Συνταγματική η κατάργηση 13ου και 14ου μισθού για τους δικαστές – Οριστικό “όχι” στα δώρα από το Μισθοδικείο
Με ομόφωνη απόφαση (υπ’ αριθμ. 41/2025), το Μισθοδικείο έκρινε ότι η κατάργηση των επιδομάτων εορτών και αδείας στους δικαστικούς λειτουργούς, με τον Νόμο 4093/2012 και η διατήρηση αυτής της κατάστασης, δεν συνιστούν παραβίαση των συνταγματικών αρχών που προστατεύουν το κύρος του δικαστικού λειτουργήματος και τη δικαστική ανεξαρτησία.
Η απόφαση ελήφθη σε μια χρονική συγκυρία όπου η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας εξετάζει το ίδιο ζήτημα για το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων, κατόπιν αγωγής δικαστικού λειτουργού που διεκδικούσε τα συγκεκριμένα επιδόματα για την περίοδο από 1.1.2021 έως 31.10.2023.
Αναλυτικά οι Νέοι Καθαροί Μισθοί για Όλες τις Κατηγορίες Εκπαιδευτικών
Το σκεπτικό της απόφασης
Το Μισθοδικείο επιβεβαίωσε ότι το Σύνταγμα επιτάσσει ιδιαίτερη μεταχείριση των δικαστικών λειτουργών σε μισθολογικό επίπεδο, ώστε να εξασφαλίζεται τόσο η αξιοπρεπής διαβίωση όσο και η απερίσπαστη άσκηση των καθηκόντων τους. Παρά ταύτα, έκρινε ότι η κατάργηση των δώρων, ως μέρος ευρύτερων οριζόντιων μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής, δεν συνιστά παραβίαση αυτής της αρχής.
Η κατάργηση θεσπίστηκε το 2012 στο πλαίσιο του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, με στόχο την εξοικονόμηση δαπανών ύψους σχεδόν 500 εκατ. ευρώ. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η εφαρμογή του μέτρου δεν ήταν διακριτική ή μονομερής, καθώς αφορούσε συνολικά τον δημόσιο τομέα, χωρίς να στοχοποιεί συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων.
Η αναγνώριση της οικονομικής πραγματικότητας
Το Δικαστήριο αναγνώρισε ότι το μέτρο εφαρμόστηκε σε μια περίοδο σοβαρής δημοσιονομικής κρίσης, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου πακέτου μέτρων εξυγίανσης και μεταρρυθμίσεων που είχαν συμφωνηθεί στο πλαίσιο των διεθνών δεσμεύσεων της χώρας. Σημείωσε, μάλιστα, ότι οι αποδοχές των δικαστικών λειτουργών επανήλθαν εν μέρει σε προ του 2012 επίπεδα, μέσω μεταγενέστερων νομοθετικών παρεμβάσεων.
Κατά την κρίση του Μισθοδικείου, το κράτος δεν παραβίασε την αρχή της διάκρισης των λειτουργιών ή την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, καθώς δεν υπήρξε άνιση μεταχείριση σε βάρος των δικαστικών λειτουργών ούτε τεκμήριο οικονομικής υποβάθμισης του ρόλου τους.
