Ψηφιακή Εξάρτηση και Ενδοσχολική Βία: Η Ευθύνη του Κράτους – Γιατί Η Εκπαίδευση Είναι η Μόνη Λύση στο Πρόβλημα της Ψηφιακής Εξάρτησης
Η Αποτυχία της Κυβέρνησης στην Πρόληψη: Το Παράδειγμα της Ενδοσχολικής Βίας και της Ψηφιακής Εξάρτησης
Η σημερινή κυβέρνηση αποδεικνύει για άλλη μια φορά την αδυναμία της να αντιμετωπίσει κοινωνικά προβλήματα που αφορούν παιδιά μέσω αποτελεσματικών πολιτικών πρόληψης. Αντίθετα, επιλέγει τις φθηνές και επιφανειακές «λύσεις» που μεταφέρουν την ευθύνη αποκλειστικά στους γονείς. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι οι εξαγγελίες της για την «Εθνική Στρατηγική για την Προστασία των Ανηλίκων από τον Εθισμό στο Διαδίκτυο», όπου η πρόληψη παραγκωνίζεται και αντικαθίσταται από προτάσεις ελέγχου μέσω ψηφιακών εργαλείων.
Ο Λανθασμένος Δρόμος της Επικέντρωσης στον Έλεγχο
Η στρατηγική της κυβέρνησης επικεντρώνεται αποκλειστικά στη μηχανιστική χρήση εφαρμογών γονικού ελέγχου, μεταθέτοντας την ευθύνη στους γονείς. Χωρίς καμία σοβαρή επένδυση σε εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά ή ενημερωτικές καμπάνιες για γονείς και εκπαιδευτικούς, το πρόβλημα της εξάρτησης από το διαδίκτυο παραμένει άλυτο. Οι γονείς καλούνται να διαχειριστούν μόνοι τους τις προκλήσεις, χωρίς καμία υποστήριξη από το κράτος, ενώ οι έρευνες δείχνουν ότι τέτοιες προσεγγίσεις είναι συχνά αναποτελεσματικές.
Η Διεθνής Εμπειρία ως Παράδειγμα προς Μίμηση
Η Φινλανδία και η Σουηδία έχουν αποδείξει ότι η πρόληψη μέσω εκπαίδευσης και η ενίσχυση της ψηφιακής παιδείας είναι οι πιο αποδοτικές στρατηγικές. Τα προγράμματα τους περιλαμβάνουν διδασκαλία ψηφιακών δεξιοτήτων, προστασία προσωπικών δεδομένων, αναγνώριση ψευδών ειδήσεων και ασφαλή πλοήγηση στο διαδίκτυο. Παράλληλα, υποστηρίζουν την ψυχική υγεία των παιδιών μέσω ψυχολόγων και συμβούλων στα σχολεία.
Επιπλέον, οι χώρες αυτές προωθούν τη συμμετοχή των γονέων, διοργανώνοντας δωρεάν σεμινάρια και εργαστήρια όπου μαθαίνουν να χρησιμοποιούν εργαλεία γονικού ελέγχου και να δημιουργούν «οικογενειακές συμφωνίες». Αυτή η συνεργατική προσέγγιση ενισχύει την επικοινωνία μεταξύ γονέων και παιδιών, δημιουργώντας ένα περιβάλλον υποστήριξης που μειώνει τους κινδύνους της ψηφιακής εξάρτησης.
Γιατί η Πρόληψη Είναι η Μοναδική Αποτελεσματική Λύση
Σε αντίθεση με την καταστολή, που μπορεί να έχει μόνο βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, η πρόληψη στοχεύει σε βαθύτερη και μόνιμη αλλαγή συμπεριφοράς. Όταν τα παιδιά κατανοούν τα προβλήματα, αντί να τους επιβάλλονται λύσεις, αναπτύσσουν κριτική σκέψη και δεξιότητες που τα προστατεύουν μακροπρόθεσμα. Επιπλέον, η ενημέρωση και η επιμόρφωση των γονέων και εκπαιδευτικών ενισχύει τη συνεργασία τους, που είναι απαραίτητη για τη διαχείριση τέτοιων προβλημάτων.
Το Κόστος της Πρόληψης και η Επιλογή του «Ελάχιστου»
Η πρόληψη απαιτεί επενδύσεις σε εκπαιδευτικά προγράμματα, καμπάνιες ενημέρωσης και υποστήριξη της ψυχικής υγείας των παιδιών. Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει την πιο οικονομική για την ίδια λύση, αγνοώντας τη διεθνή εμπειρία. Αντί να αναλάβει την ευθύνη, «πετά το μπαλάκι» στους γονείς μέσω μηχανιστικών λύσεων που δεν αντιμετωπίζουν τις βαθύτερες αιτίες του προβλήματος.
Η «Εθνική Στρατηγική» της κυβέρνησης αποτελεί άλλη μια χαμένη ευκαιρία για την ουσιαστική αντιμετώπιση ενός σοβαρού κοινωνικού ζητήματος. Η έμφαση αποκλειστικά στον έλεγχο είναι κοντόφθαλμη και αναποτελεσματική. Είναι απαραίτητο να επενδύσουμε σε πολιτικές πρόληψης που προωθούν τη συνεργασία, την εκπαίδευση και την ενίσχυση της κριτικής σκέψης των παιδιών, αν θέλουμε να διαμορφώσουμε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον για τη νέα γενιά.
