, ενώ ο γονιός θα νιώσει περηφάνια και ανακούφιση.
((Βαγγέλης Αλεξόπουλος))
Στη χώρα μας η μέθοδος εκμάθησης της ορθογραφίας είναι απλή. Χρειάζεται μόνο να κάνει ο εκπαιδευόμενος 4 φορές αντιγραφή στο κίτρινο/ κόκκινο/ πράσινο τετράδιο και άλλη μια φορά ακόμη σε ένα φύλλο χαρτί.
Αν δεν λειτουργήσει αυτός ο τρόπος, τι μπορεί να συμβαίνει;
Εφόσον η συγκεκριμένη μέθοδος έχει εφαρμοσθεί κατ’ επανάληψη με τα ίδια αποτελέσματα, μήπως είναι καιρός να επανακαθορίσουμε το λόγο που μπορεί ένας μαθητής να έχει αυτή την απόδοση; Η απάντηση δυστυχώς δεν είναι εύκολο για να δοθεί. Οι παράγοντες που επηρεάζουν είναι πολλοί (ατομικοί, πολιτισμικοί, περιβαλλοντικοί, βιολογικοί κλπ) και η σχέση μεταξύ τους είναι αμφίδρομη.
Με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία, σε αρκετές χώρες του κόσμου η ορθογραφία προσεγγίζεται από κάθε πλευρά της, εφόσον είναι κύριο συστατικό της γλώσσας, χωρίς να θεωρείται το παιδί ότι έχει κάποια ειδική εκπαιδευτική ανάγκη.
Από που ξεκινάμε λοιπόν;
Κρίνεται σημαντικό να αναζητήσουμε το τι ακριβώς δυσκολεύει περισσότερο τον κάθε μαθητή ξεχωριστά και ειδικότερα ποιο κομμάτι της λέξης είναι λανθασμένο (κάνει λάθη στο θέμα ή την κατάληξη της λέξης;). Επίσης, μελετάμε εάν έχει κατανοηθεί ο γραμματικός κανόνας της λέξης (ως προς την κατάληξη κυρίως). Έπειτα ελέγχουμε αν το παιδί μπορεί να ξεχωρίσει τα φωνήματα μιας λέξης (φωνολογική ενημερότητα) και αν γράφει ό,τι ακούει (φωνημική επίγνωση). Σε περίπτωση που αυτά τα βήματα πραγματοποιούνται με επιτυχία, επιχειρούμε να εξετάσουμε την πιθανότητα να υπάρχει ασθενής ακουστική/ οπτική μνήμη εργασίας, να μην μπορεί δηλαδή να επεξεργαστεί ή να συγκρατήσει τις πληροφορίες που δέχεται το παιδί.
Τρόποι αντιμετώπισης (με βάση το γλωσσικό τρίγωνο):
- Κιναισθητική οδός
- Ακουστική οδός
- Οπτική οδός
- Χρησιμοποιήστε χρώματα στα δύσκολα σημεία της λέξης.
-
Δημιουργήστε μία ιστορία για την όψη του κάθε γράμματος.
-
Εφαρμόστε την εικονογραφική μέθοδο για να θυμηθεί την ορθογραφία δύσκολων λέξεων.
-
Διαχωρίστε το θέμα της λέξης από την κατάληξη.
-
Δημιουργήστε με τα γράμματα της λέξης παζλ.
-
Μπερδέψτε τις συλλαβές της λέξης και ενώστε τες ξανά.
-
Φτιάξτε μία λέξη, που δεν υπάρχει (ψευδολέξη), γράφοντας την ανάμεσα σε άλλες και ζητήστε του να τη βρει.
-
Τοποθετήστε εικόνες και λέξεις και κάντε αντιστοίχιση.
-
Γράψτε τη λέξη με δαχτυλομπογιές, κόψτε τα γράμματα με ψαλίδι.
-
Αξιοποιήστε την οικογένεια λέξεων για την ομαδοποίηση κοινών φωνημάτων.
-
Διορθώστε τα λάθη της ορθογραφίας και ζητήστε να τα ξαναγράψει κρύβοντας κάθε φορά το γράμμα που πρέπει να θυμηθεί (τακτές επαναλήψεις).
-
Όταν κατακτήσει την ορθογραφία της λέξης, γράψτε τη λάθος, δώστε του χρόνο να την ανακαλέσει και να κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις.
-
Διαβάστε του μια λέξη και ζητήστε του να αφαιρέσει την τελευταία συλλαβή που άκουσε.
Συνεπώς, πριν ματαιωθείτε, παρατηρήστε το φαινόμενο και δώστε χρόνο στον μαθητή να μπορέσει να νιώσει άνετα κάθε φορά που γράφει.
((Καλομοίρα Ζαπάντη))
