Ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, εκπαιδευτικοί νέων τμημάτων ένταξης. Όλοι ρίχνονται για πρώτη φορά στα βαθιά των σχολικών μονάδων χωρίς καμία επιμόρφωση, χωρίς καμία οδηγία, χωρίς τίποτα. Το Υπουργείο Παιδείας, πιστό στην παράδοση της ανοργανωσιάς, αποφασίζει για άλλη μια φορά να πετάξει τους ανθρώπους του στον Καιάδα, με μοναδικό σωσίβιο το… ένστικτο επιβίωσης.
Οι σχολικοί σύμβουλοι; Άφαντοι.
Όσο για τους αναπληρωτές & τους νεοδιόριστους; Μαθαίνουν στην πράξη – ή μάλλον, παλεύουν στην τάξη – με μηδέν στήριξη.
Συζητώντας σήμερα το πρωί στο σχολείο με τον νέο εκπαιδευτικό του τμήματος ένταξης, την κοινωνική λειτουργό και τη νεοδιορισμένη ψυχολόγο, τους ρώτησα απλά: «Έχετε ενημερωθεί για τα καθήκοντά σας; Υπάρχει κάποια επιμόρφωση; Ένα σεμινάριο, μια καθοδήγηση;»
Η απάντηση; Αποστομωτική. Δουλεύουν για πρώτη φορά σε σχολείο. Δεν έχουν καμία ενημέρωση πέρα από ένα ΦΕΚ και μερικά άρθρα σε ιστοσελίδες. Ούτε σχέδιο, ούτε υποστήριξη, ούτε πρακτικές οδηγίες. Και το καλύτερο; Σε μια ημερίδα νησιωτικού συμπλέγματος τους έβαλαν… εισηγητές! Αναπληρωτές – Νεοδιόριστους, πρωτοεμφανιζόμενους, χωρίς καμία εμπειρία στο πεδίο, τους στήνουν να κάνουν τους ειδικούς και να διδάξουν άλλους.
Πρόκειται για τον απόλυτο παραλογισμό: οι άνθρωποι που μπαίνουν πρώτη φορά στην τάξη, αντί να καθοδηγηθούν, βαφτίζονται εισηγητές, λες και η άγνοια μπορεί να μετατραπεί αυτομάτως σε γνώση.
Αν αυτό δεν είναι κοροϊδία απέναντι στους ίδιους τους συναδέλφους και στα παιδιά που υποτίθεται ότι στηρίζουμε, τότε τι είναι;
Το παράλογο στην Ειδική Αγωγή
Στα ΕΝΕΕΓΥΛ συμβαίνει το αδιανόητο: μαθητές με αυτισμό, βαριά νοητική υστέρηση ή επιλεκτική αλαλία εξετάζονται σε… εξισώσεις. Γιατί έτσι λέει η ύλη. Γιατί έτσι γράφτηκε στο χαρτί. Κι όταν το χαρτί μιλάει, η πραγματικότητα δεν έχει σημασία. Η συμπερίληψη, λοιπόν, εξαντλείται σε ένα φύλλο οδηγιών που κανείς δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει.
Οι γκουρού και τα παραμύθια τους
Στα συνέδρια και στις αίθουσες των πανεπιστημίων, οι θεωρητικοί της Ειδικής Αγωγής διδάσκουν το «ευαγγέλιο» της συμπερίληψης.
Ας το κάνουν λοιπόν θέατρο. Να μαζευτούν οι φωστήρες του υπουργείου, οι «γκουρού» της ειδικής αγωγής, οι πανεπιστημιακοί με τις θεωρίες τους. Να στήσουν μια τάξη με 27 μαθητές. Να μοιράσουν ρόλους. Να μας δείξουν πώς γίνεται το «μάθημα της συμπερίληψης». Εμείς, κοινό στο θέατρο, θα τους χειροκροτήσουμε. Γιατί μόνο ως παράσταση μπορεί να σταθεί.
Μέχρι τότε, θα συνεχίσουμε να μιλάμε για «συνεκπαίδευση» και «συμπερίληψη», να βγάζουμε ΦΕΚ, να ανακοινώνουμε πολιτικές. Όλα ωραία, όλα μεγάλα, όλα κενά. Γιατί στα ελληνικά σχολεία, η μόνη συνέπεια που υπάρχει είναι η συνέπεια στην ανοργανωσιά.
Ο θεσμός της Παράλληλης Στήριξης – Καθήκοντα εκπαιδευτικού παράλληλης στήριξης
Ωρολόγιο πρόγραμμα ΕΕΠ-ΕΒΠ / Ενημέρωση της Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α.
Επιστολή εκπαιδευτικού ειδικής αγωγής






