Λαχανόκηποι σε κοντέινερ, χωρίς αυλές: Όταν το Υπουργείο φυτεύει… όνειρα
ΟΝΕΙΡΟ ΖΩ, ΜΗ ΜΕ ΞΥΠΝΑΤΕ: Όταν τα σχολεία φυτοζωούν και το ΥΠΑΙΘΑ «φυτεύει» όνειρα
Ζούμε σε μια χώρα όπου τα μισά σχολεία λειτουργούν μέσα σε κοντέινερ και τα υπόλοιπα στέκουν ετοιμόρροπα, με σοβάδες να πέφτουν και ταβάνια που στάζουν. Κι όμως, την ίδια στιγμή, το Υπουργείο Παιδείας ανακοινώνει με περηφάνια ένα νέο «καινοτόμο» πρόγραμμα: «Λαχανόκηποι στα σχολεία: με κριτική σκέψη και όραμα συνεργαζόμαστε, χαιρόμαστε, δημιουργούμε». Όμορφος τίτλος, εμπνευσμένος, γεμάτος υποσχέσεις. Αλλά αλήθεια: πού ακριβώς θα φυτευτούν όλοι αυτοί οι λαχανόκηποι;
Περισσότερα από τα μισά σχολεία της χώρας δεν διαθέτουν ούτε αυλή, πόσο μάλλον κήπο. Οι αυλές που υπάρχουν είναι συχνά τσιμεντένιες, περιφραγμένες, ακατάλληλες για καλλιέργεια, ενώ σε πολλά σχολεία η ίδια η ύπαρξη υπαίθριου χώρου θεωρείται πολυτέλεια. Όμως το υπουργείο ετοιμάζεται να στείλει σε αυτά τα σχολεία… παρτέρια, φτυαράκια, σπόρους και θερμοκήπια. Χωρίς να έχει φροντίσει πρώτα για το αυτονόητο: αξιοπρεπείς, ασφαλείς και επαρκείς σχολικές υποδομές.
Τα παιδιά καλούνται να φυτέψουν σπόρους, όταν οι τάξεις τους πλημμυρίζουν με την πρώτη βροχή. Να παρατηρήσουν την ανάπτυξη ενός φυτού, όταν το ίδιο το σχολικό περιβάλλον δεν προσφέρει ανάπτυξη, ούτε υποδομές ούτε όραμα. Να μάθουν για τη βιώσιμη ανάπτυξη, όταν η ίδια η εκπαίδευση μοιάζει στάσιμη, τυποποιημένη, εγκλωβισμένη σε λογικές βιτρίνας.
Το βάψιμο κάποιων τοίχων και η τοποθέτηση ενός παρτεριού δεν μεταμορφώνουν το σχολείο σε «ζωντανό εργαστήρι μάθησης». Είναι απλώς ένα καλοστημένο φωτογραφικό πλάνο για την επόμενη υπουργική ανάρτηση. Κι ενώ τα σχολεία έχουν ανάγκη από μόνιμους εκπαιδευτικούς, σύγχρονες αίθουσες, βιβλιοθήκες, εργαστήρια, το ΥΠΑΙΘΑ προσφέρει… γαλότσες και ποτιστήρια.
Η βιωματική μάθηση δεν χτίζεται με φτυαράκια, αλλά με πολιτική βούληση. Όταν η εκπαιδευτική κοινότητα παλεύει καθημερινά μέσα σε αντίξοες συνθήκες, η ανακοίνωση τέτοιων προγραμμάτων χωρίς ουσιαστική υποστήριξη είναι απλώς προσβολή. Μια βιτρίνα πρασίνου που δεν μπορεί να καλύψει τη γκρίζα πραγματικότητα.
Αντί λοιπόν να «ονειρευόμαστε» λαχανόκηπους, ας ξυπνήσουμε στην αλήθεια: ένα σχολείο χωρίς αυλή, χωρίς υποδομές, χωρίς επενδύσεις δεν χρειάζεται κοτέτσι. Χρειάζεται ουσία.
Ιδιωτικά Πανεπιστήμια στην Ελλάδα και το εξωτερικό: Τι ισχύει; Μύθοι, ανακρίβειες και υπερβολές.
ΕΛΜΕ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
Για το πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου»
Κάποιοι – απ’ ότι φαίνεται- περνάνε το λαό της Κέρκυρας για ιθαγενείς, που αν τους δώσεις «καθρεφτάκια» σταματάνε να μιλάνε και να διεκδικούν…
Με δηλώσεις που αποπνέουν προκλητική κοροϊδία προς τους εργαζόμενους της Κέρκυρας, ο βουλευτής της ΝΔ και υφυπουργός Ναυτιλίας, Στέφανος Γκίκας επιχειρεί να παρουσιάσει ως «μεγάλο έργο» και «δέσμευση της κυβέρνησης για την ενίσχυση της Δημόσιας Εκπαίδευσης» το πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου», το οποίο περιορίζεται αποκλειστικά σε καλλωπιστικές παρεμβάσεις: ανακαίνιση χώρων υγιεινής, βάψιμο τοίχων, ράμπες ΑμεΑ και διαμόρφωση αυλών. Όχι ότι αυτά δε χρειάζεται να γίνουν σε ΟΛΑ τα σχολεία της Κέρκυρας, αλλά πάει πολύ να δηλώνει ότι το πρόγραμμα συμβάλλει στη «δημιουργία συνθηκών ασφάλειας για τα παιδιά μας και το εκπαιδευτικό προσωπικό». Είναι τόσο προκλητικές οι δηλώσεις, που για την Κέρκυρα αναφέρει ως δύο σχολεία το 1ο ΕΠΑΛ και το 5ο ΓΕΛ, ενώ στην ουσία πρόκειται για ένα σχολικό κτίριο: το σχολικό συγκρότημα στο Μαντούκι!
Καμία πρόβλεψη, καμιά μελέτη, κανένας σχεδιασμός δεν υπάρχει για τον κρίσιμο τομέα της στατικής επάρκειας των σχολικών κτιρίων, της πραγματικής ασφάλειας των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Σε ένα νησί όπως η Κέρκυρα, με παλαιωμένο και υποσυντηρημένο σχολικό κτιριακό απόθεμα, αυτό ισοδυναμεί με εγκληματική αδιαφορία. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, σε συνέχεια της πτώσης του παραθύρου στο 1ο ΕΠΑΛ, ξεκόλλησε ένα βαρύ μεταλλικό διακοσμητικό από εσωτερική σκάλα σχολείου στην Κέρκυρα κι έπεσε εκατοστά μπροστά από εκπαιδευτικό που περνούσε εκείνη την ώρα. Για μια ακόμα φορά -από θαύμα- δε θρηνήσαμε θύματα. Αλλά ως πότε θα έχουμε την τύχη με το μέρος μας; Ειδικά αφού η ΕΛΜΕ, ο ΣΕΠΕ, η Ένωση και οι Σύλλογοι Γονέων, Δημοτικές παρατάξεις, έχουν κάνει αναρίθμητες παρεμβάσεις στο Δήμο για την κατάσταση των σχολικών κτιρίων στο νησί.
Η κυβέρνηση και ο κ. Γκίκας βαφτίζουν «αναβάθμιση στην ασφάλεια» την ανακαίνιση των τουαλετών, τις μπογιές και τα παγκάκια, την ώρα που:
- Σε πολλά σχολεία δεν έχει πραγματοποιηθεί κανένας έλεγχος στατικής επάρκειας εδώ και δεκαετίες. Κανένας έλεγχος αντισεισμικής θωράκισης. Καμία μελέτη επικινδυνότητας, Και βέβαια δεν έχει γίνει καμία παρέμβαση στα σχολεία, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της ασφάλειας των σχολικών υποδομών.
- Οι ελλείψεις σε αίθουσες, εξοπλισμό και εκπαιδευτικό προσωπικό είναι χρονίζουσες.
- Οι εκπαιδευτικοί εργάζονται σε απαράδεκτες συνθήκες και οι γονείς βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.
- Πολλά σχολικά κτίρια στην Κέρκυρα, δεν επιδέχονται «παρεμβάσεις» αλλά χρειάζεται άμεση ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων, προκειμένου η εκπαιδευτική διαδικασία να πραγματοποιείται σε σύγχρονα και ασφαλή κτίρια (π.χ. Γυμνάσιο Φαιάκων).
Ταυτόχρονα, τα 100 εκατομμύρια ευρώ που δίνουν στο πρόγραμμα οι τέσσερις συστημικές τράπεζες, αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στα τεράστια κέρδη που αυτές έχουν συσσωρεύσει μέσα στην κρίση, με την άμεση στήριξη των κυβερνήσεων. Μόνο το 2023, τα καθαρά κέρδη των τραπεζών ξεπέρασαν τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ!
Η ΕΛΜΕ Κέρκυρας καλεί τους εργαζόμενους, τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές της Κέρκυρας να μην συμβιβαστούν με τα ψίχουλα. Να διεκδικήσουν σύγχρονα, ασφαλή και δημόσια σχολεία, με πλήρη κρατική χρηματοδότηση και ουσιαστικές παρεμβάσεις σε υποδομές, στατική επάρκεια, πυρασφάλεια και αντισεισμική θωράκιση.
Να βάλουμε τέλος στην υποκρισία και τη διαχείριση της φτώχειας. Η ασφάλεια των παιδιών και των εκπαιδευτικών δεν μπορεί να μπαίνει στο ζύγι του κόστους – οφέλους.