Περί ασφάλειας υποδομών και άλλων δαιμονίων – Πόσα σχολεία άραγε είναι επικίνδυνα
της Σοφίας Χατζοπούλου,
19 Ιανουαρίου το σωτήριον έτος 2025…
Μια ημέρα πριν την πολυαναμενόμενη ορκωμοσία για δεύτερη φορά του νέου ‘αυτοκράτορα’ στην Pax Americana, κι ενώ όλα τα ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και σάιτ ασχολούνται με το πρωτόκολλο, τις διαδικασίες και τα μέτρα ασφαλείας στον Λευκό Οίκο, κάπου στις ανατολικές παρυφές της αυτοκρατορίας ένα κρατίδιο, ένθερμος και πιστός υποτελής, αγοραστής και συνοριοφύλακας της αυτοκρατορίας βλέπει τις υποδομές του να διαλύονται με τέτοια αστραπιαία ταχύτητα όση και των αεριωθούμενων που αγοράζει.
Έχοντας δώσει υπέρογκα ποσά για εξοπλισμούς, προς τέρψη των πολέμαρχων και των πολεμοκάπηλων ακολούθων και εταιρειών τους, και έχοντας εγκαταλείψει κάθε κρατική παρέμβαση στα χέρια ιδιωτικών επιχειρήσεων και “ανεξάρτητων” αρχών, η υποχρηματοδότηση και ο μαρασμός των δημόσιων υπηρεσιών και έργων έχει φτάσει σε μια κρίσιμη και λίαν επικίνδυνη κατάσταση. Φτάνει να απαριθμήσουμε και αναλογιστούμε τι συνέβη μέσα στην εβδομάδα που μας πέρασε…
Η παρέλαση εγκληματικών αμελειών και συμβάντων ξεκίνησε από το νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός στις 9 Ιανουαρίου όπου το ασανσέρ υποχώρησε και έπεσε πολλούς ορόφους ανεξέλεγκτο στο υπόγειο του κτιρίου. Ήταν θέμα τύχης και άμεσης αντίδρασης των εργαζομένων στο νοσοκομείο που δεν υπήρξαν σοβαροί τραυματισμοί. Αμέσως φάνηκε το μεγάλο ζήτημα με τα ασανσέρ των δημοσίων κτιρίων, τις υπερεργολαβίες από ιδιωτικές εταιρείες εγκατάστασης και συντήρησης και την έλλειψη ενημέρωσης και τακτικού και σωστού ελέγχου από τα υπεύθυνα κλιμάκια των δήμων. Εκ των υστέρων πολλά ειπώθηκαν από ιθύνοντες, κάποια για να μεταβιβάσουν την ευθύνη αλλού και κάποια για να καθησυχάσουν την κοινή γνώμη. Γι αυτό καθόλου δεν άρεσαν όσα ειπώθηκαν από τους ίδιους τους εργαζόμενους για το συμβάν. Δεν είναι τυχαίο ότι μαζί με την ΕΔΕ για τη διερεύνηση του περιστατικού διατάχτηκε και ΕΔΕ ΄για τον ειδικευόμενο γιατρό που είχε το θάρρος να μιλήσει δημόσια για τις συνθήκες λειτουργίας του ασανσέρ. Διότι όπως εξελίσσονται τα πράματα στη μικρή αυτή επαρχία κανείς δεν δικαιούται να ομιλεί καθώς κάθε δήλωση δύναται να θεωρηθεί ως ανατρεπτική του καθεστώτος!
Το ίδιο επαναλήφθηκε στις 15 Ιανουαρίου – μόνο 6 μέρες μετά το συμβάν στον Ερυθρό – αυτή τη φορά στο νοσοκομείο Παίδων. Τυχαίο; Μάλλον όχι, αφού η πολιτική λειτουργίας των ασανσέρ είναι ίδια παντού και όσο κι αν δεν θέλουμε να το δούμε, η εγκατάλειψη οδηγεί σε κατάρρευση αργά ή γρήγορα. Η κυβέρνηση βέβαια μάλλον είδε άλλον έναν δάκτυλο υπονόμευσης της – λες και δεν τα καταφέρνει μια χαρά μόνη της – και έσπευσε να ανασκευάσει μέσω του υπουργού υγείας, ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, υποστήριξε ότι το αναφερόμενο συμβάν είναι κατασκευασμένο και ψευδές, ότι δηλαδή το ασανσέρ δεν βρέθηκε ξαφνικά 3 ορόφους κάτω και ακινητοποιήθηκε μεταξύ δύο ορόφων, αλλά ότι “σταμάτησε μερικά εκατοστά πιο κάτω από την εστία του, μια βλάβη συχνή για ασανσέρ”.
Το σερί όμως των καταρρεύσεων συνεχίστηκε αυτή την εβδομάδα όχι μόνο σε νοσοκομεία αλλά στον άλλον μεγάλο παραμελημένο χώρο δημόσιων υποδομών, σε σχολεία.
Στις 14 Ιανουαρίου και μετά από τις πρώτες βροχές το 6ο δημοτικό σχολείο στον Κορυδαλλό έμπασε νερά, πολλά νερά! Με την πρώτη βροχή λοιπόν, το σχολείο γέμισε από τα νερά, τα οποία έμπαιναν από τοίχους και ταβάνια, καθιστώντας αδύνατη και επικίνδυνη την λειτουργία του. Τελικά το μάθημα διακόπηκε και οι μαθητές/τριες, μετά από την επιμονή των εκπαιδευτικών, αποχώρησαν και τελικά ο Δήμος έστειλε ηλεκτρολόγο για να κλείσει το ρεύμα, αφού τα νερά έτρεχαν και γύρω και πάνω στον ηλεκτρολογικό πίνακα. Όπως δε καταγγέλλει ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Κορυδαλλού – Αγίας Βαρβάρας, τα προβλήματα στο κτίριο υπάρχουν εδώ και χρόνια, με γονείς και εκπαιδευτικούς να έχουν προειδοποιήσει για την επικίνδυνη κατάσταση. Αλλά μάλλον κι αυτοί αντικαθεστωτικοί είναι!
Αντικαθεστωτικοί και όσοι αναφέρονται στην υποχρηματοδότηση για τη συντήρηση των σχολείων μετά την πτώση σοβάδων στο σχετικά καινούργιο κτίριο του 10ου Δημοτικού Σχολείου Χαϊδαρίου, το οποίο αναγκάστηκε να αναστείλει τη λειτουργία του λόγω επικινδυνότητας από τις 16 Ιανουαρίου μέχρι να γίνουν οι απαραίτητες επισκευές. Κατόπιν εορτής φυσικά και αφού, κατά τύχη πάλι, δεν έπεσαν οι σοβάδες στο κεφάλι των μικρών μαθητών.
Οι δημόσιες υποδομές καταρρέουν σιγά σιγά. Δεν χρειάζονται ούτε καν σεισμό για να δείξουν τα κόκκαλά τους που τρίζουν. Και το τονίζουμε αυτό γιατί οι δηλώσεις του προέδρου του ΟΑΣΠ Ε. Λέκκα μετά τον μεγάλο σεισμό στην Τουρκία το 2023 ότι δηλαδή τα κτίρια στην Ελλάδα είναι “ιδιαιτέρως ανθεκτικά” ηχούν πολύ περίεργα και άκρως ανησυχητικά, μετά μάλιστα από την πρόσφατη ανακάλυψη ενεργών ρηγμάτων μέσα στον οικιστικό ιστό της Αθήνας.
Και σαν μην έφταναν τα ρήγματα αυτή την εβδομάδα πολύς λόγος έγινε και για τις λίμνες που ανακαλύφθηκαν κάτω από τα θεμέλια του οδικού άξονα του Κηφισού ως αποτέλεσμα του σπασίματος των υποδομών της κοίτης του ποταμού και που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη στατικότητα του οδικού άξονα του Κηφισού, με βάση τις εκθέσεις των σπηλαιολόγων που έκαναν την εν λόγω έρευνα. Για άλλη μια φορά όμως μας διαβεβαιώνουν, πρώτα και πρώτιστα ο υπουργός υποδομών και μεταφορών ότι δεν υπάρχει κάποιος άμεσος κίνδυνος και σίγουρα δεν τίθεται ζήτημα στατικότητας και ασφάλειας. Μάλλον δάκτυλος κι αυτός…
Και κάπου εκεί πως να μην τρέξει το μυαλό σε κάποιον άλλον υπουργό που δήλωνε μέσα στη Βουλή πως “είναι ντροπή να τίθενται θέματα ασφαλείας των σιδηροδρόμων” και ότι η κυβέρνηση “διασφαλίζει την ασφάλεια των επιβατών των τρένων”, κι αυτό λίγες μέρες πριν το έγκλημα στα Τέμπη; Πως να μην αναλογιστούμε πόσες φορές τότε οι εργαζόμενοι μέσα από τα σωματεία τους είχαν επισημάνει τις εγκληματικές ελλείψεις αλλά αυτό που εισέπρατταν ήταν όπως πάντα , δυσπιστία, λοιδορία και προσβολές.
Τα σαθρά θεμέλια της πολιτείας, λοιπόν, φάνηκαν για άλλη μια φορά μέσα στην εβδομάδα που μας πέρασε. Για δύναμη που κατέβηκε στις εκλογές με το γνωστό και επικερδές αφήγημα της ασφάλειας κυρίως προς τον “αγαπημένο μας εχθρό” στην αντιπέρα όχθη του Αιγαίου, η κυβέρνηση με την απορρύθμιση και τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της δεν παραλείπει ποτέ να μας αποδεικνύει – πολλές φορές με τραγικό τρόπο – ότι ο πραγματικός εχθρός βρίσκεται τελικά εντός των πυλών.
Πηγή: selidodeiktis.edu.gr
