Όρθιοι στην τάξη, άστεγοι στη ζωή – «Η Παιδεία κοιμάται στο πάτωμα»
Σε μια χώρα που καυχιέται για την πολιτισμική της κληρονομιά, οι άνθρωποι που σηκώνουν καθημερινά το βάρος της δημόσιας παιδείας δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος του ενοικίου. Αναπληρωτές και νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί, οι αθέατοι πυλώνες του ελληνικού σχολείου, καλούνται να υπηρετήσουν στα πιο απόμακρα σημεία της χώρας με μισθούς που εξανεμίζονται πριν καν εισπραχθούν –όχι από κακή διαχείριση, αλλά από μια σκληρή, άνιση πραγματικότητα: τη στέγαση.
Η στεγαστική κρίση έχει περάσει πλέον το κατώφλι του σχολείου. Η πρόσβαση στη στέγη, ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, μετατρέπεται σε εμπόδιο για την πρόσβαση των μαθητών σε σταθερή, ποιοτική εκπαίδευση. Πώς να στεριώσει μια παιδαγωγική σχέση, όταν ο εκπαιδευτικός αλλάζει σπίτι κάθε Σεπτέμβρη, ή ακόμα χειρότερα, δεν βρίσκει σπίτι να μείνει;
Το κόστος στέγασης, ειδικά σε τουριστικούς προορισμούς, καταπίνει έως και το 80% του μισθού ενός αναπληρωτή. Ενοίκια των 700 και 800 ευρώ για μια γκαρσονιέρα, όταν ο μισθός δεν ξεπερνά τα 960 ευρώ. Πώς να ανταπεξέλθει κάποιος; Η κυβέρνηση δεν προσφέρει λύσεις, αλλά διαβεβαιώσεις. Δεν διασφαλίζει τα ελάχιστα, αλλά επικοινωνεί τις “μεγάλες τομές”. Και όσο εκείνη αποσύρεται, τα κενά γεμίζουν οι πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης, οι επενδυτικές εταιρείες, οι “αγορές”.
Όμως δεν είναι έτσι σε όλη την Ευρώπη. Στη Γερμανία, το δικαίωμα στη στέγη προστατεύεται με νόμο: περιορισμοί στην Airbnb, επιδοτούμενα ενοίκια, κοινωνικές κατοικίες. Στη Φινλανδία, το κράτος εγγυάται σταθερή στέγαση μέσω δημοσίων οργανισμών. Στην Ελλάδα, η πολιτεία παρατηρεί παθητικά, ακόμα και όταν βλέπει την εκπαιδευτική κοινότητα να γονατίζει.
Το ερώτημα είναι απλό: Θέλουμε σχολεία με μόνιμους, αφοσιωμένους εκπαιδευτικούς ή εκπαιδευτικούς νομάδες που πακετάρουν κάθε καλοκαίρι και αγωνιούν κάθε φθινόπωρο για το πού θα μείνουν;
Οι εκπαιδευτικοί δεν ζητούν προνόμια. Ζητούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις για να κάνουν τη δουλειά τους: να διδάξουν με αξιοπρέπεια, να ζήσουν με σταθερότητα, να εμπνεύσουν χωρίς τον φόβο της έξωσης. Αν η Πολιτεία συνεχίσει να αδιαφορεί, δεν θα αδειάσουν μόνο οι τάξεις από καθηγητές –θα αδειάσει και η δημόσια εκπαίδευση από νόημα.
- Πότε και Πώς Αλλάζει το Μισθολογικό Κλιμάκιο (Μ.Κ) των Εκπαιδευτικών
- Οδηγός για τον νέο Αναπληρωτή και Νεοδιόριστο εκπαιδευτικό 2025
