Να σημάνει συναγερμός στο χώρο της εκπαίδευσης ενάντια στις συγχωνεύσεις παιδαγωγικών τμημάτων!
Η Σύγκλητος υιοθέτησε την απόφαση της Συνόδου Προέδρων και Κοσμητόρων Παιδαγωγικών Τμημάτων και Σχολών
Ακολουθεί η ανακοίνωση της Συγκλήτου του ΕΚΠΑ:
Η Σύγκλητος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στη συνεδρίαση της 14ης-4-2022, μετά από συζήτηση, αποφασίζει ομόφωνα ότι αντιτίθεται σε κάθε πολιτική συγχώνευσης των Τμημάτων της Σχολής Επιστημών της Αγωγής του ΕΚΠΑ. Υιοθετεί την απόφαση της Συνόδου Προέδρων και Κοσμητόρων Παιδαγωγικών Τμημάτων και Σχολών της 11ης Απριλίου 2022, στην οποία επισημαίνεται ότι :
- Η αναδιάρθρωση του ακαδημαϊκού χάρτη είναι απαραίτητο να γίνει στη βάση των στοιχείων που αφορούν την κάλυψη του επιστημονικού πεδίου, όπως προκύπτει από τα προγράμματα σπουδών.
- Είναι απολύτως αναγκαία η συνέχιση της τρέχουσας διακριτής λειτουργίας των Τμημάτων της Σχολής Επιστημών της Αγωγής.
- Τα τμήματα της Σχολής Επιστημών της Αγωγής, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία, καλύπτουν πλήρως και με αυτόνομο τρόπο τα γνωστικά αντικείμενα που θεραπεύουν.
https://e-wall.net/2022/04/15/16935/
Ακολουθεί η ανακοίνωση του Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. “ο Αριστοτέλης”
Στη δημοσιότητα βγήκε η άκρως επικίνδυνη πρόταση για συγχώνευση Παιδαγωγικών Τμημάτων μαζί με Τμήματα Φυσικής Αγωγής, κινητοποιώντας φοιτητικούς συλλόγους και καθηγητές. Μετά την τελευταία απόπειρα για συγχώνευση αντίστοιχων Τμημάτων Νηπιαγωγών με αυτά των Παιδαγωγών Προσχολικής Ηλικίας (βρεφονηπιοκόμων), η πρόταση Δημόπουλου από την Κοσμητεία των Παιδαγωγικών Αθήνας έρχεται ως «λαγός» του νέου νόμου Κεραμέως για τα ΑΕΙ, παρά τις τελευταίες αντιδράσεις Παιδαγωγικών Τμημάτων ενάντια στην κατάργηση της διακριτότητας τους, ανά επιστημονικό πεδίο, περιεχόμενο, πρόγραμμα σπουδών και πτυχίων.
Οι επιδιώξεις τους, που εκπορεύονται από τις οδηγίες ΕΕ και ΟΟΣΑ, θα επιφέρουν μια οπισθοδρόμηση στις κατακτήσεις για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, σε συνδυασμό με τις αντιεκπαιδευτικές αλλαγές σε όλες της βαθμίδες της εκπαίδευσης (εμπορευματοποίηση πλευρών της λειτουργίας του σχολείου με άμεση ή έμμεση εμπλοκή χορηγών στη δομή, το περιεχόμενο και τη λειτουργία του σχολείου, αξιολόγηση και κατηγοριοποίηση σχολείων, μαθητών και εκπαιδευτικών, αυτονομία σχολικής μονάδας, ρευστοποίηση και εντατικοποίηση εργασιακών σχέσεων, αλλαγές εκπαιδευτικών προγραμμάτων στην κατεύθυνση όχι της ενίσχυσης των γενικών γνώσεων αλλά στην απόκτηση δεξιοτήτων, εξετάσεις ελληνικής PIZA σε δημοτικό και γυμνάσιο).
Η παραπάνω επικίνδυνη εξέλιξη βρίσκεται σε άμεση σύνδεση με το νέο νομοσχέδιο Κεραμέως. Το νομοσχέδιο είναι ένα ακόμα βήμα στη διάλυση του περιεχομένου και τη σε βάθος ολοκληρωμένη γνώση των επιστημονικών πεδίων και αντικειμένων, κατακερματίζοντας και διαμορφώνοντας πεδία «χυλό» που θα διαμορφώνονται με κοινές σπουδές τα 2 πρώτα έτη, επιλογή μαθημάτων, ασύνδετων μεταξύ τους και θα δίνουν επιφανειακή γνώση με περιορισμένο χαρακτήρα και αξία.
Η προοπτική των συγχωνεύσεων των Παιδαγωγικών Τμημάτων και της ενοποίησής τους σε μια σχολή – σούπα σηματοδοτεί ένα αντιδραστικό, αντιεπιστημονικό πισωγύρισμα για την παιδαγωγική επιστήμη. Σηματοδοτεί μια πρωτοφανή υποβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης συνολικά και μια τεράστια επιστημονική απαξίωση των εκπαιδευτικών και των μελλοντικών αποφοίτων. Η κυβέρνηση, σε συνέχεια των αναδιαρθρώσεων που επέβαλε και η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκει τη δημιουργία ενός πανεπιστημιακού τοπίου με ρευστά πτυχία, με εμπορευματοποιημένη γνώση, με τη δια βίου αναζήτηση ακριβοπληρωμένων προσόντων για την διεκδίκηση μιας θέσης στη ζούγκλα της εργασιακής περιπλάνησης. Έτσι και η τωρινή προσπάθεια συγχωνεύσεων θα οδηγήσει σε αφαίρεση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο, καθώς θα αποτελεί ατομική ευθύνη του/της φοιτητή/τριας ο συνδυασμός μαθημάτων – γνώσεων, ο οποίος συνδυασμός βέβαια θα πρέπει να καθορίζεται από τις ανάγκες της αγοράς, ενώ οι εργαζόμενοι θα έχουν την ευθύνη για κατάρτιση και επανακατάρτιση με προσωπικό κόστος και με ημερομηνία λήξης εργασιακά δικαιώματα.
Η κατεύθυνση αυτή επιδιώκεται να επιβληθεί και μέσα από την αξιολόγηση των ΑΕΙ και τον εκβιασμό της σύνδεσής της με την χρηματοδότηση των ιδρυμάτων. Αυτή τη πολιτική στις ίδιες κατευθύνσεις ακολουθούν και στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Από τη μια η ενίσχυση της κατακερματισμένης γνώσης και της πληροφορίας απέναντι στην βαθιά ολοκληρωμένη γνώση και κριτική σκέψη των παιδιών με τα αναλυτικά προγράμματα και τα προγράμματα δεξιοτήτων με όλο και περισσότερο ελεγχόμενο περιεχόμενο από χορηγούς τύπου ΣΕΒ και Μποδοσάκη, εκδοτικούς οίκους ακόμα και από την αστυνομία και την εκκλησία. Και από την άλλη η υποχρηματοδότηση και η αδιοριστία – τα χιλιάδες κενά που υπάρχουν στα σχολεία και η ομηρία των νέων συναδέλφων και αναπληρωτών. Οι τελευταίοι ελάχιστοι διορισμοί μετά από μια δεκαετία και πλέον μηδενικών διορισμών αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό της αναπλήρωσης και της περιπλάνησης χιλιάδων συναδέλφων και συναδελφισσών που καλύπτουν κυριολεκτικά τον εαυτό τους! Ταυτόχρονα, οι αναπληρωτές/τριες με το προσοντολόγιο βρίσκονται σε ένα διαρκές κυνήγι κάθε λογής προσόντων καθώς το πτυχίο αποτελεί απλώς το «εισιτήριο» εισόδου στους πίνακες, αλλά σε καμία περίπτωση το εισιτήριο για την εργασία τους στο δημόσιο σχολείο! Πρέπει να εξασφαλίσουν σεμινάρια, δεύτερα πτυχία, ξένες γλώσσες και μεταπτυχιακά για να μπουν σε ένα πίνακα -κινούμενη άμμο μιας και τα κριτήρια μπορούν να αλλάζουν κατά το δοκούν της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ- με την ελπίδα να δουλέψουν ως αναπληρωτές/τριες με επισφάλεια.
Οι αλλαγές στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών συμβαδίζουν και ενισχύουν την αλλαγή των πυρηνικών χαρακτηριστικών του δημόσιου και δωρεάν σχολείου, όπως το γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, το οποίο παρά τις ελλείψεις, τις διαφοροποιήσεις και τον ταξικό του προσανατολισμό, αποτελεί κατάκτηση και αποτέλεσμα κοινωνικών αγώνων των προηγούμενων χρόνων.
Το εκπαιδευτικό, φοιτητικό, γονεϊκό αλλά και το οργανωμένο εργατικό κίνημα, σε κρίσιμες στιγμές έβαλε στην προμετωπίδα του αιτήματα υπεράσπισης και ενίσχυσης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του και στάθηκε φάρος αντίστασης στις διαχρονικές προσπάθειες των κυβερνήσεων για άλωση των χαρακτηριστικών και του προσανατολισμού του, αναφορικά με την υπηρέτηση των μορφωτικών αναγκών των πλατιά πληττόμενων στρωμάτων των παιδιών της λαϊκής οικογένειας.
Τα σχέδια της ΝΔ, αλλά και των συνοδοιπόρων της, θεσμικών και κοινωνικών παραγόντων, σε αυτή την τελευταία προσπάθειά τους ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΣΤΟ ΚΕΝΟ.
Οι επιχειρούμενες αλλαγές στον χάρτη της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών φέρνουν στο προσκήνιο το τι σχολεία και τι εκπαιδευτικούς θέλει η κυβέρνηση όχι σήμερα μόνο, αλλά σε βάθος δεκαετιών. Όταν το μέλλον των μαθητών ως αυριανών εργαζόμενων είναι ο εργασιακός μεσαίωνας, κάθε αίτημα για καλύτερη μόρφωσή του αποτελεί «άσκοπη επένδυση». Αυτό το μέλλον για την εργασία επιφυλάσσουν στη νεολαία.
Επιπλέον, οι εκπαιδευτικοί που θα διδάξουν αυτούς τους μαθητές πρέπει να έχουν τα αντίστοιχα προπτυχιακά προσόντα. Λίγα και φτηνά εφόδια για διδασκαλία, για τους αυριανούς σκλάβους της εργασίας. Αυτό το καθεστώς μάλιστα θέλουν να μεταφέρουν και σε όλους τους μόνιμους εκπαιδευτικούς μέσα από την αξιολόγηση και την μέτρηση της «συνεχούς βελτίωσης» που θα βαθμολογείται και θα αποτελεί βάση για τον ανταγωνισμό και την κατηγοριοποίηση χωρίς τέλος, καθώς σε όλο τον εργάσιμο βίο θα πρέπει να αποδεικνύει ο εκπαιδευτικός την αξία του.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ: ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
Καλούμε τους ΣΕΠΕ/ΕΛΜΕ να αναδείξουν την επικινδυνότητα και τις συνέπειες αυτών των κυβερνητικών σχεδιασμών και τις ΔΟΕ/ΟΛΜΕ να πάρουν όλα τα μέτρα οργάνωσης του αγώνα για να υπάρξει νικηφόρα έκβαση στην υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες και πλευρές της.
Το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα μαζί με τους φοιτητές θα μπλοκάρουν και αυτή την απόπειρα!
Ο αγώνας ενάντια στη συγχώνευση των τμημάτων στην Αθήνα που ξεκίνησαν με αποφάσεις τους οι ΓΣ των φοιτητών των Παιδαγωγικών τμημάτων Νηπιαγωγών και Δημοτικής εκπαίδευσης με κατάληψη της σχολής πρέπει να αγκαλιαστεί και να ενισχυθεί. Αντίστοιχες αποφάσεις με κλείσιμο της σχολής έλαβε και η συνέλευση των καθηγητών των δύο τμημάτων με κλείσιμο της σχολής τη Δευτέρα 11/4.
Ο αγώνας αυτός είναι αγώνας όλου του εκπαιδευτικού κινήματος και πρέπει άμεσα το συνδικαλιστικό κίνημα στην εκπαίδευση να σταθεί στο πλάι του φοιτητικού κινήματος για να αποτρέψουμε το σχέδιο της κυβέρνησης και του ΥΠΑΙΘ.
Κάτω τα χέρια από τα ΑΕΙ. Όχι στις συγχωνεύσεις και το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο. Όχι το επιχειρηματικό σχολείο της αγοράς. Όχι στην αξιολόγηση των ΑΕΙ και των σχολείων.
Δημόσια χρηματοδότηση στην εκπαίδευση. Όλα τα εργασιακά δικαιώματα στο βασικό πτυχίο-Κατάργηση του Προσοντολογίου Γαβρόγλου-ΣΥΡΙΖΑ.
Άμεσος διορισμός/ Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία. Καμία-κανένας να μην απολυθεί.
Κατάργηση των εξεταστικών φραγμών, της τράπεζας Θεμάτων, ΕΒΕ, «ελληνική» PISA.
Ανοιχτά και ασφαλή σχολεία και πανεπιστήμια. Τέρμα η τηλεκπαίδευση.
Αγώνας για μορφωτικά δικαιώματα σε μαθητές και φοιτητές.
Για δημόσια, δωρεάν, ελεύθερη πρόσβαση στην Παιδεία.
ΑΕΙ: Συγχωνεύσεις χωρίς διάλογο ΔΟΕ: Συγχώνευση των Τμημάτων Προσχολικής Αγωγής των Τ.Ε.Ι. με τα Παιδαγωγικά Τμήματα
ΑΕΙ: Συγχωνεύσεις χωρίς διάλογο καταγγέλλει η Σύνοδος Παιδαγωγικών Τμημάτων / Σχολών
Για συγχωνεύσεις τμημάτων ΑΕΙ χωρίς διάλογο, επιδιώκοντας παράλληλα τη συναίνεση των Πρυτανικών Αρχών, καταγγέλλει την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας η Σύνοδος Προέδρων και Κοσμητόρων Παιδαγωγικών Τμημάτων/Σχολών, με αφορμή την επιστολή της Νίκης Κεραμέως σχετικά με την αναδιάρθρωση του ελληνικού ακαδημαϊκού χάρτη.
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, «τα μέλη της Συνόδου εκφράζουν την έντονη διαφωνία τους και την εκ παραλλήλου ετοιμότητά τους, καθώς πληροφορούνται ότι ζητείται από το Υπουργείο η συναίνεση των Πρυτανικών Αρχών για συγχωνεύσεις Τμημάτων, χωρίς να υπάρχει πλαίσιο διαλόγου με Σχολές ή Τμήματα».
Ακόμη, τονίζεται ότι «η επιδιωκόμενη αναδιάρθρωση του χάρτη των ΑΕΙ πρέπει να γίνει αποκλειστικά στη βάση των κριτηρίων που έχουν τεθεί στο δημόσιο διάλογο, λαμβάνοντας υπόψη διαδικασίες αξιολόγησης, πιστοποίησης και ποιότητας στις οποίες έχουν υποβληθεί τα πανεπιστημιακά Τμήματα».
Επίσης, η Σύνοδος τονίζει χαρακτηριστικά: «Διαπιστώνει ότι τα Παιδαγωγικά Τμήματα των ελληνικών Πανεπιστημίων, μετά από 40 περίπου χρόνια λειτουργίας, έχουν εξελιχθεί σε σημαντικό βαθμό σε όλα τα πεδία των δραστηριοτήτων τους, επιστημονικά, αναπτυξιακά, λειτουργικά, καθώς και σε αυτό της κοινωνικής παρέμβασης».
Η ανακοίνωση της Συνόδου καταλήγει: «Στο πλαίσιο αυτό τα Παιδαγωγικά Τμήματα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Δημοτικής Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής και οι Σχολές θεωρούν ότι πρέπει πλέον να κινηθούν στην κατεύθυνση της περαιτέρω λειτουργικής ενίσχυσής τους με περαιτέρω προγράμματα σπουδών στις Επιστήμες της Παιδαγωγικής με όρους που διασφαλίζουν ακαδημαϊκά κριτήρια ποιότητας και θεσμική εξασφάλιση επαγγελματικών δικαιωμάτων».
ΔΟΕ
Για τη συγχώνευση των Τμημάτων Προσχολικής Αγωγής των Τ.Ε.Ι. με τα Παιδαγωγικά Τμήματα Προσχολικής Αγωγής
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, μέσα από τις συνεχείς συζητήσεις για τις συγχωνεύσεις Πανεπιστημίων και Α.Τ.Ε.Ι., καλλιεργείται έντονα το κλίμα για τη συγχώνευση των Τμημάτων Προσχολικής Αγωγής των Α.Τ.Ε.Ι. με τα Παιδαγωγικά Τμήματα Προσχολικής Αγωγής.
https://e-wall.net/2022/03/17/14258/
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. επισημαίνει, για άλλη μια φορά, τα εξής:
- Μια ενδεχόμενη συγχώνευση ή ενοποίηση των ανωτέρω τμημάτων, με ή χωρίς κατευθύνσεις στο εσωτερικό τους, θα σηματοδοτήσει ενιαία επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων τους, αλλά και των εν ενεργεία βρεφονηπιοκόμων και νηπιαγωγών, για τις ηλικίες από 0 έως 6 ετών (σύμφωνα με υποστηρικτές αυτής της άποψης ενδεχομένως και για τις ηλικίες 0 έως 8 ετών). Μια τέτοια εξέλιξη συνδέεται με τη δυνατότητα επιλογής των γονέων μεταξύ ιδιωτικών και δημοτικών παιδικών σταθμών και Δημόσιου Νηπιαγωγείου. Ανοίγει, έτσι, ο δρόμος (με πολιορκητικό κριό το Νηπιαγωγείο) για την εκχώρηση της δημόσιας εκπαίδευσης στην τοπική αυτοδιοίκηση (κάτι που επιχειρήθηκε και στο παρελθόν και απετράπη από τη σθεναρή αντίσταση του κλάδου) καθώς και για την είσοδο των κουπονιών (vouchers), των διδάκτρων – τροφείων, καθώς και των ελαστικών ωραρίων και εργασιακών σχέσεων στην υποχρεωτική εκπαίδευση (στο πλαίσιο μιας έντεχνα προωθημένης «ενιαίας» λειτουργίας της εκπαίδευσης). Οι μεθοδεύσεις αυτές οδηγούν στην πλήρη «ιδιωτικοποίηση» της προσχολικής αγωγής, όπου ιδιωτικοί φορείς ή φορείς με ιδιωτικοοικονομική λειτουργία (δημοτικοί βρεφονηπιακοί σταθμοί) θα ανταγωνίζονται για την εξασφάλιση της δημόσιας χρηματοδότησης.
- Τα τελευταία, τριάντα και πλέον, χρόνια το εκπαιδευτικό κίνημα θέτει ως αίτημα την εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, της φοίτησης όλων των νηπίων και προνηπίων στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο. Κάτω από την πίεση του εκπαιδευτικού κόσμου το 2006, με τον Ν.3518/2006 θεσμοθετήθηκε η υποχρεωτική φοίτηση των νηπίων για ένα έτος στο νηπιαγωγείο (αφορά τα νήπια των 5 ετών). Καμία κυβέρνηση έως τώρα δεν προχώρησε στη θεσμοθέτηση της Δίχρονης Δωρεάν και Δημόσιας Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Η, υποτιθέμενη, θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, σε βάθος τριετίας (σύμφωνα με τις δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας) κανένα απολύτως πρακτικό αντίκρυσμα δεν έχει μέχρι στιγμής.Έτσι τα χιλιάδες προνήπια (ηλικίας 4 ετών) που μένουν εκτός του δημόσιου Νηπιαγωγείου ωθούνται σε δομές των Δήμων (βρεφονηπιακούς σταθμούς) μέσω voucher ή σε ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, αφήνοντας παράλληλα εκτός δομών τα παιδιά μικρότερης ηλικίας δηλαδή όλα τα παιδιά ηλικίας 2-3,5 ετών (περίπου 8.000 παιδιά αυτής της ηλικίας έμειναν εκτός παιδικών σταθμών φέτος).
- Η αναγκαιότητα της ένταξης των παιδιών 4 ετών στο δημόσιο νηπιαγωγείο προκύπτει κι από το γεγονός ότι θα μειώσει τις όποιες ανισότητες στην εκπαίδευση των προνηπίων και θα εξασφαλίσει την ομαλή μετάβασή τους στο Δημοτικό Σχολείο.
- Η έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση στην ηλικία αυτή, συμβάλλει καθοριστικά στην εκπαιδευτική πορεία των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, κάτι που οφείλει η πολιτεία να το λάβει σοβαρά υπόψη της. Στα Δημόσια Νηπιαγωγεία παρέχεται αντισταθμιστική αγωγή, υπάρχουν δομές (Ειδικά νηπιαγωγεία, Τμήματα Ένταξης και Παράλληλης στήριξης κ.ά.) για υποστήριξη των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, δομές που απουσιάζουν από τους παιδικούς σταθμούς.
- Η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση πρέπει να καλύπτει επομένως όλα τα παιδιά από 4-6 χρόνων γιατί από τα 4 χρόνια αρχίζει η συνειδητή προσέγγιση – ανακάλυψη της γνώσης από το παιδί. Το Νηπιαγωγείο είναι κομμάτι της εκπαίδευσης και πρέπει να παρέχεται αποκλειστικά από τη δομή της δημόσιας εκπαίδευσης – το Δημόσιο Νηπιαγωγείο. Οι βρεφονηπιακοί σταθμοί πρέπει να είναι δημόσιοι και να καλύπτουν όλα τα παιδιά από 0-3,5 ετών, των εργαζόμενων και ανέργων που το επιθυμούν.
Εκφράζουμε την κάθετη αντίθεσή μας στις προτάσεις για συγχώνευση των Τμημάτων Προσχολικής Αγωγής των Α.Τ.Ε.Ι. με τα Παιδαγωγικά Τμήματα Προσχολικής Αγωγής.
Διεκδικούμε :
- Ενιαία δημόσια δωρεάν δεκατετράχρονη εκπαίδευση (ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν υποχρεωτικό σχολείο και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά 4 έως 6 στο δημόσιο Νηπιαγωγείο) .
- Αυτοτελή λειτουργία των Παιδαγωγικών Τμημάτων Προσχολικής Αγωγής και διασφάλιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους.
- Ακύρωση οποιασδήποτε προσπάθειας υπαγωγής των νηπιαγωγείων στους Δήμους.
Πατήστε ΕΔΩ για να το κατεβάστε σε PDF.